Solanum tuberosum
पाणी देणे
मध्यम
लागवड
थेट पेरणी
काढणी
75 - 120 दिवस
कामगार
जास्त
सूर्यप्रकाश
पूर्ण सूर्य
सामू मूल्य
5.2 - 6.4
"तापमान"
23°C - 25°C
खते देणे
जास्त
बटाटा मूळतः दक्षिण अमेरिकेतील अँडीजचा आहे. बटाट्याची लागवड भारतात सुमारे ३०० वर्षापासून केली जात आहे आणि हे इथले सर्वात लोकप्रिय पिकांपैकी एक झाले आहे. बटाट्यांना त्यांच्या खाद्य कंदांसाठी लावले जाते जे किफायतशीर खाद्य असुन मानवांना स्वस्त ऊर्जा स्त्रोत पुरविते. बटाट्यात पिष्टमय पदार्थ, व्हिटॅमिन्स (सी आणि बी १), आणि खनिज असल्याने ते पौष्टिकरित्या समृद्ध असतात. बटाट्यांना स्टार्च आणि मद्य बनविण्याच्या औद्योगिक हेतुंसाठीही वापरले जाते.
निरोगी, रोगमुक्त कंद बियाणे वापरणे हे यशस्वी पीकासाठी अत्यंत महत्वाचे आहे. झाडी विकसित होत असताना (लागवडीनंतर सुमारे ४ अठवड्यांनी) तण काढणी करावी म्हणजे रोपे चांगली वाढतात. दर १५-२० दिवसांनी भर लावल्यास तणाची वाढ सीमित राहते आणि जमीन देखील भुसभूशीत असते. बटाटा पिकाला उच्च पोषणद्रव्ये आवश्यक असल्याने खत नियोजनात हिरवळीची खते देण्यास शिफारस केली जाते. बटाट्याचे मूळ खूप उथळ असल्याने, सिंचन देखील अत्यंत हलके असावे. काढणीनंतर बटाटे १०-१५ दिवस सावलीत वाळवावे म्हणजे त्यांची साल जाड होते. बटाटा हे आंतरपीक म्हणुन खास करुन ऊस, बडीशेप, कांदा, मोहरी, गहू किंवा जवसासह घेणे आदर्श आहे.
बटाट्याची लागवड क्षारपट आणि अल्क जमिनी सोडुन कोणत्याही प्रकारच्या जमिनीत केली जाऊ शकते. जिथली माती नैसर्गिकपणे सैल आहे आणि कंद वाढीसाठी किमान प्रतिकार करते तिला प्राधान्य दिले जाते. मध्यम आणि वालुकामय जमिनी ज्यात भरपूर सेंद्रीय घटक, उत्तम निचरा आणि जमिनीत चांगली हवा देखील खेळती आहे त्या जमिनी बटाटा लागवडीसाठी सर्वात योग्य आहेत. ५.२-६.४ सामू असलेल्या जमिनी लागवडीसाठी आदर्श मानले जातात.
बटाटा हे समशीतोष्ण हवामातील पीक आहे पण तरीही हे विविध श्रेणीच्या हवामान परिस्थितीत वाढते. जिथे वाढीच्या हंगामात हवामान मध्यम थंड असते तिथेच याची लागवड केली जाते. जर तापमान २४ अंश असेल तर झाडाची पालवी वाढ उत्तम होते तर कंद वाढीसाठी २० अंश तापमान चांगले असते. म्हणुन बटाट्याला डोंगराळ प्रदेशात उन्हाळी पीक म्हणुन घेतले जाते आणि उष्णकटिबंधीय आणि उपउष्णकटिबंधीय प्रदेशात याला हिवाळी पीक म्हणुन घेतले जाते. या पिकाची लागवड समुद्रसपाटीपासुन ३००० मी. उंचीपर्यंतच्या प्रदेशात केली जाऊ शकते.
