Acigona ignefusalis
ਕੀੜਾ
ਡੰਡੀ ਦੇ ਛੇਦਕ ਦਾ ਲਾਰਵਾ ਬਾਜਰੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਸਿਰੇ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲਾਰਵੇ ਡੰਡੀ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸਦੇ ਕਾਰਨ ਆਖਿਰਕਾਰ ਪੌਦੇ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਿਤ ਲਾਰਵਾ 20 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਲੰਬਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਲਾਲ-ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਰੀਰ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਵਿਅਸਕ ਕੀੜੇ ਦੇ ਚਿੱਟੇ ਖੰਭ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ 8 ਤੋਂ 15 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਫੈਲ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਡੰਡੀ ਦਾ ਛੇਦਕ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਆਂਡੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਪੀਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਤੁਸੀਂ ਫੇਰੋਮੋਨ ਬੇਟ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਡੰਡੀ ਛੇਦਕ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਾਲਾਂ ਨੂੰ ਬਾੜ (ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਜੇਕਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਬਾਜਰੇ ਦੀਆਂ ਡੰਡੀਆਂ ਜਾਂ ਹੋਰ ਘਾਹ ਤੋਂ ਹੋਇਆਂ ਹੋਵੇ) ਅਤੇ ਅਨਾਜ ਨਾਲ ਲਗਾਈਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮੌਸਮ ਦੇ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਵਿੱਚ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ ਤੇ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਢੰਢੀ ਛੇਦਕ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਨਿੰਮ ਤੇਲ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ, 'ਪੁਸ਼-ਪੁੱਲ' ਵਿਧੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ: ਬਾਜਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਫਸਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਡੇਸਮੋਡੀਅਮ ਨੂੰ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਡੇਸਮੋਡੀਅਮ ਇੱਕ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਕੀਟ-ਪਤੰਗੇ ਦੂਰ ਭੱਜਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਸੀਮਾ ਤੇ ਨੇਪਇਅਰ ਜਾਂ ਸੁਡਾਨ ਵਰਗੇ ਘਾਹ ਦੇ ਜਾਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਫਸਲਾਂ ਨੂੰ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਪੌਦੇ ਪਤੰਗਿਆਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਜਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਖਿੱਚੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਕਸਰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਅਤੇ ਮਹਿੰਗੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਡਾਈਮਿਥੋਏਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਕੀਮਤ ਦਾ ਘੱਟ ਹੀ ਮੁੱਲ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰ ਸਾਲ ਲਾਰਵੇ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਸੁੱਕੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਡੰਡੀ ਦਾ ਛੇਦਕ ਡੰਡੀ ਵਿੱਚ ਛੇਕ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਜੜ੍ਹ ਤੋਂ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਬਾਕੀ ਹਿੱਸੇ ਤੱਕ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਡੰਡੀ ਛੇਦਕ ਦਾ ਲਾਰਵਾ ਫਸਲ ਦੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਜੀਵਿਤ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।