Anomis flava
ਕੀੜਾ
5 mins to read
ਯੂਵਾ ਲਾਰਵੇ ਨਵੇਂ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ, ਸਤ੍ਹਾ ਨੂੰ ਖੁਰਚਦੇ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਛੇਦ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ। ਪਰਿਪੱਕ ਲਾਰਵੇ ਸਾਰੀਆਂ ਪੱਤੀਆਂ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ, ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਨਾੜੀਆਂ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਮੱਧ ਨਾੜੀ ਅਤੇ ਨਾੜੀਆਂ (ਇੱਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਸਕੇਲੇਟੋਨਾਇਜ਼ੇਸ਼ਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਜਵਾਨ ਕਮਤਾਵਾਂ, ਕਲੀਆਂ ਅਤੇ ਬੋਲਾਂ 'ਤੇ ਵੀ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪੱਤੇ ਦੀ ਸਤ੍ਹਾ 'ਤੇ ਕਾਲਾ ਮਲ ਕੀੜੇ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਦਾ ਆਮ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹੈ। ਪ੍ਰਕੋਪ ਦਾ ਮਾੜਾ ਅਸਰ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੌਸਮ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਗੰਭੀਰ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਪਜ ਵੀ ਘੱਟ ਪੈਦਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਸੈਮੀਲੁਪਰਜ਼ ਸਿਰਫ਼ ਫਸਲਾਂ ਲਈ ਇਕ ਵੱਡਾ ਖਤਰਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੇਕਰ ਵੱਡੀ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਪੌਦਿਆਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਬੁੱਢੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪੌਦੇ ਵੀ ਇਸ ਕੀਟ ਲਈ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰੋਧਕ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਸੈਮੀਲੁਪਰ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਅੰਡਿਆਂ ਜਾਂ ਛੋਟੇ ਲਾਰਵਿਆਂ ਦੀ ਨਿਯਮਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ 'ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰਜੀਵਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਇਚਨੀਓਮੋਨਿਡੇ, ਬ੍ਰੇਕੋਨਾਈਡ, ਸਕਿਲਿਓਨੀਡਾਈ, ਟ੍ਰਿਚੋਗ੍ਰਾਮੈਟਿਡੇ ਅਤੇ ਟੈਚਿਨਿਦੈ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਜੈਵਿਕ ਕੰਟਰੋਲ ਵਿਧੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦੀ ਅਬਾਦੀ 'ਤੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਨੀਮ ਤੇਲ ਦੇ ਸਪ੍ਰੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਦਾਹਰਣ ਲਈ, ਨੀਮ ਦੇ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਕਰਨਲ ਦੇ ਅੱਰਕ (ਐਨ.ਐਸ.ਕੇ.ਈ .5%) ਜਾਂ ਨੀਮ ਤੇਲ (1500ppm) @ 5 ਮਿਲੀਲੀਟਰ / ਲੀਟਰ ਦਾ ਛਿੜਕਾਅ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓਪੂਰਨ ਉਪਾਅ ਇਕੱਠੇਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਆਪਕ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਵਿਆਪਕ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਵਿਚ ਰੋਧਕਤਾ ਪੈਦਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਾਰਵੇ ਵਧਦੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਚਕੀਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅੰਡਿਆਂ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਲਾਰਵਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਭਾਲ ਕਰਨੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅੰਡੇ ਦੇ ਪੜਾਅ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਲੋਰੇਂਟਰੇਨੀਲਿਪਰੋਲ, ਐਮੈਮੈਕਟਿਨ ਬੈਂਜੋਏਟ, ਫਲੂਬੇਨਡਿਆਮਾਈਡ, ਮੈਥੋਮਾਇਲ ਜਾਂ ਐਸਫੇਨਵਿਲੇਰੇਟ ਵਾਲੀਆਂ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਘੱਟ ਮੁੱਲ ਵਾਲੀਆਂ ਫਸਲਾਂ 'ਤੇ ਕੈਮੀਕਲ ਇਲਾਜ ਮਹਿੰਗਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਨੁਕਸਾਨ ਐਂਨੋਮਿਸ ਫਲਾਵਾ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕੀਟ ਜੋ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਾਲਗ ਕੀਟਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਤੋਂ ਸੰਤਰੀ ਭੂਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੱਕ ਨਜ਼ਦੀਕ ਦੀਆਂ ਦੋ ਸਲੇਟੀ ਜ਼ੀਗਜੇਗ ਲਾਈਨਾਂ ਨਾਲ ਚਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੰਤਰੀ, ਤਿਕੋਣੀ ਨਿਸ਼ਾਨ ਖੰਭਾਂ ਦਾ ਅੱਧਾ ਉੱਪਰਲਾ ਹਿੱਸਾ ਕਵਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਸਰੀਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨੇੜੇ ਦਾ। ਹਿੰਦਵਿੰਗਜ਼ ਹਲਕੇ ਭੂਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੇ। ਮਾਦਾਵਾਂ ਲਗਭਗ 500-600 ਗੋਲ ਅੰਡੇ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਯੂਵਾ ਲਾਰਵੇ ਇੱਕ ਹਲਕੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਤਲੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਪੀਲੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਹਿਲੇ ਪੰਜ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਲਾਰਵੇ ਭੂਰੇ ਜਾਂ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੋ ਡੋਰਜ਼ਲ ਪੀਲੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੀਉਪੇ ਇੱਕ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮੁੜੇ ਹੋਏ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਪਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸੈਮੀਲੋਪਰ ਲਾਰਵੇ ਦੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਸਰੀਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਚਾਪ ਜਿਹੇ ਆਕਾਰ ਦਾ ਢਾਂਚਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਚਲਦਾ ਹੈ।