Termitidae
ਕੀੜਾ
ਪੋਦ ਤੋਂ ਪਰਿਪੱਕ ਪੋਦੇ ਦੇ ਪੜਾਅ ਤੱਕ, ਦੀਮਕ ਪੌਦੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਪੌਦੇ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁਰਝਾਉਣ ਵਰਗਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਦੀਮਕ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢੋ ਅਤੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਤਣੇ 'ਤੇ ਜੀਵੰਤ ਕੀੜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਜਾਂ ਸੁਰੰਗਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੋ। ਪੌਦੇ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਤਣੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੋਖਲੇ ਜਾਂ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਰਬਾਦੀ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਪੌਦੇ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਹਵਾ ਵਿਚ ਘੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਅਕਸਰ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਢੱਕੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਦੀਮਕ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਸਵੇਰੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵੇਲੇ ਜਾਂ ਦੇਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਪੌਦੇ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦਰਮਿਆਨੇ ਦਿਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਚ ਤਾਪਮਾਨ ਵਿੱਚ ਜਮੀਨ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ ਹੋਣ।
ਨੇਮੇਟੌਂਜ਼ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਤਿਆਰੀਆਂ ਜੋ ਦੀਮਕ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਕੀੜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਸਰਦਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬੂਵਰੀਆ ਬਾਸੀਆਨਾ ਜਾਂ ਮੈਟਿਹਰੀਜਿਅਮ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਪ੍ਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਦੀਮਕਾਂ ਦੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਫੰਗੀ ਦੇ ਬਿਜਾਣੂ ਕੀੜੇਮਾਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਨੀਮ ਬੀਜ ਦੇ ਕਰਨਲ ਐਰਸਟਰੈਕਟ (ਐਨਐਸਕੇਈ) ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਨਤੀਜੇ ਵੱਜੋਂ ਦਰਖਤਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤਾਂ ਦੀ ਦੀਮਕ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਹੱਲ ਹੈ ਕਿ ਲੱਕੜ ਦੀ ਸੁਆਹ ਨੂੰ ਜਾਂ ਨੀਮ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਦੀਮਕਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਛੇਦਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਵੇ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕਲੋਰੋਪੇਰੀਫਾਸ, ਡੈਲੈਟਾਮੇਥ੍ਰੀਨ ਜਾਂ ਇਮਦੈਕਲੋਪਰੈਡ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੇ ਟੀਕੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਵਿੱਚ ਲਗਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਦੀਮਕ ਵੱਡੀਆਂ ਕਲੋਨੀਆਂ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਮੇ, ਸਿਪਾਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੈੈਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਰੁੱਖ ਦੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਸਟੰਪਾਂ ਤੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਕਈ ਭੂਮੀਗਤ ਆਲ੍ਹਣਿਆਂ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਮਗਰੀ ਅਤੇ ਸੁਰੰਗ ਰਾਹੀਂ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖੇ ਗਏ ਆਲ੍ਹਣੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿ ਕੇ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਦੀਮਕ ਪੌਦਿਆਂ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਭੋਜਨ ਉਪਲਬਧ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਲਈ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ ਕਿ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜੈਵਿਕ ਪਦਾਰਥ ਹੋਣ। ਪ੍ਰਜਨਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੀਮਕ ਖੰਭਾਂ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਨਰ ਅਤੇ ਮਾਦਾ ਦੀਮਕ ਜੋ ਕਿ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਗੂੜ੍ਹੇ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਵਿਕਸਿਤ ਅੱਖਾਂ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਭਾਰੀ ਬਾਰਸ਼ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਕਸਰ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਸਮੂਹ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਆਪਣੇ ਖੰਭਾਂ ਨੂੰ ਛਾੜਦੇ, ਸਾਥੀ ਨਾਲ ਮਿਲਨ ਕਰਦੇ, ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਛੇਦ ਜਾਂ ਲਕੜੀ ਦੀ ਤਰੇੜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਬਸਤੀ ਲੱਭਦੇ ਹਨ।