Nilaparvata lugens
பூச்சி
இளம் பூச்சிகள் மற்றும் முதிர் பூச்சிகள் பயிரின் அடிப்புறத்தில் அடைக்கலம் அடைகின்றன. அங்குள்ள தண்டுகள் மற்றும் இலைகளில் இருந்து ஊட்டம் பெறுகின்றன. பயிர்கள் தளர்வுற்று, வெளிறியத் தோற்றம் பெறும். அதிகப்படியான எண்ணிக்கையில் பூச்சிகள் இருப்பின், பயிரின் இலைகள் முதலில் ஆரஞ்சு-மஞ்சள் நிறத்திற்கு மாறி, மற்றும் வறண்டு (ஹாப்பர்பர்ன்) பழுப்பு நிறமாகும் மற்றும் பயிர் மொத்தமாக அழியும். களத்தில், நோய் அறிகுறிகள் முதலில் சிறிய திட்டுக்களாக தோன்றும் ஆனால் அவை மிக வேகமாக வளர்ந்து தத்துப்பூச்சிகளை உருவாக்கும். பெண்பூச்சிகள் முட்டைகளை இலை உறைகள் மற்றும் மைய நரம்புகளில் இட்டு, கூடுதலான சேதத்தை ஏற்படுத்துகிறது. தேன் பனி போன்ற உருவாக்கங்கள் சூடான அச்சுக்களுக்கு வழிவகுக்கும். பயிர்களில் கதிர்கள் சிறியதாகவும், உரிக்கப்பட்ட தானியங்களாகவும், மிகக்குறைந்த எடை கொண்ட தானியங்களாகவும் இருக்கும்.
பூச்சிகளின் எண்ணிக்கை குறைவாக இருக்கும்போது உயிரியல் முறையிலான சிகிச்சைகளைப் பயன்படுத்தலாம். தத்துப்பூச்சிகளுக்கு இயற்கையான எதிரிகளாக நீரில் செல்லும் பூச்சிகள், வண்டுகள், சிலந்திகள் மற்றும் பல வகையான முட்டைகளை உண்ணும் ஒட்டுண்ணி வண்டுகள் மற்றும் பறக்கும் பூச்சியினங்கள் போன்றவை இருக்கின்றன. விதைப்படுகைகளில் அதிகப்படியான நீரினை தினமும் ஒரு முறையாவது அளிப்பதன் மூலம் பூச்சிகளை மூழ்கடித்து, பூச்சிகளை கட்டுக்குள் வைக்கலாம், இவற்றால் நாற்றுகள் நுனிப்பகுதி மட்டுமே நீரில் அமிழ்த்தப்படும் (மூழ்குதல்). இதற்கு மாற்றாக, சிறிய விதைப்படுகைகளை வலையின் மூலம் சுத்தம் செய்து பூச்சிகளைப் பிடிக்கலாம்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளவும். பூச்சிகளுக்கு இயற்கையான எதிரிகளாக அமைந்துள்ள பிற பூச்சிகளின் எண்ணிக்கையினை விட தத்துபூச்சிகளின் எண்ணிக்கை அதிகமிருந்தாலோ அல்லது அதிகளவிலான தத்துப்பூச்சிகள் இருப்பதாகத் தெரிந்தாலோ பூச்சிக்கொல்லிகளே இதனைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கு சிறந்த வழிமுறையாகப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. புப்ரோஃபெஸின், பைரோமெட்ரோஸின் அல்லது ஈடோஃபென்ப்ரோக்ஸ் போன்ற பூச்சிக்கொல்லிகளைத் தத்துப்பூச்சிகளுக்கு எதிராகப் பயன்படுத்தலாம். பூச்சியின் எதிர்ப்புத்திறன் வளர்ச்சிக்கும், மீள் எழுச்சிக்கும் சாதகமான குயினல்போஸ், குளோர்பைரிபோஸ் அல்லது லாம்ப்டா சைஹலோத்ரின் அல்லது பிற செயற்கை பைரித்ராய்டு கலவைகளைக் கொண்ட இரசாயன தயாரிப்புகளைத் தவிர்க்கவும்.
நிலப்பர்வடா லுகேன்ஸ் என்னும் பழுப்பு நிறத் தத்துப்பூச்சிகளினால் சேதங்கள் ஏற்படுகிறது. நெற்பயிரில் கதிர்கள் உருவாகும் நிலையில் மழை மற்றும் அதிக நீர்ப்பாசனம் கொண்ட ஈரமான சூழ்நிலைகளில் பூச்சிகளின் பாதிப்பு அதிகமிருக்கும், மேலும் அதிகப்படியான நீர்த்தேக்கம், அதிகப்படியான நிழல் மற்றும் ஈரப்பதமான நிலங்களில் இதே பாதிப்பு ஏற்படும். மூடிய கவிகைகளை கொண்ட நெற்பயிர்கள், நெருக்கமாக பயிரிடப்பட்ட பயிர்கள், அதிகப்படியான நைட்ரஜன் பயன்பாடு மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகளை குறித்த காலத்திற்கு முன்னரே பயன்படுத்துதல் (இயற்கையான நமக்குத் தேவையான பூச்சிகளை அழித்தல்) போன்றவை பூச்சிகளின் வளர்ச்சிக்கு ஏதுவாக அமையும். ஈரமான சூழ்நிலையினை ஒப்பிட்டு பார்க்கும்போது வறண்ட சூழ்நிலையில் அதிகமான பூச்சிகள் பரவுகின்றன. பயிர்களை லேசாக வளைத்து, அதன் அடிப்பகுதியில் மெதுவாக தட்டி, நீரின் மேற்பரப்பில் தத்துப்பூச்சிகள் விழுகிறதா எனப் பார்ப்பதன் மூலம் பூச்சிகளைக் கண்காணிக்கலாம்.