Nezara viridula
ਕੀੜਾ
ਕੀੜੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਫਲਾਂ ਅਤੇ ਵਧ ਰਹੀਆਂ ਕਮਲਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਵਧ ਰਹੀ ਕਮਲਤਾ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫਲਾਂ ਉੱਪਰ ਖੁਰਾਕ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਫਲ ਆਪਣੇ ਪੂਰੇ ਆਕਾਰ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਵਧ ਪਾਉਂਦੇ, ਆਕਾਰ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਡਿੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਫਲਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਨਾਲ ਫਲਾਂ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ 'ਤੇ ਕਾਲੇ ਸਖ਼ਤ ਧੱਬੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਫੁੱਲਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁਕੁਲਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਨਾਲ ਫੁੱਲ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ। ਫਲ ਦੇ ਸੁਆਦ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫੀਡਿੰਗ ਦੇ ਸਥਾਨ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅੰਡਿਆਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ ਪਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਕੀੜੇ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਡੇ ਦੇ ਪਰਜੀਵੀ ਟ੍ਰਿਸੋਲਕਸ ਬੇਸਾਲਿਸ ਅਤੇ ਟੈਚਿਨਿਡ ਮੱਖੀਆਂ ਟੈਚਿਨਸ ਪੈਨਿਪਸ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਈਕੋਪੋਡਾ ਪਾਈਲੀਪਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਫ਼ਲਤਾਪੂਰਵਕ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਵਰਤੋਂ ਦੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੋੜ/ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਜੇ ਬਦਬੂਦਾਰ ਬੱਗ ਆਬਾਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਪਰੇਅ ਦੀ ਲੋੜ ਪੈ ਵੀ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਕੀੜੇ ਨੂੰ ਕਾਰਬਾਮੇਟਸ ਅਤੇ ਆਰਗਨੋਫੋਸਫੇਟ ਮਿਸ਼ਰਣਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਰਸਾਇਣਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਿਸ਼ਰਣ ਇਲਾਜ ਕੀਤੇ ਪੌਦੇ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਫਸਲ ਨੂੰ ਨੇੜਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਦੁਬਾਰਾ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੋਣ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਸਮਿਆਂ ਦਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਉਠਾ ਕੇ ਸੁਧਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੀੜੇ ਸਰਗਰਮ ਹੋਣ ਅਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੁਕੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਇਸ ਲਈ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਦਬੂਦਾਰ ਬੱਗ ਸਵੇਰੇ ਅਤੇ ਦੇਰ ਦੁਪਹਿਰ ਵੇਲੇ ਖ਼ੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਨੁਕਸਾਨ ਨੇਜ਼ਾਰਾ ਵਿਰਿਡੁਲਾ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਬੱਗ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਗਰਮ ਖੰਡੀ ਅਤੇ ਉਪ-ਖੰਡੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ "ਸਟਿੰਕ ਬੱਗ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਖ਼ਤਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਗੰਧ ਛੱਡਦੇ ਹਨ। ਕੀੜੇ ਆਪਣੇ ਪਤਲੇ ਵਿੰਨ੍ਹਣ ਵਾਲੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ (ਸਟਾਇਲਟਸ) ਨਾਲ ਫਸਲ ਨੂੰ ਵਿੰਨ੍ਹ ਕੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਸਲ ਫੀਡਿੰਗ ਪੰਕਚਰ ਤੁਰੰਤ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ। ਕੀੜੇ ਦੇ ਬਾਲਗ ਅਤੇ ਬਾਲ ਅਵਸਥਾ ਵਾਲੇ ਬੱਗ ਪੌਦਿਆਂ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੌਦੇ ਦੇ ਨਾਜ਼ੁਕ ਹਿੱਸਿਆਂ (ਵਧ ਰਹੀ ਟਹਿਣੀ, ਫਲ, ਫੁੱਲ) ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਫੁਟ ਕੇ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ, ਬੱਗ ਬਾਲ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਆਂਡੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਬਾਲਗ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਉੱਡ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਘੁੰਮ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੌਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਛਾਣਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬੱਗ ਦਾ ਰੰਗ ਬਦਲਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਵਧਦੇ ਹਨ, ਹਰ ਪੜਾਅ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਉੱਚੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।