Dicladispa armigera
ਕੀੜਾ
ਵਿਅਸਕ ਮੌਗਰੀ ਕੀਟ ਉੱਪਰੀ ਬਾਹਰੀ ਸਤ੍ਹ ਨੂੰ ਖਾਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਮੁੱਖ ਧਾਰਿਆਂ ਦੀ, ਪੱਤੇ ਦੇ ਮੁੱਖ ਧੁਰੇ ਦੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਆਕ੍ਰਿਤੀ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਗੰਭੀਰ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਨਾੜੀਆਂ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵੱਡੇ, ਚਿੱਟੇ ਧੱਬੇ ਵੱਧਦੇ ਹਨ। ਵਿਅਸਕ ਅਕਸਰ ਖਰਾਬ ਪੱਤਿਆਂ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਉਪਰਲੇ ਪਾਸੇ ਤੇ। ਪੱਤੇ ਦੇ ਦੋ ਐਪੀਡਰਮੀਸ ਵਿਚਕਾਰ ਅਤੇ ਨਾੜੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁਰੰਗਾਂ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਧੱਬਿਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹਰੇ ਉੱਤਕ ਤੇ ਲਾਰਵੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਖਰਾਬ ਪੱਤੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖ ਕੇ ਜਾਂ ਸੁਰੰਗ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾਂ ਫੇਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੋਜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੱਤੇ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਖੇਤ ਵਿਚ ਇਕ ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਦੂਰੀ ਤੋਂ, ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਰਾਬ ਖੇਤਰ ਸੜੇ ਹੋਏ ਵਿਖਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਕੀੜੇ ਦੇ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤ੍ਰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਅਧਿਐਨ ਅਧੀਨ ਹਨ। ਲਾਰਵਲ ਪਰਜੀਵੀ, ਈਲੋਫ਼ਸ ਫੈਰਮਿਲਿਸ, ਨੂੰ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਕੰਡਿਆਲੀ ਭੂੰਡੀ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਕੁੱਦਰਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦਾ ਬਚਾਅ ਇਸ ਕੀੜੇ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮਿਸਾਲ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਭਰਿੰਡਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਆਂਡਿਆਂ ਅਤੇ ਲਾਰੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਅਸਕਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਕੁੱਝ ਸੰਭਾਵੀ ਕੀਟਾਂ ਨੂੰ ਆਕ੍ਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਿਅਸਕਾਂ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤਿੰਨ ਉੱਲੀ ਵਾਲੇ ਰੋਗਾਣੂ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਤੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਗੰਭੀਰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਹੇਠ ਦਿੱਤੇ ਸਰਗਰਮ ਸਮੱਗਰੀ ਵਾਲੇ ਕਈ ਰਸਾਇਣਕ ਯੋਗਿਕਾਂ ਨੂੰ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਕਲੋਰੋਪੀਰੀਫੋਸ, ਮਲੇਥੇਓਨ, ਸੈਪਰਮੇਥਰਨ, ਫੈਂਨਟੋਏਟ।
ਚਾਵਲ ਹੈਸਪਾ ਵਾਲਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਡਿਕਲੈਡਿਸਪਾ ਅਰਮੀਗਿਰਾ ਦੇ ਵਿਅਸਕ ਅਤੇ ਲਾਰਵਿਆਂ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਵਿਅਸਕ ਮੋਗਰੀ ਕੀਟ ਸਿਰਫ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਉੱਪਰੀ ਸਤ੍ਹਾ ਨੂੰ ਖਾਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹੇਠਲੀ ਬਾਹਰੀ ਸਤ੍ਹ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਆਡਿਆਂ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਖੁਲਾਂ 'ਤੇ, ਨੌਕ ਦੇ ਵੱਲ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੀੜੇ ਚਿੱਟੇ ਪੀਲੇ ਅਤੇ ਚਪਟੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪੱਤੇ ਦੇ ਉੱਤਕ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪੱਤੇ ਦੇ ਅਖੀਰ 'ਤੇ ਸੁਰੰਗ ਰਾਹੀਂ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਪਿਉਪੇਟ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਿਅਸਕ ਮੌਗਰੀ ਕੀਟ ਕੁੱਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਵਰਗ-ਅਕਾਰ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਲਗਪਗ 3-5 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਲੰਬਾਈ ਅਤੇ ਚੌੜਾਈ ਵਿਚ। ਇਹ ਗੂੜਾ ਨੀਲਾ ਜਾਂ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਸਰੀਰ ਅੰਦਰ ਰੀਂਡ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਨਦੀਨਾਂ, ਉੱਚ ਖਾਦ, ਭਾਰੀ ਬਾਰਸ਼ ਅਤੇ ਉੱਚ ਅਨੁਪਾਤਕ ਨਮੀ ਚੌਲ਼ ਦੀ ਕੰਡਿਆਲੀ ਭੂੰਡੀ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।