Xanthomonas albilineans
நுண்ணுயிரி
அறிகுறிகளில் இரண்டு முக்கிய வடிவங்கள் (நாட்பட்ட அல்லது கடுமையான) மற்றும் இரண்டு நிலைகள் (உள்ளுறைந்த மற்றும் மறைக்கப்பட்டவை) அடங்கும். நாள்பட்ட வடிவங்கள் நரம்புகளுக்கு இணையாக இயங்கும் இலை பரப்புகளில் கோடுகளாக காணப்படுகின்றன. இவை 1 செ.மீ வரை அகலமாக இருக்கக்கூடும். கடுமையான வடிவம் முதிர்ந்த தண்டுகளின் திடீர் வாடலைக் காட்டும். பொதுவாக வெளிப்புற அறிகுறிகள் எதுவும் இல்லை. நோய் உள்ளே இருந்திருக்கலாம், இது சிறிது காலம் வெளிப்படையாக தெரியாது, அறிகுறிகள் முதலில் தோன்றும்போது தாவரம் தீவிரமாக பாதிக்கப்பட்டிருக்கும். நோயின் முதல் அறிகுறியானது மஞ்சள் நிற ஓரத்துடன் வெள்ளை பென்சில் கோடுகளாக தோன்றும், இதனைத் தொடர்ந்து இலையின் நரம்பு திசு இறப்புக்கு வழிவகுக்கும். இந்த நோய் தளிர்கள் குன்றி விடுவதற்கும், வாடி விடுவதற்கும் காரணமாகிறது. பாதிக்கப்பட்ட இலைகள் பொதுவாக அடர்த்தியான பழுப்பு நிறமாக மாறுவதற்கு முன் மந்தமான-நீல பச்சை நிறமாக மாறும். அழுத்தமான சூழ்நிலையில், முழு தளிரும் இறக்கக்கூடும். முதிர்ந்த தண்டுகளில், சுழல் இலைகள் நுனிப்பகுதியிலிருந்து சிதைந்து, மிதமானது முதல் அதிகமான பக்க தளிர்கள் உருவாகின்றன. பக்க தளிர்களில் பொதுவாக நீரெரி காயம் அல்லது வெள்ளை பென்சில் கோடுகள் தென்படுகின்றன.
நோய்க்கிருமியைக் கொல்ல விதை கரும்புக்கு நீண்ட நேர சூடான நீர் சிகிச்சை அளிக்கவும். விதை கரும்பு அல்லது துண்டுகளை பாயும் நீரில் முன்கூட்டியே ஊறவைக்கவும், அதனைத் தொடர்ந்து மூன்று மணிநேரத்திற்கு 50° செல்சியஸ் வெப்பநிலையில் சிகிச்சை அளித்து நடவுப் பொருட்களை சுத்தம் செய்யவும்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால் தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்போதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். இது நாள் வரை, இந்த பாக்டீரியாக்களுக்கு எதிராக எந்த இரசாயன கட்டுப்பாட்டு முறைகளும் உருவாக்கப்படவில்லை. ஆனால் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு தொற்றுநோயைக் குறைக்க சூடான நீர் சிகிச்சைக்குப் பிறகு 15 நிமிடங்களுக்கு 10 லிட்டர் தண்ணீரில் கார்பென்டாசிம் 5 கிராம் கொண்ட ஒரு கரணைக்குச்சிகளை மூழ்கச்செய்து சிகிச்சை அளிக்கலாம்.
சாந்தோமோனாஸ் அல்பிலினியன்ஸ் என்ற பாக்டீரியாவால் சேதம் ஏற்படுகிறது. இந்த நோய்க்கிருமி கரும்பு பயிர்த்தாள்களில் உயிர்வாழ்கிறது, ஆனால் மண்ணில் அல்லது மக்காத கரும்பு குப்பைகளில் நீண்ட காலமாக உயிர்வாழ்வதாகத் தெரியவில்லை. இந்த நோய் முக்கியமாக பாதிக்கப்பட்ட கரணைக்குச்சி மூலம் பரவுகிறது. அறுவடை செய்யும் கருவிகள் மற்றும் காரணக்குச்சிகளை வெட்டும் கருவிகள் மூலமான இயந்திர பரிமாற்றம் தொற்றுநோய் பரவலுக்கான மிக முக்கியமான முறையாகும். யானை புல் உள்ளிட்ட புற்களிலும் இந்த நோய் உயிர்வாழக்கூடும், மேலும் அவற்றிடமிருந்து கரும்புக்கும் பரவுகிறது. சுற்றுச்சூழல் நிலைமைகளான வறட்சி, நீர்த்தேக்கம் மற்றும் குறைந்த வெப்பநிலை போன்றவை நோயின் தீவிரத்தை அதிகரிக்கும்.