Sugarcane grassy shoot phytoplasma
ਬੈਕਟੀਰਿਆ
ਪਹਿਲੇ ਲੱਛਣ ਫ਼ਸਲ ਦੇ 3-4 ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਉਮਰ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਨਵੇਂ ਪੱਤੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਫਿੱਕੇ, ਤੰਗ ਅਤੇ ਪਤਲੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਬਿਮਾਰੀ ਵਧਦੀ ਹੈ, ਸਾਰੀ ਨਵੀਂ ਫੋਟ ਪੀਲੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ਼ ਬੂਟਾ ਘਾਹ ਦੇ ਥੱਬੇ ਵਾਂਙੂ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੱਤੇ ਛੋਟੇ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ਼-ਨਾਲ਼ ਸਹਾਇਕ ਗੰਢਾਂ ਦਾ ਅਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਦੀ ਲਾਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਪੱਕ ਗੰਨੇ ਦੇ ਪਾਸਿਆਂ ‘ਤੇ ਫੁਟਾਰਾ ਅਤੇ ਪੀਲਾਪਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਬਿਮਾਰ ਬੂਟੇ ਦਾ ਗੰਨਾ ਮਿੱਲ-ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਸਾਰੇ ਬੂਟੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਾਢੀ ਤੋੰ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਫੁੱਟਣ ਵਿੱਚ ਨਾਕਾਮ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ਼ ਫੋਟ ਵਿੱਚ ਫ਼ਾਸਲਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਗੰਨਾ ਬਣੇ ਤਾਂ ਉਹ ਛੋਟੀਆਂ ਪੋਰੀਆਂ ਵਾਲ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਹੇਠਲੀਆਂ ਪੋਰੀਆਂ ਕੋਲ਼ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜੜ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਗੰਨੇ ਦੀਆਂ ਗੰਢਾਂ (ਅੱਖਾਂ) ਕਾਗ਼ਜ਼ ਵਾਂਙੂ ਪਤਲੀਆਂ ਅਤੇ ਸੁੱਕੀਆਂ, ਅਤੇ ਗ਼ੈਰ-ਮਾਮੂਲੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲੰਬੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਇਲਾਜ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਰ ਜੂੰਆਂ ਇਸਦੇ ਫੈਲਣ ਦਾ ਮੁੱਖ ਜ਼ਰੀਆ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ‘ਚ ਆਮ ਨਰਮ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਸਾਬਣ ਦੇ ਘੋਲ਼ ਅਤੇ ਬੂਟਿਆਂ ਦੇ ਤੇਲ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਘੋਲ਼ਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਡੁੰਘਾਈ ਨਾਲ਼ ਸਮਝੋ ਅਤੇ, ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ, ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਅਪਣਾਓ। ਇਸਨੂੰ ਸਿੱਧੇ-ਸਿੱਧੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਵਾਲ਼ਾ ਕੋਈ ਰਸਾਇਣ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਜੂੰਆਂ ਅਤੇ ਟਿੱਡੀਆਂ ਮਿਲਣ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਡਾਇਮੈਥੋਏਟ (1 ਮਿਲੀ/ਲੀਟਰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ਼) ਅਤੇ ਮੈਥਲ਼ਾ-ਡਿਮੈਨਟਨ (2 ਮਿਲੀ/ਲੀਟਰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ਼) (ਜੂੰਆਂ ਲਈ) ‘ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਦੇ 1 ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਫ਼ਰਕ ਨਾਲ਼ 2 ਛਿੜਕਾਅ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜੀਵਾਣੂਆਂ (ਬੈਕਟੀਰੀਆ) ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਜੀਵ, ਫ਼ੀਟੋਪਲਾਜ਼ਮਾ, ਹੈ। ਇਸਦੀ ਮੁਢਲਾ (ਪਹਿਲਾ) ਫੈਲਾਓ ਹਮਲਾ-ਗ੍ਰਸਤ ਬੀਜ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜਾ ਫੈਲਾਓ ਰਸ ਚੂਸਣ ਵਾਲ਼ੇ ਕੀੜਿਆਂ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਟਿੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਜੂੰਆਂ ਦੇ ਨਾਲ਼-ਨਾਲ਼ ਤਣੇ ਦੇ ਕੀੜ, ਡੌਡਰ, ਕਰਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਟਾਈ ਦੇ ਸੰਦਾਂ ਜਿਵੇਂ ਚਾਕੂ ਆਦਿ ਨਾਲ਼ ਵੀ ਫੈਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਜਵਾਰ ਅਤੇ ਮੱਕੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੱਛਣ ਲੋਹੇ ਦੀ ਘਾਟ ਵਾਲ਼ੇ ਲੱਛਣਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਇਕਾਂਤ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਅਤੇ ਆਪ-ਮੁਹਾਰੇ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਖਿੱਲਰੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।