ਮੂੰਗਫਲੀ

ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀ ਲਾਲ ਸੁੰਡੀ

Amsacta albistriga

ਕੀੜਾ

ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ

  • ਇਸਦਾ ਲਾਰਵਾ ਕਲੀ, ਪੱਤੇ, ਤਣਿਆਂ ਅਤੇ ਪੌਦੇ ਦੇ ਹੋਰ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪੈਮਾਨੇ 'ਤੇ ਖਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸਧਾਰਨ ਤੋਰ ਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਰੰਗ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਡਿੱਗਣਾ ਉਪਜ ਦਾ ਗੰਭੀਰ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।.

ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ


ਮੂੰਗਫਲੀ

ਲੱਛਣ

ਬਰਸਾਤ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਨੌਜਵਾਨ ਸੁੰਡੀਆਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਜੋ ਪੱਤੇ ਦੀ ਹੇਠਲੀ ਸਤ੍ਹਾ ਨੂੰ ਖਰੋਚ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਵਾਨ ਸੁੰਡੀਆਂ ਲਾਲਚੀਆਂ ਵਾਂਗ ਫੁੱਲਾਂ, ਕਲੀ ਅਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਖਾਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਿਰਫ ਮਿਡਰਿਬ, ਨਾੜੀਆਂ ਅਤੇ ਡੰਡੇ ਵਰਗੇ ਸਖਤ ਉੱਤਕ ਹੀ ਬੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀ ਲਾਲ ਸੁੰਡੀ ਦਾ ਵਧਿਆ ਹੋਇਆ ਸਮੂਹ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਕਾਰਨ ਅਕਸਰ ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਪਤਝੜ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਪਜ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ, ਅਣ-ਛੋਹ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਲਾਰਵੇ, ਪਿਉਪੇਟ ਹੋਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਤ ਸੁਰੰਗ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਸਿਫਾਰਸ਼ਾਂ

ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ

ਜੈਵਿਕ-ਨਿਯੰਤਰਨ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚ ਟ੍ਰਾਈਕੋਗਰਾਮਾ ਪੈਰਾਸੀਟਾਇਡ ਤਤੇਯੇ ਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਇਹ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀ ਲਾਲ ਸੁੰਡੀ ਦੇ ਅੰਡੇ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਲਾਰਵੇ ਤੇ ਪਨਾਹ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿਚ, ਪਰਮਾਣੂ ਪੋਲੀਹਡ੍ਰੋਸਿਸ ਵਿਸ਼ਾਣੂ (ਐਨਪੀਵੀ) ਜਾਂ ਬੈਕਿਲਸ ਥੁਰਿੰਜ਼ਿਨਸਿਸ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਬਾਇਓ-ਇਨਸੇਕਟੇਸਾਈਡਜ਼ ਦਾ ਛਿੜਕਾ ਕਰਕੇ ਕੀੜਿਆਂ ਨੂੰ ਅਸਰਦਾਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ

ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀ ਲਾਲ ਸੁੰਡੀ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜੈਵਿਕ ਉਪਚਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਆ ਉਪਾਅ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਤਰੀਕੇ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਜੇ ਰਸਾਇਣਕ ਇਲਾਜ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਸੀਮਾ (100 ਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਅੱਠ ਸਮੂਹਾਂ ਜਾਂ ਪੱਤੇ ਦੇ 10% ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ) ਵੱਧ ਗਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਲਾਰਵੇ ਨੂੰ ਝੰਡ ਕੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਵੀ ਵਰਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਧੇ ਹੋਏ ਕੀੜਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ

ਮੌਨਸੂਨ ਦੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਵਿਅਸਕ ਕੀੜਾ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਪੂਰੇ ਖੰਭ ਸਫੇਦ ਧਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਹਲਕੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਪੀਲਾ ਬੰਦ੍ਹ ਜਿਹਾ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਿੰਦਵਿੰਗਜ ਕਾਲੇ ਧੱਬਿਆਂ ਨਾਲ ਸਫੇਦ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਾਦਾਵਾਂ ਪੱਤੇ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ, ਜਾਂ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਕੂੜੇ ਵਾਲੇ ਕੰਢੇ ਤੇ 1000 ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਅੰਡੇ ਗੂਛਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਲਕੇ-ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਛੋਟੇ ਲਾਰਵੇ ਬਗੈਰ ਵਾਲਾਂ ਤੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜ਼ਬਰਦੱਸਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰਿਪੱਕ ਲਾਰਵੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇਕ ਬੈਂਡ ਜਿਹਾ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਲੰਬੇ ਰੰਗ ਦੇ ਲਾਲ ਭੂਰੇ ਵਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਰਗਰਮ ਅਤੇ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਰੁੱਖਾਂ, ਘੇਰਿਆਂ ਜਾਂ ਕੋਨਿਆਂ ਵਿੱਚ 10 ਤੋਂ 20 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਹੇਠਾਂ ਖੱਡਾਂ ਖੋਦਦੇ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਅਸਕ ਵਾਂਗ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲਗਭਗ 10 ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਪਿਉਪੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਉੱਥੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।


ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ

  • ਕੀੜੇ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਸ਼ਿਖਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਜਲਦੀ ਬਿਜਾਈ ਕਰੋ। ਲਾਰਵੇ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ, 30 ਸੈਟੀਮੀਟਰ ਡੂੰਘਾ ਅਤੇ 25 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਚੌੜਾ ਇੱਕ ਟੋਆ ਖੋਦੋ। ਮੂੰਗਫਲੀ ਦੇ 6 ਕਿਆਰੀਆਂ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਅਰੰਡੀ ਤੇਲ ਦੇ ਪੌਦੇ ਨਾਲ ਬਿਚਲੀ ਖੇਤੀ ਕਰੋ। ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣ ਲਈ ਜਾਂ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਹਲਕੇ ਜਾਂਲਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਜਵਾਰ, ਬਾਜਰੇ ਅਤੇ ਮੱਕੀ ਦੇ ਨਾਲ ਫਸਲਾਂ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਓ। ਫਸਲ ਦੀ ਰੁੱਤ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਲੰਬੇ ਸੋਕੇ ਤੋਂ ਬਚਣ ਇੱਕ ਵਾਰ ਸਿੰਚਾਈ ਕਰੋ ਅਤੇ ਵਾਢੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਗ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਕਰ ਲਓ। ਵਿਕਲਪਿਕ ਮੇਜਬਾਨ ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਘਾਂਹ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਟਾਉ। ਫਸਲਾਂ ਅਤੇ ਇਕੱਠੀ ਬੀਜੀ ਫਸਲਾ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਦੇ ਲਾਰਵਿਆਂ ਤੇ ਨਿਗਰਾਨੀ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਆਂਡੇ ਮਿਲਣ ਤੇ ਇਕੱਤਰ ਕਰਕੇ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿਓ। ਪਿਉਪੇ ਨੂੰ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਅੱਗੇ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਡੂੰਘੀ ਜੁਤਾਈ ਕਰੋ।.

ਪਲਾਂਟਿਕਸ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰੋ