Limacodidae sp.
ਕੀੜਾ
ਸਲੱਗ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਪਰ ਖੁਰਾਕ ਕਰਨ ਨਾਲ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਪੌਦੇ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਖ਼ਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਨਾੜੀਆਂ ਅਤੇ ਤਣੇ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਪੌਦੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸੰਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੌਦੇ ਉਹਨਾਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਪੌਦਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਫਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਲੱਗ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਦੁਆਰਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਰਸਾਇਣਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੀੜਿਆਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ, ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੌਦਿਆਂ ਤੋਂ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਨੂੰ ਸਰੀਰਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਟਾਉਣਾ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਹੈ। ਇਹ ਚਿਮਟੀ ਜਾਂ ਟੇਪ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਛੂਹਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬਾਲਗ ਕੀੜਿਆਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਅਤੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਲਈ ਲਾਈਟ ਟਰੈਪ ਵੀ ਲਗਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕੀੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਤੀ ਹੈਕਟੇਅਰ ਲਗਭਗ 5 ਲਾਈਟ ਟਰੈਪ ਲਗਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਆਪਣੀ ਖਾਸ ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਉਚਿਤ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਚੁਣੋ, ਲੇਬਲ ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਾਲੇ ਕੱਪੜੇ ਅਤੇ ਦਸਤਾਨੇ ਪਹਿਨੋ। ਦੋ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਤੱਤਾਂ, ਕਾਰਬਰਿਲ ਅਤੇ ਡਾਈਕਲੋਰਵੋਸ, ਦੇ ਚੰਗੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੋਣ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਸਲੱਗ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਦੁਆਰਾ ਨੁਕਸਾਨ ਲੀਮਾਕੋਡੀਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਪਤੰਗਿਆਂ ਦੇ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਆਪਣੀ ਸਲੱਗ ਵਰਗੀ ਦਿੱਖ ਲਈ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦਰਦਨਾਕ ਡੰਗ ਕਾਰਨ ਮਨੁੱਖਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵੀ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆ ਹਨ। ਉਹ ਗਰਮ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸਾਰਾ ਸਾਲ ਮੌਜੂਦ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਲੱਗ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਅੰਡੇ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਉੱਭਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਨੌਜਵਾਨ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਖਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਚਮੜੀ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਰੀਨਿਊ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਨਵੀਂ ਨਾਲ ਬਦਲਦੇ ਹਨ। ਆਖਰਕਾਰ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਕੋਕੂਨ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਿਉਪਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਬਾਲਗ ਮੋਥ ਕੋਕੂਨ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਚੱਕਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮੋਥ ਪਾਲਮ ਲਈ ਉੱਚ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੰਭੀਰ ਪਤਝੜ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਕੀੜਿਆਂ ਦੀ ਛੇਤੀ ਪਛਾਣ ਅਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ।