Tetranychidae
சிலந்திப்பேன்
சிலந்தி பேன்கள் உண்ணுவதால் இலைகளின் மேற்பரப்பில் வெள்ளை முதல் மஞ்சள் நிறப்புள்ளிகள் உருவாகின்றன. மொய்ப்பு தீவிரமாகும்போது, இலைகள் முதலில் வெண்கலம் அல்லது வெள்ளி நிறத்தில் தோன்றும், பின்னர் நொறுங்கக்கூடியதாக மாறி, இலை நரம்புகள் பிளந்து, இறுதியாக கீழே விழுந்துவிடும். சிலந்திப் பேன்களின் முட்டைகள் இலைகளின் அடியில் ஒட்டிக்கொள்கின்றன. அங்கே தான் சிலந்திப்பேன்களும் சிலந்திவலை போன்ற புழுக்கூட்டில் வசிக்கின்றன. பேன்கள் வலைகளை பிண்ணி தாவரங்களின் பாகங்களை மூடிக்கொள்ளும். தண்டு முனைகள் வழுக்கையாகி அதன் முடிவில் பக்கவாட்டில் தண்டுகள் வளரத் தொடங்கும். அதிகமான சேதம் ஏற்பட்டால், பழங்களின் அளவு மற்றும் தரம் குறைந்துவிடும்.
சிறிய மொய்ப்பாக இருந்தால், சிலந்தி பேன்களை அகற்றி, பாதிக்கப்பட்ட இலைகளை அகற்றவும். டி. யூர்டிசியே இனத்தொகையை குறைக்க காட்டுக்கடுகு விதை, ஓமம், சோயா பீன் மற்றும் வேப்ப எண்ணெய்யினால் செய்யப்பட்ட தயாரிப்புகளை பயன்படுத்தவும். மேலும் அதன் பெருக்கத்தை கட்டுப்படுத்த பூண்டு டீ, பூனைக்காஞ்சொறிச் செடி கஞ்சி அல்லது பூச்சிக்கொல்லி சோப்பு கரைசல்களையும் முயற்சி செய்து பார்க்கவும். வயல்களில், வேட்டையாடும் பூச்சிகளுடன் புரவலன் சார்ந்த உயிரியல் கட்டுப்பாடு (எடுத்துக்காட்டாக பைட்டோசியுலஸ் பெர்சிமிலிஸ்) அல்லது உயிரியல் பூச்சிக்கொல்லி பேசில்லஸ் துரிங்ஜென்சிஸ் போன்றவற்றை பயன்படுத்தவும். முதன்மை சிகிச்சைக்குப் பின் 2 முதல் 3 நாட்கள் கழித்து இரண்டாம் நிலை தெளித்தல் சிகிச்சை அவசியமானது.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். சிலந்தி பேன்களை சிலந்தி பூச்சிக்கொல்லிகளை பயன்படுத்தி கட்டுப்படுத்துவது மிகவும் கடினமாக உள்ளது. ஏனெனில் பெரும்பாலான பூச்சிகள், பூச்சிக்கொல்லிகளின் சில ஆண்டு பயன்பாட்டிற்கு பிறகு வேறுபட்ட இரசாயனங்களின் எதிர்ப்பை வளர்த்துக் கொள்கின்றன. வேட்டையாடும் உயிரினங்களின் எண்ணிக்கைக்கு பாதிக்காத வகையில் வேதியியல் கட்டுப்பாட்டு காரணிகளை கவனமாக தேர்வு செய்யுங்கள். உதாரணமாக, ஈரமாகும் கந்தகம் (3 கிராம்/லி), ஸ்பிரோமெசிஃபென் (1 மில்லி/லி), டைகோஃபோல் (5 மில்லி/லி) அல்லது அபமெக்டின் போன்றவற்றினை அடிப்படையாகக் கொண்ட பூஞ்சைக் கொல்லிகளைப் பயன்படுத்தலாம் (தண்ணீரில் கலந்து). முதன்மை சிகிச்சைக்குப் பின் 2 முதல் 3 நாட்கள் கழித்து இரண்டாம் நிலை தெளித்தல் சிகிச்சை அவசியமானது.
சேதமானது டெட்ரானிக்கஸ் இனத்தின், முக்கியமாக டி. யூர்டிசியே மற்றும் டி. சின்னாபரினஸ் சிலந்திப்பேன்களால் ஏற்படுகிறது. வயதுமுதிர்ந்த பெண் சிலந்திப்பேன் 0.6 மி.மீ. நீளத்தினைக் கொண்டு, வெளிர் பச்சை நிறத்தில், இரு கருமையான திட்டுகளை தனது நீள்வட்ட உடம்பில் கொண்டு, பின்புறத்தில் நீண்ட முடிகளை கொண்டிருக்கும். அதிகுளிர்காலத்தில் பெண் சிலந்திப்பேன் சிவப்பு நிறத்தில் இருக்கும். வசந்த காலத்தில்,பெண் சிலந்திப்பேன் இலைகளின் அடிப்பக்கத்தில் உருண்டையான மற்றும் ஒளி கசியும் முட்டைகளை இடுகின்றன. இளம்பேன் வெளிர் பச்சை நிறத்தில் அடர் குறிகளை தனது முதுகுப்புறத்தில் கொண்டுள்ளன. பேன்கள் இலைப்பக்கத்தின் அடிப்பகுதியில் கூட்டினுள் தன்னை பாதுகாத்துக்கொள்கின்றன. சிலந்தி பூச்சிகள் உலர்ந்த மற்றும் சூடான தட்பவெப்ப நிலையில் செழித்து வளர்கின்றன, மேலும் இந்த சூழ்நிலைகளில் ஒரு வருடத்திற்கு 7 தலைமுறை வரை அவற்றால் உற்பத்தி செய்யக்கூடும். களைகள் உள்ளிட்ட பல்வேறு மாற்று புரவலன்களும் உள்ளன.