Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli
ਬੈਕਟੀਰਿਆ
ਲਾਗ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਪੜਾਅ ਤੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੌਦੇ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਲੱਛਣ ਥੋੜ੍ਹੇ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਲਾਗੀ ਬੀਜਾਂ ਤੋਂ ਵਿਕਸਿਤ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਨੋਕਾਂ ਅਤੇ ਕੋਣੀ ਪਾਣੀ-ਭਰੇ ਪ੍ਰਾਥਮਿਕ ਪੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਤਣਿਆਂ ਤੇ ਧੱਬਿਆਂ ਨਾਲ ਅੰਕੂਰ। ਪੌਦੇ ਦਿਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਝੁਕਾਅ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਲਾਗ ਬਾਅਦ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਪੱਤੇ ਨਿੰਬੂ ਵਰਗੇ ਪੀਲੇ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਛੋਟੇ, ਪਾਣੀ-ਭਰੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਮਾਂ ਬੀਤਣ ਤੇ, ਉਹ ਭੂਰੇ, ਨੈਕਰੋਟਿਕ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਪੌਦੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਜਲੀ ਹੋਈ ਦਿੱਖ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦਾ ਪਰਿਨਾਮ ਅਵਸ਼ੋਸ਼ਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਲਾਗੀ ਪੌਦੇ ਛੋਟੇ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲਾਲ-ਭੂਰੇ ਜਾਂ ਇੱਟ-ਲਾਲ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਕੁ ਪੌਡਾਂ(ਫਲੀਆਂ) ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤਣਾ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਰੇਖਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਵੰਡ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੀਲਾ ਰਿਸਾਵ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਪੌਡ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਸੰਕਰਮਣ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਬੀਜ ਸੁੱਕੇ, ਸੁੰਗੜੇ, ਸੜੇ ਜਾਂ ਰੰਗ ਵਿਗਾੜ ਹੋਏ ਦਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਮਾਫ ਕਰਨਾ, ਸਾਨੂੰ ਜ਼ੈਨਥੋਮੋਨਾਸ ਐਕਸਨੋਪੋਡਿਸ ਪੀ.ਵੀ. ਫਾਸੇਔਲੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਕਲਪਿਕ ਇਲਾਜ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜੋ ਇਸ ਬੀਮਾਰੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੋਵੇ। ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤਰ ਦਾ ਇੱਤਜ਼ਾਰ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਰਸਾਇਣਕ ਇਲਾਜ ਅਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਜੀਵਾਣੂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਰੋਧਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਜੀਵਾਣੂਨਾਸ਼ਕ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਤਾਂਬੇ ਅਤੇ ਇਕ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਰੋਗਾਣੂਨਾਸ਼ਕ ਵਾਲੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਬੀਜ ਅਤੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਜੋਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਜੀਵਾਣੂ ਜ਼ੈਂਥੋਮੋਨਸ ਐਕਸਨੋਪੋਡਿਸ ਪੀ.ਵੀ. ਫਾਸੇਔਲੀ ਮਿੱਟੀ, ਬੀਜ ਪਰਤ, ਵਿਕਲਪਿਕ ਮੇਜਬਾਨਾਂ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਮਲਬੇ ਤੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਨਿਸ਼ਕ੍ਰਿਯ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਬਰਸਾਤੀ, ਗਿੱਲੇ, ਗਰਮ ਮੌਸਮ (25-35 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਲਸਿਅਸ) ਅਤੇ ਨਮੀ ਇਸਦੇ ਮੌਜੂਦ ਹੌਣ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬੀਮਾਰੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਹੇ ਮੀਂਹ, ਮੀਂਹ ਦੇ ਛਿੱਟਿਆਂ, ਅਤੇ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ (ਟਿੱਡਿਆਂ ਅਤੇ ਦਾਲ ਦੇ ਮੌਗਰੀ ਕੀਟ) ਰਾਹੀਂ ਫੈਲਦੀ ਹੈ। ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਅਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਦੇ ਹਨ।