Sphenoptera indica
ਕੀੜਾ
ਕੀੜਾ ਤਣੇ ਵਿੱਚ ਬਿੱਲ ਬਣਾਉਣਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤਣੇ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਜੜਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਉੱਤਕਾਂ ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪੌਦੇ ਦੇ ਉਪਰੀ ਹਿੱਸਿਆਂ ਤੱਕ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਆਖਰਕਾਰ ਮੁਰਝਾ ਜਾਂਦੇ ਅਤੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੀੜੇ ਦੇ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੇ ਫੈਲਣ ਦੀ ਆਕ੍ਰਿਤੀ ਕਾਰਨ, ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਖੇਤਰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਮੁਰਝਾਏ ਅਤੇ ਮਰੇ ਹੋਏ ਪੌਦਿਆਂ ਤੇ ਧੱਬੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਪੌਦਾ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਖਿੱਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਖੋਖਲੇ ਤਣੇ ਵਿੱਚ ਕੀੜੇ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਬ੍ਰਾਕੋਨਿਡਜ਼ ਅਤੇ ਟ੍ਰਾਈਚੋਗਰਾਮੈਟੀਡਜ਼ ਪੈਰਜੀਵੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੀ ਭਰਿੰਡਾਂ ਆਂਡੇ ਅਤੇ ਕੀੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪਰਜੀਵਿਕ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਡਰੈਗਨ ਮੱਖੀਆਂ ਚਮਕਦਾਰ ਮੌਗਰੀ ਕੀਟ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਹਨ। ਪਰਮਾਣੂ ਪੋਲੀਹੀਡਰੋਸਿਸ ਵਿਸ਼ਾਣੂ (ਐੱਨਪੀਵੀ) ਜਾਂ ਹਰੀ ਮਾਸਕਾਰਡਾਈਨ ਉੱਲੀ ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਜੈਵਿਕ-ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦੀ ਵੀ ਇਸ ਕੀੜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਵਰਤੋਂ ਕਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਬਚਾਓਪੂਰਨ ਉਪਾਅ ਤੇ ਇੱਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਮੋਗਰੀਕੀਟ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਕਤਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਗਰੇਨਿਊਲਸ ਦਾ ਕਾਰਜ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੌਦੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੇ ਗਏ ਕਲੋਰੋਪਰਾਇਫੋਸ ਗੰਭੀਰ ਨੁਕਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਵਿਅਸਕ ਮੋਗਰੀ ਕੀਟ ਇੱਕ ਗਹਿਣੇ ਜਿਹੇ ਚਮਕਦਾਰ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਲਗਭਗ 10 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਲੰਬਾ ਅਤੇ 3 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਚੌੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਾਦਾਵਾਂ ਮੁੱਖ ਤਣੇ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਇਕੱਲੇ ਅੰਡੇ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਿਕਾਸ ਦਰ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ, ਲਾਅਵਾ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਭਿੰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭੂਰੇ ਅਤੇ ਪੀਲੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ ਤੇ, ਲਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ 20 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਤੱਕ ਵੱਧ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਲੰਬੀ, ਡਰੋਸੋ-ਵੇੰਟਰਲੀ ਫਲੈਟਨਡ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਇਕ ਗੋਲਾਕਾਰ ਸਿਰ ਅਤੇ ਥੋਰੈਕਸ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਫਸਲ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ ਦੌਰਾਨ ਮੂੰਗਫਲੀ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਬਿਜਾਈ ਤੋਂ ਤਕਰੀਬਨ 50 ਦਿਨ ਬਾਅਦ। ਜੜ੍ਹਾਂ ਜਾਂ ਤਣਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖੁੱਡਾਂ ਖਦਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਉੱਤਕਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।