CMV
நோய்க்கிருமி
பாதிக்கப்பட்ட தாவர இனங்கள் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் நிலைமைகளைப் பொறுத்து அறிகுறிகள் வேறுபடுகின்றன. சில சந்தர்ப்பங்களில், வைரஸ் இருக்கக்கூடும், ஆனால் அறிகுறிகள் மறைந்திருக்கும் அல்லது வெளியே தெரியாமல் இருக்கும். எளிதில் பாதிக்கக்கூடிய வகைகளில், இலைகள் மற்றும் பழங்கள் மீது மஞ்சள் நிறத் திட்டுகள் அல்லது வெளிறிய பச்சை மற்றும் மஞ்சள் நிறப் புள்ளிகள் காணப்படும். சில வகைகளில், தெளிவான வளைய புள்ளிகளை உடைய தோற்றம் அல்லது சிதைந்த வரிகள் போன்றவை தென்படக்கூடும். இளம் இலைகள் சுருங்கி, நீளமாகி, இலைத்திரள்கள் தோல் போன்ற தோற்றத்துடன் மந்தமான வெளிர் பச்சை நிறத்தில் காணப்படும். முழுத் தாவரத்தின் வளர்ச்சியும் கடுமையாகக் குன்றி, உருக்குலைந்து, பதர் போன்ற தோற்றத்தைப் பெறும் மற்றும் அவை பெரும்பாலும் உற்பத்தித்திறனைப் பெற்றிருக்காது. அவ்வாறு அவை உற்பத்தி செய்தாலும், பழங்களானது எண்ணற்ற பழுப்பு நிற வட்ட வடிவிலான காயங்களையும், சில சமயங்களில் மஞ்சள் நிற ஒளிவட்டத்தைப் பெற்றிருக்கும்.
இலைகளில் கனிம எண்ணெய்த் தெளிப்பான்களை உபயோகிப்பதன் மூலம் அசுவினிகள் அவற்றைச் சாப்பிடுவதைக் கட்டுப்படுத்துவதன் மூலம், அவற்றின் எண்ணிக்கையைக் குறைக்க முடியும்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். சிஎம்விக்கு எதிராக எந்தவொரு சக்திவாய்ந்த இரசாயனமும் இல்லை அல்லது தாவரங்கள் பாதிக்கப்படாத வகையில் பாதுகாக்கும் எந்த இரசாயனச் சிகிச்சையும் இல்லை. சைபர்மெத்ரின் அல்லது குளோர்பைரிபோஸ் கொண்ட பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகளை அசுவினிகளுக்கு எதிரான இலைவழித் தெளிப்பான்களாக பயன்படுத்தலாம்.
இந்த நோய்க்கான அறிகுறிகள் வெள்ளரிக்காய் தேமல் வைரஸால் ஏற்படுகிறது (சிஎம்வி). இது பல்வேறு வகையான இனங்களைப் (பயிர்கள் மற்றும் பல மலர்கள், குறிப்பாக அல்லிகள், டெல்பினியம்ஸ் (மஞ்சள்நிறக் கிண்ணவடிவுள்ள மலர்ச் செடிகளின் இனங்கள்), பிரிமுலாஸ் மற்றும் டாஃப்னெஸ் இனங்கள்) பாதிக்கிறது. இந்த வைரஸ் 60-80 வகையான பல்வேறு வகையான அசுவினிகள் மூலம் பரவுகிறது. சேதமடைந்த விதைகள் மற்றும் பதியன்கள் மற்றும் தொழிலாளி கைகளில் பரிமாறப்படும் இயந்திரங்கள் அல்லது கருவிகள் ஆகியவை இந்த வைரஸ் பரவுவதற்கான பிற வழிகள் ஆகும். சிஎம்வி, வற்றாவளக் களைகளின் பூக்கள் மற்றும் பெரும்பாலும் பயிர்களில் உள்ள வேர்கள், விதைகள் அல்லது மலர்களிலேயே தனது குளிர்காலத்தைக் கழிக்கும். முதன்மை நோய்த் தொற்றுகளில், வைரஸ் புதிதாக வளர்ந்து வரும் நாற்றுக்களில் முறையாக வளர்ந்து, மேல்புற இலைகளில் முடிவடையும். இந்தத் தாவரங்களை உண்ணும் அசுவினிகள் மற்றப் புரவலன்களுக்கு (இரண்டாம்நிலைத் தொற்று) இந்த நோய்த் தொற்றை எடுத்துச் சென்று பரப்பும். இந்த வைரஸ் வெவ்வேறு தாவர உறுப்புகளுக்கு இடையேயான நீண்ட தூரப் பரிமாற்றத்திற்கு புரவலனின் கடத்துத் திசுவைப் பயன்படுத்துகிறது.