Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum
ਬੈਕਟੀਰਿਆ
ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜ ਕੇ ਧੱਬੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਵੱਡੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਡੁੱਬੇ ਅਤੇ ਨਰਮ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਧੱਬਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਪੌਦੇ ਦੇ ਟਿਸ਼ੂ ਗੂੜ੍ਹੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਰੀਮ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਗੰਭੀਰ ਲਾਗ ਦੇ ਅਧੀਨ ਪੱਤੇ, ਤਣੇ ਅਤੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੜ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਗੰਧ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅੱਜ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਪਲੱਬਧ ਕਿਸੇ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਵਿਧੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਜਾਂ ਲੱਛਣਾਂ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਸਫ਼ਲ ਢੰਗ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਵਾਲੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰਨ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਨਿਯੰਤਰਣ ਉਪਾਅ ਇੱਕ ਰੋਕਥਾਮ ਵਾਲੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੇ ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਦਬਾਉਣ ਲਈ ਤਾਂਬੇ-ਆਧਾਰਿਤ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ। ਸਿਪ੍ਰੋਫਲੋਕਸਸੀਨ ਵੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਰੋਕਥਾਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਨੁਕਸਾਨ ਪੈਕਟੋਬੈਕਟੀਰੀਅਮ ਕੈਰੋਟੋਵੋਰਮ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮਿੱਟੀ ਅਤੇ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਵਿੱਚ ਜਿਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਦਾਂ, ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ, ਗੜਿਆਂ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਜਾਂ ਕੁਦਰਤੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖੁੱਲਣ ਕਾਰਨ ਹੋਏ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਫ਼ਸਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖ਼ਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੀਵਾਣੂ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ, ਔਜ਼ਾਰਾਂ, ਸੰਕਰਮਿਤ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਸਮਗਰੀ, ਮਿੱਟੀ ਜਾਂ ਦੂਸ਼ਿਤ ਪਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਗਿੱਲੇ ਮੌਸਮ ਅਤੇ 25-30 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਦੇ ਨਿੱਘੇ ਤਾਪਮਾਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਪੌਦੇ ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ ਦੀ ਘਾਟ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਨੁਕਸਾਨ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸਟੋਰੇਜ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।