Colletotrichum gloeosporioides
பூஞ்சைக்காளான்
இலைகள் விஞ்சிய ஊதா நிற விளிம்புகளுடன் லேசான பழுப்பு நிறத்தில் கிட்டத்தட்ட வட்டவடிவிலான புள்ளிகளைக் கொண்டிருக்கும். இந்த புள்ளிகளின் நடுப்பகுதி படிப்படியாக சாம்பல் நிறமாக மாறும், நோய்த்தொற்றின் பிந்தைய நிலைகளில், சிறிய கருப்பு புள்ளிகள் சிதறி காணப்படும். சுற்றுச்சூழல் காரணிகளால் காயமடைந்த திசுக்களில் (பூச்சிகளின் சேதம் அல்லது ஏற்பட்ட காயங்கள்) விதைப்புள்ளி நோயின் பூஞ்சை காலனியமயமாக்கப்படுவதற்கான வாய்ப்பு அதிகம். வேனிற்கட்டி, இரசாயன கட்டி, சிராய்ப்புண் அல்லது சாதகமற்ற சேமிப்பு நிலைமைகள் போன்ற பிற காரணிகளால் முன்பு பாதிப்படைந்த பழங்களிலும் குறிப்பாக விதைப்புள்ளி நோய் உருவாக வாய்ப்புள்ளது. பழங்களில் 1.5 மிமீ விட்டத்தில் அல்லது அதற்கு அதிகமான விட்டத்தில் நிலையான, உலர்ந்த, பழுப்பு முதல் கருப்பு புள்ளிகள் காணப்படும். காயங்கள் மீது வளரும் வித்துக்கள் வழக்கமாக பழுப்பு முதல் கருப்பு நிறமாக இருக்கும், ஆனால் ஈரப்பதமான நிலையில், இளஞ்சிவப்பு முதல் சால்மன் நிறமாக மாறும்.
சாதகமான பருவநிலை சூழ்நிலையில் பேசில்லஸ் சப்டிலிஸ் அல்லது பேசில்லஸ் மைலோலிக்குஃபேசியன்ஸ் அடிப்படையிலான உயிரியல் பூஞ்சைக்கொல்லிகள் நன்றாக வேலை செய்கின்றன. விதைகள் அல்லது பழங்களின் (48 டிகிரி செல்சியசில் 20 நிமிடங்கள்) வெப்ப நீர் சிகிச்சையானது, அனைத்து பூஞ்சைக் கழிவுகளையும் அழித்துவிடக்கூடியது. மேலும் வயல்களில் அல்லது போக்குவரத்தின்போது நோய் மேலும் பரவாமல் தடுக்கிறது. தொற்று ஆபத்தைக் குறைக்க காப்பர் சல்பேட் கொண்ட பூஞ்சைக் கொல்லிகளை இலைவழி தெளிப்பான்களாக அல்லது விதை சிகிச்சைகளில் பயன்படுத்தலாம்.
உயிரியல் சிகிச்சைகள் கிடைக்கப்பெற்றால், தடுப்பு நடவடிக்கைகளுடன் ஒருங்கிணைந்த அணுகுமுறையை எப்பொழுதும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள். அஸாக்சிஸ்ட்ரோபின் அல்லது குளோரோத்தலோனில் கொண்ட பூஞ்சைக் கொல்லிகள் நோய்த்தொற்றின் அபாயத்தைக் குறைக்க தவறாமல் தெளிக்கப்படவேண்டும். இந்தச் சேர்மங்களைக் கொண்டு விதை சிகிச்சையும் செய்யப்படலாம். இறுதியாக, வெளிநாட்டு சந்தைகளுக்கு அனுப்பப்பட வேண்டிய பழங்களின் மீது ஏற்படும் நோய்த்தொற்றைக் குறைக்க அறுவடைக்குப்பின் பயன்படுத்தும் பூஞ்சைக்கொல்லிகளுடன் உணவு தர மெழுகையும் சேர்த்து பயன்படுத்தலாம்.
அந்த்ராக்னோஸ் இறந்த மரக்கட்டைகளில் வளரும். மேலும் அவை மழைத்துளி, கடும்பனி மற்றும் மேல்நிலை நீர்ப்பாசனம் மூலம் சிறிய தொலைவு வரையில் பரவுகிறது. இதன் படி, இது இளம் இலைகள் மற்றும் பழங்களின் நோய் பாதிப்பு ஏற்படக்கூடிய திசுக்களை அடைந்து, அவற்றில் வளர ஆரம்பித்து, அறிகுறிகளை ஏற்படுத்துகிறது. இலைகள் மற்றும் பழங்களின் புள்ளிகள் மற்றும் காயங்களில் வளரும் பாலியல் கட்டமைப்புகளில் புதிய வித்துக்களை உற்பத்தி செய்கிறது. இந்த வித்துக்கள் காற்று மூலம் பரவத் தொடங்கி, பின்னர் நீண்ட தூரத்திற்கு நோயை பரப்புகிறது. விதைகள் முளைக்கும் போது, அவை ஓய்வெடுக்கும் கட்டமைப்புகளை உருவாக்கி, காயங்கள் ஏற்படும் வரை அல்லது அறுவடைக்குப் பிந்தைய சிகிச்சைகள் பழங்களுக்கு கொடுக்கும் வரை (பசுமை நீக்குதல் உதாரணமாக) செயலற்ற நிலையில் இருக்கிறது. அதிக ஈரப்பதம் மற்றும் 25-28 ° செல்சியஸ் வெப்பநிலை பூஞ்சை வளர்வதற்கான உகந்த நிலைகள் ஆகும். ஆனால் பொதுவாக நோய்தொற்று 20-30° செல்சியசில் உருவாகக்கூடும்.