Cisaberoptus kenyae
சிலந்திப்பேன்
சிலந்திப்பேன்கள் குழுக்களாக வாழ்கின்றன மற்றும் மேல் இலை மேற்பரப்பில் ஒரு வெள்ளை அல்லது மெழுகு போன்ற பூச்சு உருவாக்குகின்றன. இந்த பூச்சு மேலும் வெள்ளை இழைகளாக உருவாகிறது, இது முழு இலைகளையும் மூடி ஒரு வெள்ளி படலமாக மாறுகிறது. சிலந்திப்பேன்கள் இலைகளிலிருந்து தாவர சாற்றை உறிஞ்சும், இதனால் இலைகள் வண்ணமிழக்கும். கடுமையாக பாதிக்கப்பட்ட இலைகள் உலர்ந்த நிலையில், பழுப்பு-கருப்பு நிறத்தில் தோன்றும். பாதிக்கப்பட்ட இலைகள் பெரும்பாலும் மஞ்சள் நிறமாகிய பிறகு உதிர்கின்றன.
இது ஒரு சிறிய பூச்சி என்பதாலும், பழ விளைச்சலைக் குறைக்காது என்பதாலும், இதை உயிரியல் ரீதியாக கட்டுப்படுத்த வேண்டிய அவசியமில்லை. நல்ல மேலாண்மை நடைமுறைகளை மேற்கொள்வதே போதுமானது.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். இது ஒரு சிறிய பூச்சி என்பதாலும், பழ விளைச்சலைக் குறைக்காது என்பதாலும், இந்த வகையான தொற்றுநோய்க்கு இரசாயன சிலந்திப்பேன் கொல்லிகளைப் பயன்படுத்துவது அவசியமில்லை.
இலை பூச்சுப் பூச்சியின் அனைத்து சுறுசுறுப்பான வாழ்க்கை நிலைகளிலும் சேதம் ஏற்படுகிறது. சிலந்திப்பேன் மிகவும் சிறியதாக, வழக்கமாக சுமார் 0.2 மி.மீ. அளவில் இருக்கும் மற்றும் வெறும் கண்ணால் அதை பார்க்க முடியாது. இது வெளிர் நிறமும் சுருட்டு வடிவத்தினையும் உடையது, முட்டைகள் வெளிறிய வெள்ளை நிறத்தில், வட்டமாகவும் மற்றும் தட்டையாகவும் இருக்கும். அனைத்து சுறுசுறுப்பான வாழ்க்கை நிலைகளில் உள்ளவர்களும் இலை பூச்சுக்கு அடியில் வாழ்கின்றன மற்றும் தாவரத்திலிருந்து சாற்றை உறிஞ்சுகின்றன. சிலந்திப்பேன்கள் பொதுவாக அதிகமாக வளர்ந்த அல்லது புறக்கணிக்கப்பட்ட மா மரங்களை மட்டுமே பாதிக்கின்றன. சிலந்திப்பேன்களின் எண்ணிக்கை மார்ச் மாதத்தில் உச்சத்தை எட்டுகிறது மற்றும் டிசம்பரில் குறைகிறது. கோடை மாதங்களில் நோய்த்தொற்று கடுமையானதாக இருக்கும்.