Anticarsia gemmatalis
ਕੀੜਾ
ਮਖਮਲੀ ਫਲੀ ਦੀ ਸੂੰਡੀ ਆਪਣੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪੱਤੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਜਵਾਨ ਲਾਰਵੇ ਨਰਮ ਟਿਸ਼ੂ ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਕੀੜੇ ਨਸਾਂ ਸਮੇਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪੱਤੀਆਂ ਉੱਪਰ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ 'ਤੇ, ਲਾਰਵੇ ਕਲੀ, ਛੋਟੀ ਫਲੀ ਵਾਲੇ ਫੱਲਾਂ ਅਤੇ ਤਣਿਆਂ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਰਾਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸਰਗਰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸੰਖਿਆ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬੀਨ ਜਾਂ ਹੋਰ ਫਲੀਆਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਦੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੇਕਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ।
ਮਖਮਲੀ ਫਲੀ ਦੀ ਸੂੰਡੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੂਪਲਿਕਟਰਸ ਪੁਟਟ੍ਲੇਰੀ ਅਤੇ ਮੇਟਿਓਰਸ ਆਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਵਰਗੇ ਪਰਜੀਵੀ ਕੀਟਾਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ। ਹੋਰਨਾਂ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਭੌਰਾ, ਬਦਮਾਸ਼ ਭੌਰਾ, ਲਾਲ ਕੀੜੀਆਂ ਜਾਂ ਟੈਚਿਨਡੀ ਫਲਾਈ ਵਿੰਥੇਮਿਆ ਰੁਫੋਪਿਕਟਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਰੀਡ ਦੀ ਹੱਡੀ ਵਾਲੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੰਛੀ, ਡੱਡੂ ਅਤੇ ਚੂਹੇ ਵੀ ਮਖਮਲੀ ਫਲੀ ਦੀ ਸੂੰਡੀ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਾਂ ਵੇਲਵੇਟਬੀਨ ਕੈਟਰਪਿਲਰ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰੋ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਬੈਕੀਲਸ ਥੂਰੀਨਜੈਂਸਿਸ ਬੈਕਟੀਰੀਆ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਜੇ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਦੇ ਉਪਾਅ ਇਕੱਠੇ ਕਰੋ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਬਚਾਓਪੂਰਨ ਇਲਾਜ ਕੀਟ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨਤੀਜੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਅੰਟਿੰਕਾਰਸੀਆ ਜੀਮਮੈਟਾਲਿਸ ਦੇ ਬਾਲਗ ਕੀੜਿਆਂ ਦੇ ਖੰਭਾਂ ਦਾ ਫੈਲਾਵ 30 ਤੋਂ 40 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਹਮਣੇ ਦੇ ਖੰਭ ਸੁਆਹ ਵਰਗੇ ਗ੍ਰੇ ਰੰਗ ਤੋਂ ਹਲਕੇ ਪੀਲੇ-ਭੂਰੇ ਜਾਂ ਗੂੜ੍ਹੇ ਲਾਲ-ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਿਛਲੇ ਖੰਭ ਹਾਸ਼ੀਏ ਵਲੋਂ ਰੋਸ਼ਨੀ ਰੰਗ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾਲ ਹਲਕੇ ਭੂਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਗੂੜੀ ਟੇਡੀ ਲਾਈਨ ਦੋਨਾਂ ਖੰਭਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫੈਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅੰਡੇ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਗੋਲ, ਧਾਰੀਦਾਰ ਅਤੇ ਸਫੈਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਫੁਟਦੇ ਨਹੀਂ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੁਲਾਬੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਇਕੱਲੇ-ਇਕੱਲੇ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤਿੰਨ ਤੋਂ ਸੱਤ ਦਿਨ ਪਿੱਛੋਂ ਆਂਡੇ ਫੁਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਡੇ ਦੇ ਛੁਲਕੇ 'ਤੇ ਲਾਰਵੇ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੋ ਉਹ ਉਭਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਖਮਲੀ ਫਲੀ ਦੀ ਸੂੰਡੀ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਸਾਰਿਆਂ ਪੜਾਵਾਂ ਦੋਰਾਨ ਰੰਗਾਂ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਦਲਵੇਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਨੌਜਵਾਨ ਸੁੰਡੀ ਕਈ ਵਾਰ ਸੋਇਆਬੀਨ ਲੂਪਰਾਂ ਵਜੋਂ ਗਲਤ ਪਹਿਚਾਣ ਲਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ (ਸੂਯੁਡੋਪਲੁਸੀਆ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ)। ਪਿਉਪੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਲਾਰਵਾ 25 ਐਮਐਮ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਤੱਕ ਘਟਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਹਾਗੀਨੀ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦੇ ਹਨ। ਪਿਉਪੇ ਹਲਕੇ ਹਰੇ ਤੋਂ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਤੱਕ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 20 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਲੰਬੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਿੱਧੇ ਭੂਮੀ ਦੀ ਸਤਹ ਦੇ ਥੱਲੇ ਹੀ ਆਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਗਰਮੀਆਂ ਦੌਰਾਨ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਲਗਭਗ ਚਾਰ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤਾਪਮਾਨ ਘੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਖੇਤਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।