கத்திரிக்காய்
ஹெலிகோவெற்பா கம்பளிப்புழு
Helicoverpa armigera
பூச்சி
சுருக்கமாக
- பூக்கள், பழங்கள், காய்கள், நெற்றுகள் மற்றும் இலைகளின் மீது உண்ணும் சேதங்கள் காணப்படும்.
- பூச்சி நுழைந்த மற்றும் வெளியேறிய துளைகள், கழிவுகளின் அறிகுறிகள் காணப்படும்.
- இரண்டாம் நிலை நோய்க்கிருமிகளின் வளர்ச்சி திசுக்கள் மற்றும் பழங்கள் அழுகுவதற்கு வழிவகுக்கிறது.
இதிலும் கூடக் காணப்படும்
கத்திரிக்காய்
அறிகுறிகள்
வெள்ளை முதல் பழுப்பு நிற முட்டைகள் கொத்துக்களாக மலர்க் கட்டமைப்புகளைச் சுற்றிலும், மேல் கவிகைகளின் மீது இளம் இலைகளிலும் காணப்படும். ஏதேனும் தாவரத் திசுக்களில் உண்ணும் சேதங்களைக் காணலாம். ஆனால் புரவலன் தாவரங்களைப் பொறுத்து, இவை மிகவும் அதிகமாக மலர்கள் மற்றும் நெற்றுகள்/காதுகள் / பழங்கள்/ காய்கள் போன்றவற்றைப் பாதிக்கிறது. இளம் முட்டைப்புழுக்கள் இலைத் திரள்கள், வளரும் புள்ளிகள் அல்லது பழ அமைப்புகள் ஆகியவற்றில் சிராய்ப்புகளை ஏற்படுத்தி, குறைந்த சேதத்தை ஏற்படுத்துகிறது. முதிர்ந்தவைகள் பூக்கள் அல்லது இளம் காய்/காது/பழம்/நெற்றுக்களில் துளைகளை ஏற்படுத்தி, உள்ளிருந்து குடைந்து, விதைகளைச் சேதப்படுத்தி, அதனைச் சந்தைப்படுத்த முடியாமல் ஆக்கிவிடுகிறது. உண்ணும் துளைகளைச் சுற்றிலும் கழிவுகள் காணப்படும். காயங்கள் வளரும் இரண்டாம் நிலை நோய்த் தொற்றுகள் பாதிக்கப்பட்டத் திசுக்களை அழுகச் செய்யும்.
பரிந்துரைகள்
இயற்கை முறையிலான கட்டுப்பாடு
டிரைக்கோகிராம்மா குளவிகள் (டி. சிலோனிஸ் அல்லது டி. பிரேசிலென்சிஸ்) மலர்கள் உருவாகும் போது நோய்ப் பூச்சிகளின் முட்டைகளைத் தாக்குவதற்கு அறிமுகப்படுத்தப்படலாம். மைக்ரோப்லிடிஸ், ஹெடெரோபெல்மா மற்றும் நெட்டிலியா குளவிகள் ஆகியவை முட்டைப்புழுக்களை ஒட்டுண்ணி போல் பற்றிப் படர்ந்து கொள்ளும். இரைப் பிடித்துண்ணி வண்டுகள் ( பெரிய கண் வண்டு, பளபளப்பான கவச வண்டு மற்றும் முட்களை உடைய கொள்ளைக் கவச வண்டு), எறும்புகள், சிலந்திகள், காது முடி வண்டுகள், வெட்டுக்கிளிகள் மற்றும் பறவைகள் ஆகியவை முட்டைப்புழுக்களைத் தாக்குகின்றன, இதனால் இவை ஊக்குவிக்கப்பட வேண்டும். ஸ்பினோசட், நியூக்ளியோபோலிஹெட்ரோவைரஸ் (NPV), மெட்டார்ஹீலியம் அனிசோப்லியே, பௌவேரியா பாஸியானா அல்லது பேசில்லஸ் துரிஞ்ஜியென்ஸிஸ் ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்ட உயிரியல்-பூச்சிக்கொல்லிகள் முட்டைப் புழுக்களைக் கட்டுப்படுத்துவதற்குப் பயன்படுத்துகின்றன. வேப்ப எண்ணெய், வேம்பு விதைச் சாறுகள் (NSKE 5%), மிளகாய் அல்லது பூண்டு போன்ற தாவரவியல் தயாரிப்புகளை மொட்டுக்கள் உருவாகும் போது இலைத் திரள் தெளிப்பான்களாகப் பயன்படுத்தலாம்.
இரசாயன கட்டுப்பாடு
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பூச்சிக்கொல்லிச் சிகிச்சையானது நன்மை பயக்கும் பூச்சிகளுக்குப் பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தாமல் நோய்ப் பூச்சியை வயலில் இருந்து அப்புறப்படுத்துவதற்கான சிறந்த வழியாகும். கம்பளிப் புழுக்கள் பூச்சிக்கொல்லிச் சிகிச்சைக்கு எதிரான சகிப்புத் தன்மையை வளர்த்துக் கொள்வதால் முட்டைகளையும், குஞ்சுகளையும் கண்காணிக்க வேண்டியது மிகவும் முக்கியம். குளோரன்டிரானிலிப்ரோல், குளோரோபைரிபோஸ், சைபர்மெத்ரின், ஆல்ஃபா- மற்றும் ஸெட்டா-சைபர்மெத்ரின், எமாமெக்டின் பென்ஸோயேட், எஸ்ஃபென்வலேரேட், ஃப்ளுபென்டையமைடு, அல்லது இண்டோக்சாகார்ஃப் ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டத் தயாரிப்புகள் (வழக்கமாக ஒரு லிட்டருக்கு 2.5 மில்லி) பயன்படுத்தப்படலாம். பூக்கும் நிலையில் முதல் பயன்பாடும், அதனைத் தொடர்ந்து 10-15 நாட்கள் இடைவெளியில் அடுத்தத் தெளிப்புகள் மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும். குறைந்த மதிப்புடைய பயிர்களுக்கு இரசாயணச் சிகிச்சைகள் சாத்தியமாக இருக்காது.
இது எதனால் ஏற்படுகிறது
சேதங்களானது ஹெலிகோவெற்பா ஆர்மிஜெரா என்பவற்றின் கம்பளிப்புழுக்களால் ஏற்படுகிறது. இது பெரும்பாலான பயிர்களில் காணப்படும் பொதுவான நோய்ப் பூச்சியாகும். ஹெச். ஆர்மிஜெரா வேளாண்மையில் மிகவும் அழிவுகளை ஏற்படுத்தும் பூச்சிகளில் ஒன்றாகும். அந்துப் பூச்சிகள் வெளிர் பழுப்பு நிறத்தில், 3 - 4 செ.மீ. நீளத்தில் இறக்கைகளைக் கொண்டிருக்கும். இவை பொதுவாக அடர் நிறப் புள்ளிகளுடன் மஞ்சள் முதல் ஆரஞ்சு அல்லது பழுப்பு நிற முன் இறக்கைகளைக் கொண்டுள்ளது. பின் இறக்கைகளானது கீழ்ப்புற ஓரங்களில் அடர் நரம்புகள் மற்றும் அடர் நிற நீளமான புள்ளிகளுடன் வெள்ளை நிறத்தில் இருக்கும். பெண் பூச்சிகளானது கோளவடிவில், வெள்ளை நிற முட்டைகளை ஒற்றையாவோ அல்லது கொத்துக்களாகவோ, மலர்கள் அல்லது இலைப் பரப்புகள் மீது, குறிப்பாக கவிகைகளின் மேல்பகுதியில் இடும். முதிர்ச்சியைப் பொறுத்து, முட்டைப் புழுக்களானது ஆலிவ் பச்சை நிறம் முதல் அடர் சிவந்த பழுப்பு நிறம் வரை காணப்படும். அவற்றின் உடலில் சிறிய கருப்பு நிறப் புள்ளிகள் சிதறலாகக் காணப்படும் மற்றும் இவை அடர் நிறத் தலைப்பகுதியைக் கொண்டிருக்கும். முதிர்ச்சி நிலையின் பிந்தைய பகுதியில், அவற்றின் முதுகு மற்றும் விலாப்பகுதி நெடுகிலும் கோடுகள் மற்றும் பட்டைகள் காணப்படும். அவை முதிர்ச்சி அடையும் போது, மண்ணில் கூட்டுப்புழுவாக மாறும். பழம் / நெற்று / காய் வளர்ச்சியின் போது அதன் எண்ணிக்கைப் பொதுவாக உச்சக் கட்டத்தில் இருக்கும். இது அதிகப்படியான விளைச்சல் இழப்புக்கு வழிவகுக்கும்.
தடுப்பு முறைகள்
- கிடைக்கப்பெற்றால், எதிர்ப்புத் திறன் அல்லது சகிப்புத்தன்மை உடைய இரகங்களைப் பயன்படுத்தவும்.
- நோய்ப்பூச்சியின் உச்சகட்ட எண்ணிக்கையைத் தவிர்க்க சீக்கிரம் நடவு செய்யவும்.
- தாவரங்களுக்கு இடையில் போதுமான அளவு இடைவெளி விடவும்.
- அவற்றின் வாழ்நாள் சுழற்சியை உடைக்க, பயிர் செய்யப்படாத ஓரமான பகுதிகளை வழங்கவும்.
- ஒவ்வொரு 5 அல்லது 6 வரிசைக்கும் இடையே சாமந்தி (டகிடஸ் எரெக்டா) போன்ற பொறிப் பயிர்களைப் பயன்படுத்தவும்.
- அந்துப்பூச்சிகளைக் கண்காணிக்க அல்லது மொத்தமாகப் பிடிக்க, ஒளி அல்லது பெரோமோன் பொறிகளைப் பயன்படுத்தவும்.
- நல்ல வடிகால் வழங்குவதன் மூலம் நீர் அழுத்தத்தைத் தவிர்க்கவும்.
- முட்டைகள், மலர்கள், பழங்கள், காய்கள் அல்லது நெற்றுகளில் சேதங்கள் ஏதேனும் தென்படுகிறதா எனத் தாவரங்களைக் கண்காணிக்கவும்.
- முட்டைப்புழுக்களையும், முட்டைகளுடன் காணப்படும் இலைகள் அல்லது தாவரங்களைக் கையால் எடுத்து அப்புறப்படுத்தவும்.
- வயலில் மற்றும் அதன் சுற்றுப்பகுதியில் உள்ள பாதிக்கப்பட்ட தாவரங்களையும், களைகளையும் அகற்றவும்.
- ஒவ்வொரு பயிர்ச் சுழற்சிக்குப் பின்னரும் அனைத்து அறுவடைக் குப்பைகளையும் அகற்றவும்.
- இயற்கையான இரைப்பிடித் துண்ணிகளுக்கு, சூரிய வெளிச்சத்திற்குக் கூட்டுப்புழுக்களை வெளிப்படுத்த அறுவடைக்குப் பிறகு ஆழமாக மணலை உழவும்.
- ஒற்றைப் பயிர் செய்யும் முறையைத் தவிர்த்து, நன்மை பயக்கும் தாவரங்களுடன் ஊடுபயிர் முறையைச் செயல்படுத்தவும்.
பகிரவும்
பிளான்டிக்ஸை பதிவிறக்கம் செய்க
