Ostrinia nubilalis
ਕੀੜਾ
ਲਾਰਵੇ ਪੌਦੇ ਦੇ ਸਾਰੇ ਉਪਰੀ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁੰਡਲੀ ਜਾਂ ਮੱਧਨਾੜੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੌਦੇ ਦੇ ਡੰਡਲਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ, ਰੇਸ਼ਿਆਂ ਅਤੇ ਦਾਣੇ ਦੇ ਅਧਾਰ ਵਿੱਚ ਸੁਰੰਗ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਅੰਦਰੂਨੀ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਢੋਆ-ਢੁਆਈ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਰੁੱਖਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਰੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦਕਤਾ ਦਰ ਵੀ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਡੰਡਲਾਂ ਦੀ ਸੁਰੰਗ ਪੋਦੇ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਵਾਸ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਦਾਣਿਆਂ ਦੇ ਗੋਲ ਘੁਰਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਮ ਮੱਲ, ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਕਰਨਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਡਿੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੋਦੇ ਦੇ ਛੇਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮੋਕਾਪ੍ਰਸਤ ਉੱਲੀ ਆਪਣੇ ਆਵਾਸ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਵਿੱਚ ਸੜਨ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਉੱਲੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲ ਉਪਜ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਹੋਰ ਵੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ, ਪਰਜਿਵੀਆਂ ਅਤੇ ਜੈਵਿਕ-ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਯੂਰੋਪੀਅਨ ਮੱਕੀ ਬੋਰਰ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਮੂਲ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੰਨਸਿਡੋਸ ਫਲਾਵਰ ਬੱਗ (ਓਰੀਅਸ ਇੰਨਸਿਡੋਸ), ਗ੍ਰੀਨ ਲੇਸਵਿੰਗਸ ਅਤੇ ਕਈ ਲੇਡੀਬਰਡਜ਼ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਪੰਛੀ ਵੀ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾ ਰਹੇ 20 ਤੋਂ 30% ਲਾਰਵੇ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪਰਜਿਵੀਆਂ ਵਿੱਚ ਟਾਚਿਨੀਡ ਫਲਾਈ ਲੈਡੇਲਾ ਥੋਂਪਸੋਨੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਜੀਵ ਇਰੀਬੋਰਸ ਟੇਰੇਬ੍ਰਾਂਸ, ਸਿੰਪਾਈਸੀਸ ਵਿਰੀਦੁਲਾ ਅਤੇ ਮੈਕਰੋਸੈਂਟਰਿਸ ਗ੍ਰੈਂਡੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਸਪੀਨੋਸੇਡ ਜਾਂ ਬੈਕੀਲਸ ਥਿਊਰਿੰਜਨਸਿਸ 'ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਜੈਵਿਕ-ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਛੇਦਕਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਵਰਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦਾਣੇਦਾਰ ਫਾਰਮੂਲੇ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਈਫਲੁਥ੍ਰੀਨ, ਐੱਸਫੈਨਵੈਲਰੇਟ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਘੁੰਗਰਾਲੇ ਅਤੇ ਵਿਕਸਤ ਹੋ ਰਹੇ ਦਾਣਿਆਂ 'ਤੇ ਸਪ੍ਰੇ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਮਕਸਦ ਲਈ ਸਿੰਥੈਟਿਕ ਪਾਇਰੇਥ੍ਰੋਡਜ਼ ਵੀ ਵਰਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਲਾਰਵੇ ਮਿੱਟੀ ਫਸਲ ਦੇ ਮਲਬੇ ਵਿੱਚ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਅਤੇ ਬਸੰਤ ਵਿਚ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਉੱਭਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਯੂਰਪੀਅਨ ਮੱਕੀ ਛੇਦਕ ਦੇ ਬਾਲਗ਼ ਰਾਤ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸਰਗਰਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਰਦ ਕੀੜਿਆਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪਤਲਾ ਹਲਕੇ-ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਦਰਮਿਆਨੀ ਪੀਲੇ ਖਿਲਰੇ ਹੋਏ ਨਮੂਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੀਲੇ-ਤੋਂ-ਭੂਰੇ ਖੰਭ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮਾਦਾਵਾਂ ਪਤਲੀਆਂ, ਖੰਭਾਂ 'ਤੇ ਕਈ ਗਹਿਰੇ ਜਿਗਜੇਗ ਬੈਂਡਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੀਲੇ-ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਪੱਤੇ ਦੇ ਹੇਠ ਸਫੈਦ ਅੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਜਦੋਂ ਹਵਾ ਸ਼ਾਂਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤਾਪਮਾਨ ਗਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲਾਰਵੇ ਗੰਦੇ ਜਿਹੇ ਚਿੱਟੇ ਤੋਂ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਮਤਲ, ਬਗੈਰ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਧੱਬੇ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਿਰ ਗੂੜੇ ਭੂਰੇ ਤੋਂ ਕਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਅਤੇ ਬਦਲਵੇਂ ਹੋਸਟਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੋਇਆਬੀਨ, ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ 'ਤੇ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਘੱਟ ਨਮੀ, ਰਾਤ ਵੇਲੇ ਦਾ ਘੱਟ-ਤਾਪਮਾਨ, ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਅੰਡੇ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਛੇਦਕ ਦੇ ਬਚਾਅ ਲਈ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਸਾਬਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।