ਅੰਗੂਰ

ਅੰਗੂਰ ਦੇ ਛਾਲੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕੀਟ

Colomerus vitis

ਮਾਇਟ

ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ

  • ਉਪਰਲੇ ਪੱਤੇ ਦੀ ਸਤਹ ਤੇ ਛਾਲੇ ਵਰਗੇ ਸੋਜ। ਉਭਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਛੋਟੇ ਵਾਲਾਂ (ਚਿੱਟੇ ਤੋਂ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਲਾਲ) ਦੀ ਪਰਤ। ਨਿੱਕੇ ਕੀੜੇ, ਜੋ ਹੱਥ ਲੈਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਵੇਖਣ ਲਈ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੇ।.

ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

1 ਫਸਲਾਂ

ਅੰਗੂਰ

ਲੱਛਣ

ਲੱਛਣ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀੜੇ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਕਿਸਮ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤੇ ਆਮ ਲੱਛਣ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਜਵਾਨ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਉਪਰਲੀ ਸਤਹ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਛਾਲੇ-ਵਰਗੀ ਸੋਜ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਰੀਨੇਮ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਛੋਟੇ ਵਾਲਾਂ ਜਿਹੀ ਇੱਕ ਪਰਤ, ਚਿੱਟੇ ਤੋਂ ਗੁਲਾਬੀ ਲਾਲ ਦੇ ਰੰਗ ਤੱਕ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਇਹਨਾਂ ਉਭਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਸੜਨ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਛੋਟੇ ਕਣ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੰਘਣੇ ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਲੇਪਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਸੋਜਿਸ਼ ਅਤੇ ਵਾਲ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਟ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਕੀਟ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ ਮੁਢਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਵਿਗਾੜ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਮੁਕੁਲਾਂ ਅਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਮਰੋੜ ਵਾਲਾ ਵਿਗਾੜ।

ਸਿਫਾਰਸ਼ਾਂ

ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ

ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਕੀਟ ਗਲੇਂਡਰੋਮਸ ਓਕਸੀਡੇਂਟਲ ਛਾਲੇ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਕੀੜੇ 'ਤੇ ਖੁਰਾਕ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਸਾਬਣ ਜਾਂ ਨਿੰਮ ਦਾ ਤੇਲ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਲਾਭਦਾਇਕ ਕੀੜਿਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਵੀ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਵੇਟਟੇਬਲ ਸਲਫਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ਮਦਦਗਾਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ

ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਲਾਜ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਉਪਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਸਪਿਰੋਟੇਟ੍ਰਾਮੈਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਛਾਲੇ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਕੀਟਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਇਹ ਸੁਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਰੋ ਕਿ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨੂੰ ਜਜ਼ਬ ਕਰਨ ਲਈ ਢੁਕਵੇਂ ਪੌਦੇ ਹੋਂਣ ਅਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ 30 ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿਓ। ਵੈੱਟਟੇਬਲ ਸਲਫਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ

ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਛਾਲੇ ਵਰਗੇ ਫੈਲਾਅ ਦਾ ਕਾਰਨ ਕੋਲੋਮੇਰਸ ਵਿਟਾਈਟਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਪਸ਼ਟ ਲੱਛਣਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇਹ ਅੰਗੂਰ ਦੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਕੀਟ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ। ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਰਸ-ਚੂਸਕ ਕੀਟ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਅੰਗੂਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਐਪੀਡਰਿਮਸ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਉਹ ਸੈੱਲਾਂ ਵਿਚ ਹਾਰਮੋਨ ਵਰਗੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਟੀਕੇ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਬਦਲਦੇ ਹਨ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ ਸੋਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅੰਗੂਰ ਦੇ ਪੌਦੇ 'ਤੇ ਛਾਲੇ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੀਟ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ ਬੱਡ ਸਕੇਲਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲੁਕਣਾ। ਉਹ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਵਾਨ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਭੋਜਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਅੰਤ ਤੇ, ਉਹ ਪੌਦੇ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਲਈ ਪਨਾਹ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਥੱਲੇ ਦੀ ਪਰਤ ਨੂੰ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਫੰਗਲ ਬਿਮਾਰੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫ਼ਫ਼ੂੰਦੀ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਗਰਮ ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਪੱਤੇ ਦੇ ਤੇਜ਼ ਵਾਧੇ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲੱਛਣ ਵਧੇਰੇ ਗੰਭੀਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਕੀਟ ਦਾ ਫਲਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦਾ।


ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ

  • ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਸਰੋਤ ਤੋਂ ਸਿਹਤਮੰਦ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਖੇਤ ਦੀ ਨਿਯਮਤ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰੋ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਲਾਗ ਦਾ ਪੱਧਰ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਹਟਾਓ, ਇਕੱਠਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਨਸ਼ਟ ਕਰੋ। ਕੀੜੇਮਾਰ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਲਾਭਦਾਇਕ ਕੀੜਿਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰੋ। ਅੰਗੂਰ ਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਬੂਟੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਛਿੜਕਾਅ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਲਾਭਦਾਇਕ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਲਈ ਵੀ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਕੀੜੇ।.

ਪਲਾਂਟਿਕਸ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰੋ