Earias insulana
பூச்சி
முட்டைப்புழுக்கள் முக்கியமாக பருத்தி காய்களைத் தாக்கும், ஆனால் அரும்புகள், தளிர்கள் மற்றும் பூக்களையும் இவை உண்ணும். வளர்ச்சி நிலையின்போது பாதிப்பு ஏற்பட்டால், இவை தளிர்களின் முனை மொட்டுகள் வழியாகக் குடைந்து, கீழ்நோக்கிச் செல்லும். இது பூக்கும் முன்பு முனைத் தளிர்களை உலரச் செய்கிறது மற்றும் உதிரச் செய்கிறது. முக்கியத் தண்டு பாதிக்கப்பட்டால், முழுத் தாவரமும் சாய்ந்து விடக்கூடும். பிந்தைய கட்டத்தில் தாக்கப்பட்டால், மொட்டுகள் மற்றும் காய்களின் உள்புறப் பகுதியை உண்ணுவதற்கு, அவற்றின் அடிப்புறத்தைத் துளையிடும். அந்தக் குடைவுகளின் நுழைவுப்பாதை பெரும்பாலும் கழிவுகளால் மூடப்பட்டிருக்கும். சேதமடைந்த பூ மொட்டுகள் முதிர்ச்சியடைவதற்கு முன்னரே விரிவடைந்து, விரிந்த அரும்புகள் என்றழைக்கப்படும் அறிகுறிகளுடன் தென்படும். தாவரத் திசுவுக்கு ஏற்பட்ட சேதமானது பூஞ்சை அல்லது பேக்டீரியா நோய்த் தொற்றுகளுக்கு வழிவகுக்கிறது. தாவரங்கள் எந்த அளவிற்கு இளமையாக இருக்கிறதோ, அந்த அளவிற்கு இந்த முட்களையுடைய காய்ப்புழு சேதங்களை ஏற்படுத்தும்.
இந்த நோய்ப்பூச்சியை சமாளிப்பதற்கு முட்டைகள் அல்லது இளம் முட்டைப்புழுக்களைக் கண்டறிந்து, அப்புறப்படுத்துவது மிகவும் முக்கியமாகும். பிராகோனிடே, செலியோனிடே மற்றும் டிரைக்கோகிராம்மாடிடே இனத்தின் சில ஒட்டுண்ணிப் பூச்சிகளை உயிரியல் கட்டுப்பாட்டு வழிமுறையாகப் பயன்படுத்தலாம். பின்வரும் வரிசைகளில் இரைப்பிடித்துண்ணி பூச்சிகளை முயற்சி செய்க: கோலியோப்டெரா, ஹைமெனோப்டெரா, ஹெமிப்டெரா மற்றும் நியூரோப்டெரா. இந்த இனங்களை ஊக்குவிப்பதை (அல்லது வயலில் இவற்றை அறிமுகப்படுத்தவும்) உறுதி செய்யவும் மற்றும் பரந்த அளவிலான பூச்சிக்கொல்லிப் பயன்பாட்டைத் தவிர்க்கவும். நீங்கள் பூச்சியின் உச்சகட்ட எண்ணிக்கையைக் கட்டுப்படுத்த, பேசில்லஸ் துரிஞ்ஜியென்சிஸ் என்பவற்றைக் கொண்டிருக்கும் உயிரியல் பூச்சிக்கொல்லித் தெளிப்பான்களைப் பயன்படுத்தலாம். வேப்ப விதைச் சாறு (NSKE) 5% அல்லது வேப்ப எண்ணெய் (1500 பிபிஎம்) @ 5 மிலி/லி என்ற கணக்கில் தெளிக்கவும்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். பூப்பூக்கும் ஆரம்ப நிலையில், 100 செடிகளுக்கு 10 முட்டைகள் அல்லது ஐந்து சிறிய புழுக்கள் தென்பட்டால், சிகிச்சை பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. வளரும்போது, முட்டைப்புழுக்கள் பூச்சிக்கொல்லி சிகிச்சைக்கு எதிரான சகிப்புத் தன்மையை வளர்த்துக்கொள்வது அதிகரிப்பதால், முட்டைகள் மற்றும் இளம் முட்டைப்புழுக்களைக் கண்டறிந்து அப்புறப்படுத்துவது முக்கியம். முட்டையாக இருக்கும் நிலையில் சிகிச்சை பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. குளோரன்டிரானிலிப்ரோல், எமாமெக்டின் பென்சோயேட், ஃப்ளுபென்டையமைட், மெத்தோமில் அல்லது எஸ்பென்வலேரேட் ஆகியவற்றைக் கொண்ட பூச்சிக்கொல்லிகளைப் பயன்படுத்தலாம். குறைந்த விலைப் பயிர்களுக்கு இரசாயண சிகிச்சை சாத்தியமில்லாமல் போகக்கூடும்.
சேதங்களானது இயரியஸ் இன்சுலனா என்னும் முட்களையுடைய காய்ப்புழுவின் முட்டைப்புழுக்களால் ஏற்படுகிறது. இது இந்தியாவின் வடக்குப்பகுதியில் காணப்படும் ஒரு பொதுவான பூச்சியாகும். பிறவற்றுக்கு மத்தியில், இந்த பூச்சியின் மாற்றுப் புரவலன் தாவரங்கள் செம்பருத்தி மற்றும் வெண்டைக்காய் ஆகும். அந்துப்பூச்சிகள் வெள்ளி கலந்த பச்சை நிறம் முதல் மஞ்சள் நிறம் வரையில், சுமார் 2 செ.மீ நீளத்தில், மலர்கள் அல்லது ஒளி மூலங்களுக்கு அருகில் காணப்படும். இறக்கைகளில் மூன்று அடர் கோடுகள் காணப்படும். கோடை காலத்தில் பொதுவாக பச்சை நிறப் பூச்சிகளும், இலையுதிர் காலத்தில் மஞ்சள் மற்றும் பழுப்பு நிறப் பூச்சிகளும் காணப்படும் முட்டைகளானது நீல நிறத்தில், இளம் தளிர்கள், இலைகள் மற்றும் அரும்புகள் மீது ஒற்றையாக இடப்படும். இளம் முட்டைப்புழுக்கள் வெளிர் பழுப்பு நிறத்தில் சாம்பல் முதல் மஞ்சள் மற்றும் ஆரஞ்சு நிறத் தோற்றத்துடன் காணப்படும். பூதக்கண்ணாடியின் வழியே பார்க்கையில், இவற்றின் பெரும்பாலான உடற் பகுதியை மூடியிருக்கும் சிறிய முட்கள் இந்த கம்பளிப் பூச்சியை பிற கம்பளிப் பூச்சிகளிடமிருந்து சிறப்பாகப் பிரித்துக் காட்டும். இவை முதிர்ச்சி அடைந்தவுடன், இலைகள் அல்லது உதிர்ந்த தாவர பாகங்களில் ஒட்டியிருக்கும் பட்டால் ஆன கூட்டில் கூட்டுப்புழுக்களாகும். வெப்ப மண்டல நிலைமைகளின் கீழ், ஒரு தலைமுறை 20-25 நாட்களுக்குள் முழுமையடைகிறது. குறைவான வெப்பநிலை இரண்டு மாதங்கள் வரை இந்தச் செயல்முறையை தாமதப்படுத்தக்கூடும்.