Argyresthia conjugella
ਕੀੜਾ
ਸੇਬ ਦੇ ਫਲਾਂ ਸੁਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਬਿੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਮੜੀ ਮੁਰਝਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਰੰਗਦਾਰ, ਧੱਬੇ ਜਖਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਗਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਚਮੜੀ ਕਈ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਛੇਕਾਂ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਧੱਬਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿੰਨ੍ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਕੀਟ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਬੈਸੀਲਸ ਥੂਰਿੰਗਿਏਂਸਿਸ ਗੈਲਰੀਆ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸੇਬ ਦੇ ਫਲਾਂ ਦੇ ਕੀੜਿਆਂ ਵਿਚ ਕਈ ਪਰਜੀਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਲਾਰਵੇ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲਬਧ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕੀੜਿਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਵਾਸ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅੰਦਰੂਨੀ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਿਨਾਰੇ ਦੇ ਛਿੜਕਾਅ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੋ। ਗੰਭੀਰ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਤਹਿਤ ਪੂਰੇ ਬਾਗ਼ ਦਾ ਛਿੜਕਾਅ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਜ਼ੀਨਫੋਸ-ਮਿਥਾਈਲ, ਡਿਫਲੂਬੇਨਜ਼ੂਰੋਨ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹਨ। ਅਗਲੇ ਮੌਸਮ ਦੇ ਸੰਕਰਮਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਇਲਾਜ਼ ਲਈ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਡੱਸ਼ਟਸ ਜਾਂ ਕੈਬੋਫੋਰਨ 3 ਜੀ (1-1.5 ਕਿਲੋਗ੍ਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ) ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, 15 ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ 'ਤੇ ਦੋ ਵਾਰ ਕਲੋਰੀਪਾਈਰੀਫੋਸ (20 ਈਸੀ) ਸਪਰੇਅ ਕਰੋ।
ਨੁਕਸਾਨ ਅਰਗੀਰੇਸ਼ਥੀਆ ਕੋਨਜੁਗੇਲਾ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਕਾਰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੁਦਰਤੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਸੌਰਬਸ ਅਕਿਉਪਾਰੀਆ (ਰੋਆਨ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਦਰੱਖਤ ਦਾ ਬੇਰੀ ਉਤਪਾਦਨ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਸੇਬ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ। ਛੋਟੇ ਭੂਰੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਬਾਲਗ ਕੀੜੇ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਮਾਦਾਵਾਂ ਸੇਬ ਦੇ ਫਲਾਂ ਤੇ ਅੰਡੇ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਲਾਰਵਾ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਫਲ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਖਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਲਾਰਵਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉੱਗ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਿਉਪੇਟ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ 'ਚ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਰੀ ਬਾਰਸ਼, ਠੰਡਾ ਤਾਪਮਾਨ ਕੀੜਿਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੇਰ ਨਾਲ ਹੋਈਆਂ ਸੇਬ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਪਜ ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਘੱਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਫਲ ਵੇਚਣ ਯੋਗ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ।