Xanthomonas campestris pv. campestris
நுண்ணுயிரி
பெரும்பாலான நேரங்களில் முட்டைக்கோஸ் இலைகளின் பாதிப்புகள் கோடைக்காலத்தின் பிற்பகுதியில்தான் தென்படும். மஞ்சள் நிற, ஆப்பு வடிவில் திட்டுக்கள் இலைகளின் ஓரங்களில் காணப்படும், பின்னர் இவை இலையின் உட்புறமாகவும், தண்டுகளுக்கு அடிப்பகுதியிலும் படரும், இதுவே நோயின் முதன்மை அறிகுறியாகும். இந்த அறிகுறிகள் ஃபுசேரியம் வாடல் நோயிலிருந்து இவற்றை வேறுப்படுத்திக்காட்டுகிறது, அந்நோயில் அறிகுறிகள் நிலத்திலிருந்து மேல்நோக்கி தண்டுகளை நோக்கி படரும். நோய் அதிகரிக்கையில், இலையின் மஞ்சள் நிறப்பகுதி பெரிதாகி, பழுப்பு நிறமாகும், திசுக்கள் இறக்கும். நோயின் இறுதிநிலையில், இலை நரம்புகள் கருப்பாக மாறும் இதனால் இதற்கு கருப்பு அழுகல் நோய் என்று பெயர். இறுதியில் இலை சிதைவுறும். நோய்க்காரணிகள் தண்டுகளுக்குள் நுழைந்து வாஸ்குலர் அமைப்பு வழியே பரவும், மண் மேற்பரப்பிற்கு அருகே இருக்கும் பகுதியினை வெட்டும்போது, வளைய வடிவிலான கருப்பு நிறமாற்றத்தைக்கொண்டு இதனை அறியலாம்
50 டிகிரி செல்சியஸ் வெப்பநிலையில் சூடான நீரில் 30 நிமிடங்கள் சிகிச்சை செய்து விதைப்பொருட்களை தூய்மைப்படுத்தலாம். இது 100 சதவீத பலன் தரும் முறையல்ல, ஆனால் இது நோயின் தாக்கத்தினை குறிப்பிட்ட அளவில் குறைக்கும் தன்மையுடையது. விதைகளின் முளைக்குத் திறனைக் குறைப்பது, இச்சிகிச்சையின் பாதகமாகும்..
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளவும். சூடான நீரின் மூலம் விதைச் சிகிச்சை செய்வது நோய்பாதிப்பினைக் குறைக்கும். இலைவழி சிகிச்சைகளை காப்பரை அடிப்படையாகக் கொண்ட பூஞ்சைக் கொல்லிகள் கொண்டு ஒவ்வொரு 7-10 நாட்களுக்குள்ளும் செய்ய வேண்டும். இதன் மூலம் நோய் பரவும் வேகத்தினைக் குறைக்கலாம். துரதிர்ஷ்டவசமாக, இந்த சிகிச்சை முறைகள் முட்டைக்கோஸின் வெளிப்புற இலைகளில் நோயினை பரவச் செய்துவிடும்.
மண்வழிப் பரவும் ஃஸாந்தோமோனாஸ் கேம்பெஸ்டிரிஸ் எனும் பாக்டீரியாக்களினால் இந்த நோய் அறிகுறிகள் ஏற்படுகின்றன. இவை பாதிக்கப்பட்ட பயிரின் எஞ்சிய பகுதிகள் அல்லது விதைகளில் இரண்டாண்டுகள் வரை வாழக்கூடியவை அல்லது ப்ராசிக்கா குடும்ப வகை பயிர்களில் வெகுகாலம் வாழக்கூடியவை. இவை முட்டைக்கோஸ் குடும்பத்தின், அதிகளவிலான காய்கறிகளை (ப்ரக்கோலி, காலிஃப்ளவர், டர்னிப், முள்ளங்கி, நூல்கோல் போன்றவையும் அடங்கும்) பாதிக்கும். பாக்டீரியாக்கள் மழைச்சாரல்களின் மூலம் ஆரோக்கியமான பயிர்களுக்குச் செல்கின்றன, அங்கு பல்வேறு வழிகள் மற்றும் காயங்களின் மூலம் உள்நுழைகின்றன. பயிர் ஒருமுறை பாதிக்கப்பட்டால் பிற முட்டைக்கோஸ் பயிர்களுக்கு இந்த நோய் விரைவில் பரவும். மண் அல்லது விதைகள் பாதிக்கப்பட்டிருந்தால், முதல் அறிகுறிகள் கள படுகைகளிலேயே தென்படும். அதிக ஈரப்பதம் மற்றும் 25-30 டிகிரி செல்சியஸ் வரையிலான வெப்பநிலை போன்ற சுற்றுச்சூழல் நிலைகள் பாக்டீரியாக்களுக்கு ஏதுவானதாகும். அடர்த்தியாக பயிரிடப்பட்ட பயிர்களில் பாக்டீரியாக்கள் அருகே உள்ள தாவரங்களுக்கு விரைவில் பரவும். இந்த நிலைகளில், மகசூல் 75-90% குறைந்துவிடும்.