பராமரிப்பு
பருத்திப் பயிரானது மால்வேசியே குடும்பத்தின் புதர் ஆகும், இது அமெரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா, ஆப்பிரிக்கா மற்றும் இந்தியாவின் வெப்பமண்டல மற்றும் மிதவெப்ப மண்டலப் பகுதிகளை பூர்வீகமாகக் கொண்டுள்ளது. இதன் நார்ச்சத்து மற்றும் எண்ணெய் விதை ஆகிய இரண்டிற்கும் இந்த பயிர் 90 நாடுகளில் பரவலாகப் பயிரிடப்படுகிறது. மிகப்பெரிய பன்முகத்தன்மை உடைய காட்டுப் பருத்தி இனங்களை மெக்ஸிக்கோ, ஆஸ்திரேலியா மற்றும் ஆப்பிரிக்காவில் காணலாம்.
மண்
பருத்தி பயிரானது கிட்டத்தட்ட நன்கு வடிந்த அனைத்து மண்ணிலும் வாழக்கூடியது. இருப்பினும் அதிக விளைச்சலைப் பெறுவதற்குப் போதுமான அளவு களிமண், கரிமப் பொருட்கள் மற்றும் நடுத்தர செறிவுகளை உடைய தழைச்சத்துக்கள் மற்றும் மணிச்சத்துக்களைக் கொண்ட மணற் பாங்கான பசளை மண் உகந்ததாகும். நல்ல சாய்வுத்தளம் மிகவும் உதவியாக இருக்கும் ஏனெனில் இது கட்டுப்படுத்தப்பட்ட திசையில் தண்ணீர் வடிகாலை ஊக்குவிக்கிறது. 5.8 மற்றும் 8 க்கு இடையேயான மண் ஹைட்ரஜன் அயனிச்செறிவு நல்ல பருத்தி வளர்ச்சிக்குத் தேவைப்படுகிறது, இருப்பினும் 6 முதல் 6.5 வரையிலான அளவு மிகவும் உகந்த வரம்பாகும்.
தட்பவெட்பநிலை
பருத்திப் பயிரின் உகந்த வளர்ச்சிக்கு நீண்ட உறைபனி இல்லாத காலம், அதிக வெப்பம் மற்றும் ஏராளமான சூரிய ஒளி தேவைப்படுகிறது. 60 செ.மீ முதல் 120 செ.மீ வரையிலான மிதமான மழையுடன் கூடிய சூடான மற்றும் ஈரப்பதமான காலநிலை விரும்பப்படுகிறது. மண் வெப்பநிலை 15 ° செல்சியஸிற்குக் கீழே இருந்தால் ஒரு சில பருத்தி விதைகள் மட்டுமே முளைவிடுகின்றன. தீவிர வளர்ச்சியின் போது, சிறந்த காற்று வெப்பநிலை 21-37 ° செல்சியஸ் ஆகும். சராசரியாக பருத்தித் தாவரமானது 43 டிகிரி செல்சியஸ் வரை குறைந்த காலத்திற்கு எந்தவொரு சேதங்களும் இல்லாமல் வாழக்கூடும். முதிர்ச்சியடையும் பருவத்தில் (கோடைகாலத்தில்) மற்றும் அறுவடை நாட்களில் (இலையுதிர் காலத்தில்) அடிக்கடி ஏற்படும் மழைப்பொழிவு பருத்தி சாகுபடியின் விளைச்சலைக் குறைக்கிறது.