Eriosoma lanigerum
ਕੀੜਾ
ਚਿੱਟੇ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੇ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਨੂੰ ਬੱਡਸ 'ਤੇ, ਟੁੰਡਿਆਂ, ਟਾਹਣੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਜੜ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦਿਆਂ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਵਿਗੜੇ ਪੱਤੇ, ਪੀਲੇ ਪੱਤੇ, ਘੱਟ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਦਾ ਖਤਮ ਹੋਣਾ ਇਸਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹਨ। ਇੱਕ ਚਿੱਟਾ, ਫੁੱਲਾ ਹੋਇਆ ਕਵਰ ਅਤੇ ਹਨੀਡਿਉ ਖੁਰਾਕ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸੱਕ ਅਤੇ ਕਮਲਤਾਂ 'ਤੇ, ਕੈਂਕਰ ਅਤੇ ਸੋਜਣਾ ਦਾ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਵੀ ਇਕ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੈ। ਭੂਮੀ ਅੰਦਰਲੇ ਐਫੀਡ ਜੜ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੋਜ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਜਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਗੰਢਾਂ ਦੇ ਬਣਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਆਵਾਜਾਈ ਦਰੱਖਤਾਂ ਨੂੰ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਦਿੱਖ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਐਫੀਡ ਫੀਡਿੰਗ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਇਹ ਫੋੜੇ ਸਾਲ ਦਰ ਸਾਲ ਆਕਾਰ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਅਤੇ ਹਨੀਡਿਉ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਕਾਰਨ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਮੌਕਾਪ੍ਰਸਤ ਫੰਜਾਈ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਟਿਸ਼ੂ ਨੂੰ ਸੂਤਿ ਦੇ ਢੱਕਣ ਨਾਲ ਢੱਕ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜਵਾਨ ਰੁੱਖ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਉਖੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਸਪ੍ਰੇਅ ਐਫੀਡਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਲੱਗਾਏ ਗਏ ਉਲੀ ਕੋਟ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਕੇ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਯੋਗ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਅਲਕੋਹਲ ਦੇ ਹੱਲ ਜਾਂ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਸਾਬਣ ਨੂੰ, ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਉਲੀ ਵਾਲੀਆਂ ਥਾਂਵਾਂ 'ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਛਿੜਕਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਵਾਤਾਵਰਣਿਕ ਤੇਲ ਜਾਂ ਨੀਮ ਦੇ ਅੱਰਕ (2-3 ਮਿਲੀਲੀਟਰ / ਲੀਟਰ ਪਾਣੀ) ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਖਤਾਂ ਉੱਤੇ ਛਿੜਕਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਚੰਗੀ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਦੇ 7 ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਫਾਲੋ-ਅੱਪ ਸਪਰੇਅ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਪਰਜੀਵੀ ਜਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲੇਸਵਿੰਗਜ਼, ਲੇਡੀਬੱਗਸ (ਐਕੋਚੋਮਸ ਕੁਡ੍ਰਿਪਸਟੂਲੇਟੌਸ), ਹੋਵਰਫਲਾਇਜ਼ ਲਾਰਵਾ ਅਤੇ ਪੈਰਾਸੀਟਿਕ ਵੇਪਸ (ਅਪਰਲੇਸ ਮਾਲੀ) ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਨਕਲੀ ਥਾਵਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਉਤਾਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ,ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਫੋਰਫਿਸਿਲਾ ਆਉਰਿਕੂਲਰੀਆ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਇਕ ਵਿਆਪਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਥਾਮ ਲਈ ਜਾਂ ਖੋਜ ਦੇ ਬਾਅਦ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਇਲਾਜ ਐਫਿਡ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਪਯੋਗੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਉਹ ਲਾਹੇਵੰਦ ਕੀੜੇ ਲਈ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਰਿਐਕਐਟਿਵ ਸਪ੍ਰੇਆਂ ਵਿਚ ਡੈਲਟਾਮੈਥ੍ਰੀਨ, ਲੈਂਮੇਡਾ-ਸਾਈਹਾਲੋਥ੍ਰੀਨ ਅਤੇ ਏਸੀਟੇਮਾਪ੍ਰੀਡ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਫਾਰਮੂਲੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਕਾਰਬਾਮੈਟਸ ਅਤੇ ਪਾਇਰੇਥ੍ਰੋਡਜ਼ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਰਜੀਵ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਐਫੀਡਸ ਦੇ ਪ੍ਰਕੋਪ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੀੜੇ ਨੂੰ ਪਰਾਗਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਖ਼ਤਰੇ ਕਾਰਨ ਦਰਖ਼ਤ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸਪ੍ਰੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਲੱਛਣ ਉਨੀ ਜਿਹੇ ਐਫੀਡ ਏਰੀਓਸੋਮਾ ਲੇਨੀਜਿਰਮ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਖੁਰਾਕ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਐਫੀਡਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਇਹ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਲੱਕੜ ਦੇ ਤਣੇ ਤੋਂ ਰਸ ਚੂਸਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕੀੜੇ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਸਫੈਦ, ਮੋਟੇ, ਫੁੱਲਦਾਰ ਮੋਮ ਦੇ ਢੱਕਣ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਸਦੇ ਮੇਜਬਾਨ ਦੇ ਸੱਕਾਂ ਦੀਆਂ ਤਰੇੜਾਂ ਜਾਂ ਪੁਰਾਣੀ ਖ਼ੁਰਾਕ ਕੀਤੀਆਂ ਥਾਂਵਾਂ ਦੇ ਉਪਰ ਵਾਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ 'ਤੇ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿਚ ਤਾਪਮਾਨ ਵਧਦਾ ਹੈ, ਐਫੀਡਜ਼ ਦੁਬਾਰਾ ਸਰਗਰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਾਈਟਾਂ (ਥਿਨਰ ਸੱਕ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ) ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਚੂਸਕਾਂ, ਛੋਟੇ ਟੁੰਡਿਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਚੜਦੇ ਹਨ। ਉਥੇ, ਇਹ ਜੱਬਰਦੱਸਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦੇ, ਸੱਕ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਰੱਸ ਚੂਸਦੇ, ਅਤੇ ਫੁੱਲੇ ਹੋਏ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਭੇਦਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਜੋ ਅਖੀਰ ਕਲੋਨੀ ਨੂੰ ਲਿਪਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮੌਕਾਪ੍ਰਸਤ ਰੋਗਾਣੂ ਇਹਨਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ 'ਤੇ ਬਸਤੀਵਾਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗਰਮੀਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਬਾਲਗ਼ ਖੰਭ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਮੇਜਬਾਨ ਪੋਦਿਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਉੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਰੁੱਖ ਐਫਿਡਸ ਨੂੰ ਸੇਬ ਦੇ ਬਾਗ ਤੱਕ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਸ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ।