Lobesia botrana
ਕੀੜਾ
ਪਹਿਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਬਸੰਤ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਜਾਂ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਇਕਲੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁੱਕਲਾਂ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਹਰ ਲਾਰਵਾ ਕਈ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁਕੁਲਾਂ ਨੂੰ ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਣਤਰ ਬਣਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ "ਗਲੋਮੇਰੂਲਜ਼" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨੰਗੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸ਼ਰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦਿਆਂ ਫੁੱਲਾਂ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਭਰਪੂਰ ਮੱਲ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਨੰਗੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੀ-ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਲਾਰਵੇ (ਮੱਧ ਗਰਮੀ) ਪਹਿਲਾਂ ਹਰੀਆਂ ਬੇਰੀਆਂ 'ਤੇ ਬਾਹਰ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੋਖਲਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਚਮੜੀ ਅਤੇ ਬੀਜ ਛੱਡਦੇ ਹਨ। ਤੀਜੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਲਾਰਵੇ (ਗਰਮੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ) ਬੇਰੀਆਂ ਅਤੇ ਗੁੜਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਖੁਰਾਕ ਕਰਕੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬੇਰੀਆਂ ਦੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਧਾਗੇ ਬੁਣੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਖੁਰਾਕ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਮੌਕਾਪ੍ਰਸਤ ਉਲੀਆਂ ਜਾਂ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੋਣ ਲਈ ਸਾਹਮਣੇ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਦਾਰਣ ਰਾਇਸ਼ਿਨ ਮੋਥ (ਕੈਡਰਾ ਫਿਗੁਲੀਲੀਲਾ), ਫਲ ਦੀਆਂ ਮੱਖੀਆਂ, ਅਤੇ ਕੀੜੀਆਂ। ਵਧ ਰਹੇ ਬਿੰਦੂਆਂ, ਕਮਲਤਾਵਾਂ ਜਾਂ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਵੱਡਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਣਾ ਅਸਾਧਾਰਣ ਹੈ।
ਅੰਗੂਰ ਵਿਚ ਇਸ ਕੀੜੇ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਜੈਵਿਕ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਕੀਟ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਕ, ਸਪਿਨੋਸਾਈਨ, ਅਤੇ ਬੈਸੀਲਸ ਥਿਉਰਿੰਗੈਨਿਸਿਸ 'ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਹੱਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਪਰਜੀਵੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟੈਚੀਨੀਡ ਮੱਖੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਅਤੇ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਪਰਜੀਵੀ ਵੇਸਪ (100 ਤੋਂ ਉੱਪਰ) ਅਸਰਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਐਲ. ਬੋਟ੍ਰਾਣਾ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਵਰਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅੰਗੂਰ ਬੇਰੀ ਕੀੜੇ ਦੇ ਲਾਰਵਿਆਂ ਨੂੰ ਪੈਰਾਸੀਟਾਇਡਜ਼ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ 70% ਤੱਕ ਮਾਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਸਮਾਂ ਅੰਗੂਰ ਦੀਆਂ ਵੇਲਾਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਫੇਰੋਮੋਨ ਡਿਸਪੈਂਸਿੰਗ ਦੁਆਰਾ ਮਿਲਨ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਤੰਗਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਲਾਜ ਲਈ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਉਪਾਵਾਂ ਵਾਲੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਐਲ. ਬੋਟਰਾਣਾ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਅਬਾਦੀ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਵਿਆਪਕ-ਸਪੈਕਟ੍ਰਮ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ (ਓਰਗਨੋਕਲੋਰਾਈਨਜ਼, ਕਾਰਬਾਮੇਟਸ, ਆਰਗਨੋਫੋਫੇਟਸ ਅਤੇ ਪਾਈਰੇਥਰੋਇਡਜ਼) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਕੀੜੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਾਰਵੇ ਦੀਆਂ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਖਤਮ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਉਪਾਵਾਂ ਨੂੰ ਜੈਵਿਕ ਜਾਂ ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਲੱਛਣ ਕੀੜੇ ਲੋਬਸੀਆ ਬੋਟਰਾਨਾ ਦੇ ਕੇਟਰਪਿਲਰ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਕਰਨ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੱਕ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਰੇਸ਼ਮੀ ਕਾਕੂਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਿਉਪੇ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾਉਂਦੇ, ਸੁਕੀਆਂ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਪਾਸੇ, ਮਿੱਟੀ ਜਾਂ ਵੇਲ ਦੇ ਮਲਬੇ ਦਿਆਂ ਤਰੇੜਾਂ ਵਿਚ। ਬਾਲਗ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮੋਜ਼ੇਕ ਪੈਟਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇ ਖੰਭ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਟੈਨ-ਕਰੀਮ, ਸਲੇਟੀ, ਭੂਰੇ ਅਤੇ ਕਾਲੇ ਧੱਬਿਆਂ ਨਾਲ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਖੰਭਾਂ ਦੀ ਦੂਜੀ ਜੋੜੀ ਇੱਕ ਤਲਵਾਰ ਬਾਰਡਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸਲੇਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਹਿਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦੇ ਬਾਲਗ ਉਭਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਹਵਾ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ 10 ਤੋਂ 12 ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਮਿਆਦ ਲਈ 10 ° C ਦੇ ਥ੍ਰੈਸ਼ੋਲਡ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਨੁਕੂਲ ਵਿਕਾਸ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ 26-29 ° C ਨਮੀ 40 ਤੋਂ 70% ਤੱਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਲਾਰਵੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਮੁਕੁਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਘੁਮਣ ਲਈ ਸੁਰਾਖ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਗੂਰ ਦੇ ਗੂਛਿਆਂ ਦੇ ਡੰਡੀ ਵਿਚ ਵੀ ਦਾਖਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਕੇਟਰਪਿਲਰ ਰੇਸ਼ਮ ਦੇ ਧਾਗੇ ਦੇ ਨਾਲ ਫਲ 'ਤੇ ਜਾਲ ਬੰਨ੍ਹਦੇ, ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੇ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕੀੜਾ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਹਰ ਸਾਲ 2-4 ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।