Ralstonia solanacearum
நுண்ணுயிரி
செடியின் இளம் இலைகள் அதிக வெப்பமான நேரத்தில் வாடும், வெப்பம் குறைவான நேரத்தில் சிறிது மீண்டு வந்து பழைய நிலைக்கு மாற முயற்சிக்கும். சரியான சூழ்நிலை அமையும்போது, வாடல் நோய்த்தாக்கம் அதிகமாகி மொத்த செடியினையும் பாதிக்கும் அத்துடன் நிரந்தரமாக தங்கிவிடும். வாடிய இலைகள் பச்சையாகவே தொடர்ந்து இருக்கும் அத்துடன் தண்டுடன் இணைந்தே இருக்கும். வேர்கள் மற்றும் தண்டின் அடிப்பாகங்கள் அடர் பழுப்பு நிறமாக மாறும். இரண்டாம் நிலை பாக்டீரியாக்களின் தாக்கத்தினால் வேர்கள் அழுகத் தொடங்கும். வெட்டும்போது வெள்ளை அல்லது மஞ்சள் நிறத்துடன் பால் போன்ற பொருள் கசியும்.
முட்டைக்கோசு வகை இனத்தின் இயற்கை தாவர கொத்துக்களை (பசுந்தாள் உரம்) மண்ணில் செலுத்துவதன் (இயற்கை புகையூட்டல்) மூலம் நோய்கிருமியை கட்டுப்படுத்த முடியும். இதனை மண்ணில் தோண்டி புதைப்பதற்கு முன்னர் தாவர பொருட்களை, இயந்திரத்தினாலோ அல்லது கை மூலமாகவோ அவற்றை மென்பதமாக்கவும் அல்லது வெட்டவும். தாவரத்திலிருந்து பெறப்பட்ட இரசாயனம் திமால் இதே விளைவை கொண்டுள்ளது. சொலனாசியஸ் தாவரத்தின் வேர் அமைப்பில் இருக்கும் எதிர் வினை கொண்ட பாக்டீரியாக்களும் கூட பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளவும். இந்த நோயினை ஏற்படுத்தும் கிருமியானது மண் மூலம் பரவுவதால், இந்த நோய்க்கான சிகிச்சையானது சாத்தியமில்லாதது, குறைந்த அளவே பலனளிக்கக் கூடியது அல்லது பலன் ஏதேனும் தராதது.
நோய் உண்டாக்கும் பாக்டீரியாக்கள் வெகுகாலம் மண்ணில் வாழும் தன்மை கொண்டது, மாற்று புரவலன்கள் அல்லது பாதிக்கப்பட்ட செடியின் மீதமுள்ள பகுதிகளில் பாக்டீரியாக்கள் உயிர்வாழும். இவை பக்கவாட்டு வேர்கள் தோன்றும் போது வேர் அமைப்பில் உள்ள சிதைவுகள் மூலம் உள்ளே நுழையும். உயரும் வெப்பநிலை (30 டிகிரி செல்சியஸ் முதல் 35 டிகிரி செல்சியஸ் வரை), அதிக ஈரப்பதம் மற்றும் மண்ணின் ஈரம், காரத்தன்மை கொண்ட மண்ணின் ஹைட்ரஜன் அயனிச்செறிவு நோய்க்கு தகுந்தவாறு உள்ள மண் போன்றவை நோய் வளர்ச்சிக்கு சாதகமானவை. கனமான மண்ணில் ஈரம் அதிக நேரம் தேங்கி நிற்கும் காரணத்தினால் அவை மிகவும் மோசமான விளைவுகளை ஏற்படுத்தும். ரால்ஸ்டோனியா சொலனாசெரமின் ஏதுவான மாற்று புரவலன்கள் தக்காளி, புகையிலை, வாழை மரம் மற்றும் வாழை ஆகும்.