ਅੰਬ
ਅੰਬ ਦੀ ਕਲੀ ਦਾ ਕੀਟ
Aceria mangiferae
ਕੀੜਾ
5 mins to read
ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ
- ਰੁੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਵਿਕਾਸ। ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਪੈਨਿਕਲ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਡਿੱਗ ਕੇ ਮਰ ਜਾਣਾ। ਖ਼ਰਾਬ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਣਾ। ਉਲਝੀਆਂ ਅਤੇ ਝਾੜ ਜਿਹੀਆਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ।.
ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਅੰਬ
ਲੱਛਣ
ਰੁੱਕੀਆਂ ਅਤੇ ਨੁਕਸਦਾਰ ਕਲੀਆਂ, ਜੋ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਡਿੱਗਣ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਉਲਝੀਆਂ ਅਤੇ ਝਾੜ ਜਿਹੀਆਂ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਵਾਨ ਦਰੱਖ਼ਤ ਹਮਲਿਆਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕੀਟ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੋਗਾਣੂ ਉੱਲੀ ਫੁਸੇਰੀਅਮ ਮੈਂਗੀਫੇਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਰੁੱਖ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਅਤੇ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੀਟ ਦੁਆਰਾ ਰੁੱਖ਼ਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਸੰਚਾਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਭੋਜਨ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਵਿੱਚ ਉੱਲੀ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ।
Recommendations
ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ
ਫਾਈਟੋਸਾਈਡ ਸ਼ਿਕਾਰੀ (ਐਂਬਲੀਸੀਅਸ ਸਵਿਰਸਕੀ) ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰੋ/ਸੰਭਾਲ ਕਰੋ। 100 ਗੈਲਨ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਗੰਧਕ ਦੀ ਧੂੜ ਜਾਂ 10 ਪੌਂਡ ਗਿੱਲੀ ਸਲਫ਼ਰ ਪਾਉਣਾ ਅਸਰਦਾਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ, ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਸਾਬਣ ਅਤੇ ਆਕਰ 50 ਈਸੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਟ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਰਗਰ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਹੈ।
ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਵਾਲੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰੋ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਐਕਰੀਸਾਈਡ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਹੱਦ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਪਰ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਈਥਿਓਨ, ਕੇਲਥੇਨ ਦੇ ਸਰਗਰਮ ਤੱਤਾਂ ਵਾਲੇ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ 2 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਡਾਇਕੋਫੋਲ 18.5 ਈਸੀ ਦਾ ਛਿੜਕਾਅ ਕਰੋ। (2.5ਮਿਲੀ/ਲੀ) ਜਾਂ ਗਿੱਲੇ ਹੋਣ ਯੋਗ ਸਲਫ਼ਰ (50 ਡਬਲਯੂ.ਪੀ.) 2ਗ੍ਰਾ/ਲੀ।
ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ
ਨੁਕਸਾਨ ਕਲੀ ਕੀਟ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅੰਬ ਦੀ ਕਲੀ ਕੀਟ ਦਾ ਬਾਲਗ਼ ਸੂਖਮ, ਚਿੱਟਾ, ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ ਸਿਲੰਡਰ ਅਤੇ ਲੰਬਾਈ ਵਿਚ ਲਗਭਗ 0.20 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਦਰੱਖ਼ਤ ਦੇ ਤਣੇ ਅਤੇ ਟਾਹਣੀਆਂ 'ਤੇ ਬੰਦ ਆਗਮਨਕਾਰੀ ਮੁਕੁਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਾਰਾ ਸਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਟਰਮੀਨਲ ਕਲੀਆਂ ਅੰਦਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਲੀ ਕੀਟ ਅਰਹੇਨੋਟੋਕੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਜਨਨ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਪਾਰਥੀਨੋਜੇਨੇਸਿਸ ਅਲੌਕਿਕ ਪ੍ਰਜਨਨ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਰ ਔਲਾਦ ਇੱਕ ਗੈਰ ਉਪਜਾਊ ਅੰਡੇ ਤੋਂ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ), ਅਤੇ ਅੰਡੇ ਦਾ ਚੱਕਰ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ 2-3 ਚੱਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਦੁੱਗਣਾ। ਸੱਟ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੱਤੇ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ 'ਤੇ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸੰਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੀ ਕਿਰਿਆ 30 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਤੱਕ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ
- ਰੋਧਕ ਕਿਸਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਾਇਆ, ਪਾਲਮਰ, ਕੀਟ, ਅਤੇ ਕੈਂਟ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਕਰੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਛੋਟੀਆਂ ਕੀਟ ਕਲੋਨੀਆਂ 'ਤੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਟਹਿਣੀਆਂ ਦੀ ਛਾਂਟੀ ਕਰੋ। ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਅਖੀਰਲੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਨਿਰੀਖਣ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰੋ। ਨਿਯੰਤਰਣ ਉਪਾਅ ਉਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਆਬਾਦੀ ਪ੍ਰਤੀ ਪੱਤਾ 6 ਜਾਂ ਵੱਧ ਕੀਟ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।.
ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ
ਪਲਾਂਟਿਕਸ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰੋ
