Stephanitis typica
பூச்சி
நோய்த்தொற்றுக்களை தொலைவில் இருந்தும் கூட இலைகளில் காணமுடியும். முதிர்ந்த மற்றும் இளம் பூச்சிகள் இலைகளின் அடிப்பகுதியில் வாழும், அங்கு அவை குடியேற்றங்களாக வாழ்ந்து மற்றும் இலைகளை உண்ணும். பொதுவாக, பூச்சிகள் நடு நரம்பைச் சுற்றியுள்ள இலைச் சாறுகளை உண்கின்றன. இலைகளின் மேல்புறப் பகுதியில் சிறிய, வெள்ளை, வெளிறிய புள்ளிகளாக உண்ணும் சேதங்கள் காணப்படும். இலைப் பரப்பின் கீழ்பகுதியில் பூச்சிகளின் கரும் சுரப்பிகள் காணப்படும். காலப்போக்கில் குடியேறிய பகுதிகள் மஞ்சள் முதல் பழுப்பு நிறமாகி மற்றும் உலர்ந்து போகும். மரங்களின் வளர்ச்சி குன்றி மற்றும் ஆரோக்கியமற்றதாகக் காணப்படும்.
ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறைகளைப் பயன்படுத்தினால் ஸ்டெதோகோனஸ் ப்ரெஃபெக்டஸ் போன்ற இரைப்பிடித்துண்ணி பூச்சி வகைகள் நோய்த்தொற்றைக் குறைக்கக்கூடும். நோய்த்தொற்றைக் கட்டுப்படுத்த வேப்ப எண்ணெய் மற்றும் பூண்டு (2%) பால்மங்களை இலைத்தொகுதித் தெளிப்பான்களாகப் பயன்படுத்தலாம்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். பூச்சிக்கொல்லிகளின் பயன்பாடு இந்த நோயை எதிர்த்துப் போராடும் மிகவும் பொதுவான வழியாகும். டைமீதோயேட் கொண்ட தயாரிப்புகள் இலைத்தொகுதித் தெளிப்பான்களாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இவற்றை இலைகளின் கீழ்புறத்தில் தயாரிப்புடன் மூடப்பட்டுள்ள இடத்தில் பயன்படுத்த வேண்டும்.
முதிர்ந்த பூச்சிகள் பளப்பான மேனி மற்றும் வார் இழை இறக்கைகளுடன் மஞ்சள் முதல் வெள்ளை நிறத்தில் 4 மிமீ அளவினைக் கொண்டிருக்கும். பெண் வண்டுகள் இலைகளின் அடிப்பகுதியில் சுமார் 30 முட்டைகளை இடுகிறது. சுமார் 12 நாட்களுக்குப் பிறகு மஞ்சள் நிற இளம் பூச்சிகள் வெளியாகும். இந்த வளர்ச்சி நிலை 13 நாட்களுக்கு நீடிக்கும். தற்போது, வாழைப்பழக் கண்ணாடி இறக்கை பூச்சியின் தொற்று காரணமாக விளைச்சல் இழப்பு பற்றிய விரிவான தகவல்கள் எதுவும் இல்லை. தற்போது வரை, பூச்சியால் வாழைமரங்களின் மீது ஏற்படும் கடுமையான சேதம் குறித்த தகவல்கள் எதுவும் இல்லை.