ਅੰਬ ਦਾ ਤਣਾ ਛੇਦਕ

ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ

ਨੁਕਸਾਨ ਬੂਟੋਸੇਰਾ ਰੁਫੋਮੈਕੁਲਾਟਾ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਅਤੇ ਬਾਲਗ਼ ਪੜਾਅ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬੀਟਲ 25-55 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਲੰਬੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਲੰਬੇ ਐਂਟੀਨਾ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸਰਗਰਮਕ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਾਦਾ ਬੀਟਲ ਖ਼ਰਾਬ ਜਾਂ ਤਣਾਅ ਵਾਲੇ ਦਰੱਖ਼ਤਾਂ ਦੀ ਸੱਕ ਨੂੰ ਕੱਟਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅੰਡੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਵਿਕਲਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅੰਡੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਕਟਾਓ ਲਿਆਉਣ 'ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਲਾਰਵੇ ਮੁੱਖ ਤਣੇ, ਵੱਡੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਜਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੱਕ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਉਹ ਲੱਕੜ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਛੇਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਪਿਉਪੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਲਗ਼ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੀ ਮੋਰੀ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਟਹਿਣੀਆਂ ਦੀ ਸੱਕ ਅਤੇ ਵਧਣ ਵਾਲੇ ਸਿਰੇ ਨੂੰ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਲਗ਼ 3-5 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ, ਸਲੇਟੀ ਭੂਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਸਦੀ ਛਾਤੀ ਦੇ ਪਾਸਿਆਂ 'ਤੇ 2 ਗੁਰਦੇ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਸੰਤਰੀ-ਪੀਲੇ ਧੱਬੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਧੇ ਹੋਏ ਲਾਰਵੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਭੂਰੇ ਸਿਰ ਵਾਲੇ ਕਰੀਮ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ 10 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਲੰਬੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਲਾਰਵੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਲਾਰਵੇ ਰਸਦਾਰ ਲੱਕੜੀ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਵੱਡੀਆਂ ਸੁਰੰਗਾਂ ਪੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਫ਼ਲਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ 'ਤੇ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਿਊਪੇਸ਼ਨ ਤਣੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਬਾਲਗ਼ ਬੀਟਲ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਅਖ਼ੀਰ ਵਿੱਚ ਉੱਭਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਾਗਣ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਈ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਜੀਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੰਬੀ ਦੂਰੀ ਤੱਕ ਉੱਡ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਫੈਲਣ ਵਿੱਚ ਸਹੂਲਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਕੀੜੇ ਦੀ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਾਲਾਨਾ ਪੀੜ੍ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।