உருளைக் கிழங்கு

உருளைக் கிழங்கு பொருக்கு

Streptomyces scabies

நுண்ணுயிரி

சுருக்கமாக

  • செடிகளின் மேற்புரத்தில் எவ்வித அறிகுறிகளும் இருக்காது.
  • பழுப்பு நிறத்தில் தக்கை போன்ற கொப்புளங்கள் உருளைக் கிழங்கின் மேற்பரப்பில் காணப்படும்.
  • மேற்பரப்பு முதல் உட்பகுதி வரையிலான துளைகள் மற்றும் வலை போன்ற பிளவுகள் கிழங்குகளில் காணப்படும்.

இதிலும் கூடக் காணப்படும்


உருளைக் கிழங்கு

அறிகுறிகள்

தண்டுகள், காம்புகள் அல்லது இலைகள் என செடிகளின் மேற்புரத்தில் எவ்வித அறிகுறிகளும் இருக்காது. வழக்கமாக, நோயின் முதல் அறிகுறிகள் இளம் கிழங்குகளின் மேற்பரப்பில் தெரியும் மற்றும் இது முதிர்ச்சியடையும் போது விரிவடைந்து பின்வரும் அறிகுறிகளுக்கு வழிவகுக்கிறது: தோலின் பெரும்பகுதிகளை மூடிக்கொள்ளும் மேலோட்டமான பழுப்பு நிறம், செந்நிற-பழுப்பு நிறத்தில் சற்று உப்பிய தக்கை போன்ற தோல், இருண்ட நிறம், அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ ஆழமான துளைகள் மற்றும் வலை போன்ற எண்ணற்ற பிளவுகள். ஒரு கிழங்கில் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட வகையான புண்கள் இருக்கலாம். பீட், கேரட், வோக்கோசு மற்றும் முள்ளங்கி போன்ற பிற கிழங்கு வகைகள் மற்றும் முதன்மை வேர் பயிர்கள் பாதிக்கப்படலாம். எல்லா சந்தர்ப்பங்களிலும் இது கிழங்குகளின் தரத்தை குறைத்து விளைச்சல் இழப்புகளுக்கு வழிவகுக்கிறது.

பரிந்துரைகள்

இயற்கை முறையிலான கட்டுப்பாடு

உரம், டீ உரம் அல்லது இரண்டும் கலந்த கலவையினை உரமாக உருளைக் கிழங்கிற்குப் பயன்படுத்தினால், பொதுவாக பரவும் தக்கை போன்ற பொருக்கு நோயின் வீரியம் குறையும். போரிடும் தன்மை கொண்ட பாக்டீரியாக்களை அடிப்படையாக கொண்ட உயிரி உரங்களைப் பயன்படுத்தி, பயிர்ப் பயனாக்கம் மற்றும் கிழங்கின் தரம் இரண்டையும் அதிகரிக்கலாம்.

இரசாயன கட்டுப்பாடு

உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளவும். வேதியியல் முறைப்படி இந்நோய்க்கு சிகிச்சையளிப்பது கடினம், ஏனெனில் இவற்றில் பெரும்பாலும் தாவரங்களுக்கு காயம் ஏற்படுகிறது. ஃபுளுஸினம், குளோரோதலோனில் மற்றும் மான்கோஸெப் போன்றவற்றுடன் விதைச் சிகிச்சை செய்யும்போது குறைந்த அளவிலான நோய் பரவுதல் ஏற்பட்டுள்ளன என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

இது எதனால் ஏற்படுகிறது

ஸ்ட்ரெப்டோமைசஸ் ஸ்கேபீஸ் என்ற பாக்டீரியத்தால் அறிகுறிகள் ஏற்படுகின்றன, இது மண்ணில் பாதிக்கப்பட்ட வேர் திசுக்களில் உயிர்வாழ்கிறது. இது நீர் வழியாகவும், பாதிக்கப்பட்ட தாவரப் பொருட்களிலும், காற்றில் வீசப்படும் மண் மூலமும் பரவுகிறது. இது முக்கியமாக காயங்கள் மற்றும் இயற்கையான ஓட்டைகள் வழியாக தாவர திசுக்கள் மற்றும் கிழங்குகளுக்குள் நுழைகிறது. கிழங்கு வளர்ச்சியின் போது வறண்ட மற்றும் வெப்பமான வானிலை தொற்று அபாயத்தை அதிகரிக்கிறது. பாக்டீரியாவுக்கு அதிக அளவு ஆக்ஸிஜன் தேவைப்படுவதால், தளர்வான மற்றும் நன்கு காற்றோட்டமான மண்ணில் நோய்த்தொற்றின் நிகழ்தகவு அதிகமாக உள்ளது. உலர்ந்த மற்றும் கார மண்ணில் பாக்டீரியா அதிகம் காணப்படுகிறது. எஸ். ஸ்கெபிஸ் நோயால் பாதிக்கப்படும் தன்மை உருளைக்கிழங்கு வகைகளை பொறுத்து மாறுபடும். சில எதிர்ப்புத்திறன் கொண்ட தாவரங்கள் குறைவான, திடமான பட்டைத்துளைகள் மற்றும் அடர்த்தியான தோலைக் கொண்டிருப்பதாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது.


தடுப்பு முறைகள்

  • சகிப்புத் தன்மை கொண்ட பயிர்களை வளர்க்கவும்.
  • சரியான சமயங்களில் பிற பயிர்களைக் கொண்டு நல்ல முறையில் பயிர்சுழற்சி செய்யவும்.
  • சரியான நீர்ப்பாசனம் வழங்குதல் மற்றும் நீர்த்தேக்கத்தினைத் தடுப்பதன் மூலம் மண்ணின் ஈரபதத்தினை சரியான அளவில் வைக்கவும்.
  • குறிப்பிடத்தக்க உரமளிக்கும் முறைகளின் மூலம் மண்ணின் ஹைட்ரஜன் அயனிச்செறிவின் மதிப்பினை குறைந்தளவில் வைத்திருக்கவும்.
  • உதாரணமாக, அடிப்படையான சல்ஃபர், ஜிப்சம் அல்லது அம்மோனியம் சல்ஃபேட் போன்றவற்றினை பயன்படுத்தி ஹைட்ரஜன் அயனிச்செறிவினை குறைத்து, நோயின் வீரியத்தினைக் குறைக்கவும்.
  • பயிரிடும் முன்பு சுண்ணாம்பை பயன்படுத்த வேண்டாம்.

பிளான்டிக்ஸை பதிவிறக்கம் செய்க