Solanum tuberosum
प्लँटिक्स अ‍ॅपसह निरोगी पिके वाढवा आणि भरपूर उत्पन्न मिळवा!
बटाटा मूळतः दक्षिण अमेरिकेतील अँडीजचा आहे. बटाट्याची लागवड भारतात सुमारे ३०० वर्षापासून केली जात आहे आणि हे इथले सर्वात लोकप्रिय पिकांपैकी एक झाले आहे. बटाट्यांना त्यांच्या खाद्य कंदांसाठी लावले जाते जे किफायतशीर खाद्य असुन मानवांना स्वस्त ऊर्जा स्त्रोत पुरविते. बटाट्यात पिष्टमय पदार्थ, व्हिटॅमिन्स (सी आणि बी १), आणि खनिज असल्याने ते पौष्टिकरित्या समृद्ध असतात. बटाट्यांना स्टार्च आणि मद्य बनविण्याच्या औद्योगिक हेतुंसाठीही वापरले जाते.
पाणी देणे
मध्यम
लागवड
थेट पेरणी
काढणी
75 - 120 दिवस
कामगार
जास्त
सूर्यप्रकाश
पूर्ण सूर्य
सामू मूल्य
5.2 - 6.4
"तापमान"
23°C - 25°C
खते देणे
जास्त
निरोगी, रोगमुक्त कंद बियाणे वापरणे हे यशस्वी पीकासाठी अत्यंत महत्वाचे आहे. झाडी विकसित होत असताना (लागवडीनंतर सुमारे ४ अठवड्यांनी) तण काढणी करावी म्हणजे रोपे चांगली वाढतात. दर १५-२० दिवसांनी भर लावल्यास तणाची वाढ सीमित राहते आणि जमीन देखील भुसभूशीत असते. बटाटा पिकाला उच्च पोषणद्रव्ये आवश्यक असल्याने खत नियोजनात हिरवळीची खते देण्यास शिफारस केली जाते. बटाट्याचे मूळ खूप उथळ असल्याने, सिंचन देखील अत्यंत हलके असावे. काढणीनंतर बटाटे १०-१५ दिवस सावलीत वाळवावे म्हणजे त्यांची साल जाड होते. बटाटा हे आंतरपीक म्हणुन खास करुन ऊस, बडीशेप, कांदा, मोहरी, गहू किंवा जवसासह घेणे आदर्श आहे.
बटाट्याची लागवड क्षारपट आणि अल्क जमिनी सोडुन कोणत्याही प्रकारच्या जमिनीत केली जाऊ शकते. जिथली माती नैसर्गिकपणे सैल आहे आणि कंद वाढीसाठी किमान प्रतिकार करते तिला प्राधान्य दिले जाते. मध्यम आणि वालुकामय जमिनी ज्यात भरपूर सेंद्रीय घटक, उत्तम निचरा आणि जमिनीत चांगली हवा देखील खेळती आहे त्या जमिनी बटाटा लागवडीसाठी सर्वात योग्य आहेत. ५.२-६.४ सामू असलेल्या जमिनी लागवडीसाठी आदर्श मानले जातात.
बटाटा हे समशीतोष्ण हवामातील पीक आहे पण तरीही हे विविध श्रेणीच्या हवामान परिस्थितीत वाढते. जिथे वाढीच्या हंगामात हवामान मध्यम थंड असते तिथेच याची लागवड केली जाते. जर तापमान २४ अंश असेल तर झाडाची पालवी वाढ उत्तम होते तर कंद वाढीसाठी २० अंश तापमान चांगले असते. म्हणुन बटाट्याला डोंगराळ प्रदेशात उन्हाळी पीक म्हणुन घेतले जाते आणि उष्णकटिबंधीय आणि उपउष्णकटिबंधीय प्रदेशात याला हिवाळी पीक म्हणुन घेतले जाते. या पिकाची लागवड समुद्रसपाटीपासुन ३००० मी. उंचीपर्यंतच्या प्रदेशात केली जाऊ शकते.