Eutetranychus orientalis
ਮਾਇਟ
ਖੁਰਾਕ ਕੀਤੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਪਾਸੇ ਦੀ ਦਿੱਖ ਤੋਂ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹਿਚਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਮੱਧਨਾੜੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਪਿੱਛੇ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ। ਪੀਲੀਆਂ ਧਾਰੀਆਂ ਮੱਧਨਾੜੀ ਅਤੇ ਨਾੜੀਆਂ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪੱਤੇ ਕਲੋਰੋਟਿਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਪੱਤੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧੂੜ ਨਾਲ ਢੱਕ ਜਾਂਦੇ ਅਤੇ ਥੋੜਾ ਜਾਲ ਜਿਹਾ ਵੀ ਬਣਿਆ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨੌਜਵਾਨ ਲਾਗੀ ਛੋਟੀਆਂ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਉਪਰ ਵੱਲ ਮਰੋੜ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉੱਚ ਪੱਧਰ ਦਾ ਲਾਗ ਹੋਣ 'ਤੇ ਮੱਖੀਆਂ ਭੋਜਨ ਕਰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਉੱਪਰਲੇ ਪੱਤੇ ਦੀ ਸਤ੍ਹ 'ਤੇ ਅੰਡੇ ਦੇ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਦੇ ਕਾਰਣ ਅਚਨਚੇਤ ਪਤਝੜ, ਟਾਹਣੀ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਫੱਲ ਦਾ ਡਿਗਣਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਦੀ ਖਿੜ 'ਤੇ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਦਰੱਖਤ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤਣਾਅ ਵਾਲੇ ਹੋਣ ਜਾਂ ਕੁਝ ਕੁ ਕੀੜਿਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਹੋਣ ਇਸ ਸਭ ਫਲਾਂ ਦੇ ਕਲਰੋਸਿਸ ਅਤੇ ਅਪਰਿਪੱਕ ਪੱਤਝੜ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਯੂਟੈਟ੍ਰਨਚੂਸ ਓਰੀਐਟਲਿਸ ਦੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕੁਦਰਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਇਸਦੇ ਫੈਲਣ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਅਕਸਰ ਕਾਫੀ ਹੁੰਦੇ ਹੈ। ਕਈ ਫਾਇਟੋਸਾਈਡੀਡੇਅ ਅਤੇ ਸਟੈਗਮਾਏਈਡੀਕੇਟਸ ਮਾਇਟਸ ਦਾ ਵੱਖ ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਯੂਸੀਅਸ ਸਟਿਪੁਲੇਟਸ, ਟਾਈਫਲੋਦ੍ਰੋਮੁਸ ਫਾਈਲੇਟਸ, ਨੋਸੀਏਲਸ ਕੈਲੋਫੋਰਨਿਕਸ, ਫਾਇਟੋਸੀਉਲਸ ਪਰਸੀਮਲਿਸ। ਸਟੈਥੋਰਸ ਐਸਪੀਪੀ ਅਤੇ ਓਰੀਅਸ ਥ੍ਰਿਪੋਰੌਸ ਵਰਗੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਬੀਟਲ, ਪਰ ਮਾਇਟਸ 'ਤੇ ਲੇਸਵਿੰਗ ਲਾਰਵੇ ਵੀ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਸਪ੍ਰੇ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸਪਫਰ ਨਾਲ ਸਾਫ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਜੋ ਪੈਸਟ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਮਿਲ ਸਕੇ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਇਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ 20% ਪੱਤੇ ਅਤੇ/ਜਾਂ ਫਲ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਹਨ, ਤਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਪੌਦਿਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰੋ। ਚੋਣਵੇ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਸ਼ਾਲ-ਪਧੱਰ 'ਤੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਮੋਜੂਦਾ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਕਿਸਮ ਦੇ ਐਕਰੀਸਾਈਡਜ਼ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਰੋਧਕਤਾ ਦੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਉਪਾਅ ਫਲੂਨੇਜਿਮੀਨ, ਓਮਾਈਥੋਏਟ ਅਤੇ ਡੀਕੋਫੋਲ ਨਾਲ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਲੱਛਣ ਬਾਲਗਾਂ ਅਤੇ ਨੀਂਬੂ ਜਾਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮਕੜੀ ਦੇ ਨਿੰਫਸ, ਯੂਟਟ੍ਰਨੀਚਿਯੁਸ ਓਰਰਯੀਲੀਜਸ ਦੇ ਖੁਰਾਕ ਕਰਨ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਕਾਰਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੋਲ-ਅਕਾਰ, ਚਪਟੇ ਸਰੀਰ, ਰੰਗ ਦੇ ਪੀਲੇ-ਭੂਰੇ, ਲਾਲ ਭੂਰੇ ਤੋਂ ਗੂੜ੍ਹੇ-ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਛਾਣਿਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਗਹਿਰੇ ਚਟਾਕਾਂ ਅਤੇ ਹਲਕੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸਰੀਰ ਦੇ ਜਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਲੰਮੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਿਟਰਸ ਦੇ ਦਰਖ਼ਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਬਦਾਮ, ਕੇਲੇ, ਕਸਾਵਾ ਅਤੇ ਕਪਾਹ ਵਰਗੀਆਂ ਹੋਰ ਫਸਲਾਂ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਉਪਰਲੀ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਤੇ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਸਾਲ 8 ਤੋਂ 27 ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਭੂਗੋਲਿਕ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਰੇਂਜ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਹਰ ਇੱਕ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ 30-40 ਅੰਡੇ (2-3 ਹਫਤਿਆਂ) ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਨਮੀ, ਤੇਜ ਹਵਾ, ਸੋਕਾ ਜਾਂ ਮਾੜੀ ਵਿਕਸਿਤ ਜੜ੍ਹ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮਕੜੀਦਾਰ ਪੈਟਰਨ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਹਾਲਾਤ 21-27 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਟੀਗਰੇਡ ਅਤੇ 59-70% ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।