Saissetia oleae
ਕੀੜਾ
ਕਾਲੇ ਸਕੇਲ ਪੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਤਣੇ ਨੂੰ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਰਸ ਚੂਸਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਰੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿਚ ਰੋਕ ਆਉਦੀ ਹੈ। ਖਾਣ ਸਮੇਂ, ਉਹ ਵਧੇਰੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਚਿਪਚਿਪੇ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਗਿਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਫਲਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੋਟੀ ਕਾਲੀ ਪਰਤ ਨਾਲ ਢੱਕ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਚਿਪਚਿਪਾ ਪਦਾਰਥ ਪਰਿਚਰ ਕੀੜੀਆਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕਾਲੀ ਉੱਲੀ ਦੁਆਰਾ ਬਸਤੀਵਾਦਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਮਿੱਠੇ ਧਾਰਕਾਂ ਤੇ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸੰਸਲੇਸ਼ਣ ਦਰ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੱਤੇ ਅਚਨਚੇਤ ਗਿਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਕੀੜੇ ਪਤਲੇ ਜਾਂ ਭੂਰੇ-ਤੋਂ-ਕਾਲੇ ਗੰਢਾਂ ਦੇ ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਤਣੇ ਉੱਤੇ ਦਿਸਦੇ ਹਨ।
ਸਕਊਟਲਿਸਟ ਕੈਰੁਲੇਆ, ਡਾਈਵਰਸਿਨਵਰਸ ਐਲੀਗਨਸ ਅਤੇ ਮੈਟਾਪੀਕਕਸ ਹੈਲਵੋਲਸ ਸਮੇਤ ਕੁਝ ਪਰਜੀਵੀ ਭਰਿੰਡਾ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੁਝ ਮੋਗਰੀ ਕੀਟ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ (ਚਿਲੋਕੋਰੋਸ ਬਿਪਸਟੂਲੇਟਸ) ਸਹੀ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਾਲੇ ਸਕੇਲ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਨਿਵਾਸੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ, ਵਿਸ਼ਾਲ-ਪੱਧਰ ਤੇ ਸਥਿਰ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਤੋਂ ਬਚੋ। ਕੈਨੋਲਾ ਤੇਲ ਜਾਂ ਉੱਲਕ ਮੂਲ ਦੇ ਬਾਇਪੈਸਟੀਸਾਈਡਸ ਨੂੰ ਕਾਲੇ ਸਕੇਲ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਰੇਂਗਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨ ਲਈ, ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਛੱਤਰ ਵਿੱਚ ਮੁਅੱਤਲ ਦੋ-ਪੱਖੀ ਚਿਪਚਿਪੇ ਜਾਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਜੇ ਦੇਵਡੀ ਪਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਸੰਕੁਚਿਤ ਦਰਜੇ ਦੇ ਖਣਿਜ ਚਿੱਟੇ ਤੇਲ ਦੇ ਸਪਰੇਅ ਜਾਂ ਕੀੜੇ ਦੇ ਵਾਧੇ ਵਾਲੇ ਨਿਯਾਮਕ ਪੈ੍ਰਪ੍ਰੋਕਸਿਫਨ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਰੇਗਣ ਵਾਲਿਆਂ (ਨੌਜਵਾਨ ਪੜਾਅ) ਦੇ ਦਿਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕਾਲੇ ਸਕੇਲ ਦੀ ਵਿਅਸਕ ਮਾਦਾਵਾਂ ਤਕਰੀਬਨ 5 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਦੇ ਵਿਆਸ ਅਤੇ ਗੂੜ੍ਹੀ ਭੂਰੀ ਜਾਂ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ H-ਆਕਾਰ ਦਾ ਰਿਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪਤਝੜ ਵਿਚ ਟਹਿਣੀਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਾਖ਼ਾਵਾਂ ਵਿਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਵਾਨ ਸਕੇਲ (ਰੇਗਣ ਵਾਲੇ) ਪੀਲੇ ਤੋਂ ਸੰਤਰੀ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦਰੱਖਤ ਤੇ ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਦਰੱਖਤ ਤੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਚੱਲਦੇ ਜਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਹਵਾ ਨਾਲ ਉੜਕੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ ਨਾੜੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਂ ਛੋਟੀ ਕਲੀਆਂ ਤੇ ਵਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸੰਘਣੇ, ਬੇਢੰਗੇ ਦਰਖਤਾਂ ਵਿਚ ਵੱਸਦੇ ਹਨ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਉੱਤਰੀ ਪਾਸੇ ਤੇ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਖੁੱਲ੍ਹੇ, ਹਵਾਦਾਰ ਰੁੱਖ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਦੀ ਕਾਲੇ ਸਕੇਲ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਖਰਾਬ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਸਿੰਚਾਈ ਵਾਲੇ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ। ਵਿਕਲਪਕ ਮੇਜਬਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿੰਬੂ ਜਾਤੀ, ਪਿਸਤਾ, ਨਾਸ਼ਪਾਤੀ, ਪੱਥਰ ਦੇ ਫ਼ਲਦਾਰ ਰੁੱਖ ਅਤੇ ਅਨਾਰ ਹਨ।