Botrytis fabae
பூஞ்சைக்காளான்
இந்த நோய் அகன்ற அவரையில் மட்டுமே ஏற்படும், மேலும் இது முக்கியமாக இலைகளில் பல சிறிய செம்பழுப்பு நிற புள்ளிகள் மூலம் வகைப்படுத்தப்படுகிறது, இத்தகைய அறிகுறிகள் தண்டுகள் மற்றும் பூக்களிலும் காணப்படுகிறது. இவை பெரிதாகையில், சாம்பல் நிறத்தில், சிதைந்த மையப்பகுதி உருவாகும், இது செம்பழுப்பு நிற ஓரத்தால் சூழப்பட்டிருக்கும். இந்த புள்ளிகள் ஒன்றிணைந்து இலை பரப்பில் சாக்லேட் நிற புண்களை உருவாக்கலாம். நோயின் மிகவும் ஆக்ரோஷமான (ஆனால் அரிதான) வடிவம் இலைகள் மற்றும் தண்டுகளை கருகச்செய்வது, இது அவை சாக்லேட் தூளால் தூசு படிந்திருக்கும் தோற்றத்தை கொடுக்கிறது. இறுதியாக, இவை தாவரத்தின் வளர்ச்சிக்கு முட்டுக்கட்டையாக இருக்கும் அல்லது தாவர பாகங்களை இறக்கச்செய்யும் அல்லது முழு தளிர் இறப்புக்கும் வழிவகுக்கும். சில சந்தர்ப்பங்களில், மலர் மொட்டுகள் உதிர்ந்துவிடலாம். அவரைகள் உண்ணக்கூடியவையாக இருந்தாலும், காய்கள் நிறமாற்றம் அடையலாம். நோயின் தொற்றுநோய்களால் ஏற்படும் பெரும்பகுதி சேதத்திற்கு முந்தைய வகை தாக்குதல் காரணமாகும்.
இன்றுவரை சிக்கனமான கட்டுப்பாட்டு முறை எதுவும் கண்டறியப்படவில்லை. எவ்வாறாயினும், பயிர் பலவீனமடையாமலும் அல்லது எந்த வகையிலும் எளிதாக தாக்குதலுக்கு உள்ளாகாமல் இருப்பதையும் கவனமான பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். இன்றுவரை, அகன்ற அவரையின் சாக்லேட் புள்ளிகளுக்கு எதிராக பொருளாதார ரீதியாக சாத்தியமான கட்டுப்பாட்டு முறை எதுவும் கண்டறியப்படவில்லை. சில சந்தர்ப்பங்களில், பூக்கும் காலத்தில் பூசண கொல்லிகளை பயிர் மீது தெளிப்பது விளைச்சலைப் பொறுத்தவரை மோசமான சேதத்தைத் தவிர்க்கலாம்.
ஃபாபா பீன்ஸ் அறிகுறிகள் முக்கியமாக போட்ரிடிஸ் ஃபாபே என்ற பூஞ்சையால் ஏற்படுகின்றன, இருப்பினும் போட்ரிடிஸின் பிற இனங்களாலும் அறிகுறிகள் ஏற்படலாம். புள்ளிகளின் மையத்தில் இறந்த திசுக்களில் வித்துக்கள் உருவாகின்றன மற்றும் இவை நோய்த்தொற்றை ஆரோக்கியமான தாவரங்களுக்கு பரப்புகின்றன. இந்த வித்துக்கள் ஒரு மாதத்திற்கு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட காலத்திற்கு சாதகமான சூழ்நிலையில் இலை மேற்பரப்பில் வாழக்கூடும். அதிக ஈரப்பதம், அடிக்கடி மழை, நீடித்த இலை ஈரப்பதம் மற்றும் 15 - 22 ° செல்சியஸ் வரையிலான வெப்பநிலை ஆகியவை நோய்த்தொற்றுக்கு உகந்தவை. இலை ஈரப்பதத்தின் ஆவியாதல் வீதத்தை அதிகரிக்கும் எந்த காரணிகளும் தொற்றுநோயைத் தடுக்கின்றன அல்லது குறைக்கின்றன (காற்று, வறண்ட வானிலை). அமில மண், அடர்த்தியான விதைப்பு, பொட்டாசியம் அல்லது பாஸ்பரஸ் குறைபாடுகள் அல்லது மண்ணின் நீர் தேக்கம் போன்ற பயிர்களை பலவீனப்படுத்தக்கூடிய பிற நிலைமைகளும் நோய்க்கு அல்லது அதன் ஆக்கிரமிப்பு வடிவத்தின் தோற்றத்திற்கு சாதகமாக இருக்கும். குளிர்காலத்தில் விதைக்கப்பட்ட பயிர்கள் மற்றும் தங்குமிடம் உள்ள பகுதிகளில் வளர்க்கப்படும் பயிர்களும் அதிகம் பாதிக்கப்படுகின்றன.