Leaf Reddening
ਹੋਰ
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਲਾਲ ਰੰਗ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਫਸਲ ਦੇ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਪੱਤੇ ਦਾ ਕਿਨਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਲਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਬਾਕੀ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਪੱਤੇ ਵਿੱਚ ਫੈਲਦਾ ਹੈ। ਹੋਰਨਾਂ ਲੱਛਣਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਰਝਾਉਣਾ, ਤਣਿਆਂ ਦਾ ਲ਼ਾਲ ਹੋਣਾ, ਘੱਟ ਜਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਬੋਲ ਨਾ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣਾ, ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਫ਼ਲ ਦਾ ਟੁੱਟ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਰੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਵਿਕਾਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੁਰਾਣੇ ਹੋਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਫਿੱਕਾ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਦੀ ਕਮੀ ਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਪੱਤੇ ਦੇ ਲਾਲ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਸੂਰਜ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਰੌਸ਼ਨੀ, ਠੰਡੇ ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿਚ, ਫਿੱਕਾਪਨ ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਕੱਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਤਣਾਅ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ, ਜੈਵਿਕ ਖਾਦਾਂ ਦੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਵਰਤੋਂ ਪੌਦੇ ਦੇ ਲਈ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਸਾਬਿਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੇਕਰ ਇਹ ਪੱਤੇ ਦੇ ਲਾਲ ਹੋਣ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਜੇਕਰ ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸਰੀਰਕ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਬਚਾਅ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਇਲਾਜ ਇਕੱਠੇ ਕਰੋ। ਕਪਾਹ ਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੱਤੇ ਦੇ ਲਾਲ ਹੋਣ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਰਸਾਇਣਿਕ ਇਲਾਜ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਖਾਦ ਦੀ ਚੰਗੀ ਸਪਲਾਈ, ਇਕ ਵਧੀਆ ਸਿੰਜਾਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਅਤੇ ਸੰਤੁਲਿਤ ਖਾਦ ਸਮੱਸਿਆ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਮਿਲੇਗੀ। ਜੇ ਸਮੱਸਿਆ ਮੌਸਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀਆਂ ਸੋਧਾਂ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਲੱਛਣ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ, ਪਹਿਲੇ ਟਿੰਡਿਆਂ ਦੇ ਖੁੱਲਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕੋਈ ਉਪਾਅ ਕਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਲੱਛਣ ਕਈ ਅਜੈਵਿਕ ਕਾਰਕਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਾਣੀ, ਨਿਰੰਤਰ ਤਾਪਮਾਨ ਦੇ ਤਣਾਅ ਜਾਂ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਮਾੜੀ ਉਪਜਾਊ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਜਾਂ ਹਾਈਬ੍ਰਿਡ ਦੂਜੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਲਾਲ ਹੋਣ ਦੀ ਵਜਿਹ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਤਰਲ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਐਂਥੋਸੀਆਨਿਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਵਿੱਚ ਦੀ ਹਰੇ ਰੰਗ ਕਲੋਰੋਫ਼ੀਲ ਦੇ ਵਿਚ ਕਮੀ ਆਉਣ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਰੂਟਲੈਟਸ ਦਾ ਨੈਕਰੋਸਿਸ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੌਦੇ ਦੇ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਨੂੰ ਸਰਗਰਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਜ਼ਬ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਘਟਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਬਿਰਥ ਅਵਸਥਾ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਕੁਦਰਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਪਜ 'ਤੇ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੀਜ਼ਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਹੋਣ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਕਾਰਨ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ, ਫਾਸਫੋਰਸ ਅਤੇ ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ ਦੀ ਕਮੀ (ਮੈਗਨੀਜੀਅਮ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੈ) ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਸੂਰਜ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਰੌਸ਼ਨੀ, ਹਵਾ ਅਤੇ ਠੰਢੇ ਤਾਪਮਾਨਾਂ ਕਾਰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ ਰੰਗ-ਬੇਰੰਗਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।