Unknown Pathogen
ਉੱਲੀ
ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਕਿਸਮਾਂ 'ਤੇ, ਮੈਨੀਓਕ ਕਲੀ ਨੈਕਰੋਸਿਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਲੱਛਣ ਤਣੇ ਦੀ ਸਤਹ 'ਤੇ ਭੂਰੇ ਜਾਂ ਸਲੇਟੀ ਚਟਾਕਾਂ ਦੀ ਦਿੱਖ ਹੈ। ਇਹ ਚਟਾਕ ਸਾਰੇ ਤਣੇ ਵਿੱਚ ਵੰਡੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਉੱਲੀ ਪੁੰਜ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਐਪੀਡਰਮਿਸ 'ਤੇ ਵਧਦੇ ਹਨ। ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਉਹ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂ ਨੈਕਰੋਟਿਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਲੀ ਵਧਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਨੈਕਰੋਟਿਕ ਖੇਤਰ ਅਕਸਰ ਤਣੇ 'ਤੇ ਕਲੀਆਂ ਨੂੰ ਢੱਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਤਣਾ ਕੱਟਿੰਗ ਦੀ ਪੁੰਗਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਉੱਲੀ ਲਈ ਕੋਈ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਹੱਲ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਵਾਲੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਆਮ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਸਪਰੇਆਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਧਿਆਨ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਧੀਆਂ ਖੇਤੀ ਪ੍ਰਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕੈਸਾਵਾ ਕਲੀ ਨੈਕਰੋਸਿਸ ਇੱਕ ਉੱਲੀ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤਣਿਆਂ ਅਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਸਤਹ 'ਤੇ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਇਨੋਕੁਲਮ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਲਾਗ ਗ੍ਰਸਤ ਕੈਸਾਵਾ ਪੌਦੇ ਹਨ। ਤਣੇ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਜੋ ਕਟਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਜੋਂ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਵੀ ਫੈਲਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਲਬੇ 'ਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀ ਜੀਵਾਣੂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੌਦਿਆਂ ਤੋਂ ਪੌਦੇ ਜਾਂ ਹੋਰ ਖ਼ੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਜਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਰ, ਫੈਲਾਵ ਦਾ ਮੁੱਖ ਵੈਕਟਰ ਪੌਦੇ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਲਾਗ ਗ੍ਰਸਤ ਤਣਾ ਕੱਟਿੰਗ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਲਾਗ ਗ੍ਰਸਤ ਕਲੀਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਇਹ ਤਣਾ ਕਟਿੰਗਾਂ ਪੁੰਗਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫ਼ਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਪੱਤਾ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਲਈ ਵਿਕਲਪਿਕ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਘਾਹ, ਅਨਾਜ, ਕੇਲਾ ਅਤੇ ਅੰਬ ਹਨ। ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਵਿੱਚ ਵਧ ਰਹੇ ਕੈਸਾਵਾ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉੱਚ ਨਮੀ ਦੌਰਾਨ ਖੇਤ ਦੀ ਮਾੜੀ ਸਾ਼ਫ-ਸਫਾ਼ਈ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।