Acidovorax avenae
ਬੈਕਟੀਰਿਆ
5 mins to read
ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨਵੇਂ ਅਤੇ ਅੱਧਖੜ ਉਮਰ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹਲਕੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਲੰਬੀਆਂ, ਤੰਗ ਅਤੇ ਇਕਸਾਰ ਧਾਰੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲ ਕੇਂਦਰੀ ਨਾੜੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਮੁੱਢ ‘ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਧਾਰੀਆਂ ਸਾਰੇ ਪੱਤੇ ‘ਤੇ ਫੈਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਇੱਕ-ਦੂਜੀ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਲਾਲ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਗੂੜ੍ਹੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ (ਗਲ਼ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ)। ਪੱਤੇ ਕਮਲਾ ਕੇ ਗਲ਼ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬੜੀ ਤਿੱਖੀ ਬਦਬੂ ਮਾਰਦੇ ਹਨ। ਸੜਨ ਤਣੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਪੋਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਛੇਦ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਅਗਲੇ ਪੜਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਟੂਸੇ ਅਤੇ ਫੁੱਲ ਅਕਸਰ ਟੁੱਟ ਕੇ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲੱਛਣ ਨੂੰ ਟੂਸੇ ਦਾ ਗਲ਼ਣਾ ਆਖਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਸਮੇਂ ਐਸੀਡੋਵੋਰੈਕਸ ਐਵੇਨੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਜਾਣਿਆ ਇਲਾਜ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਉਪਚਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਮੁੱਢਲੀ ਲਾਗ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਢੁੱਕਵੇਂ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਨਾਲ਼ ਬੀਜਾਂ ਦਾ 15 ਤੋਂ 20 ਮਿੰਟਾਂ ਲਈ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਜੀਵਾਣੂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਮੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮੁਢਲਾ ਫੈਲਾਓ ਮਿੱਟੀ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ-ਗ੍ਰਸਤ ਬੂਟਿਆਂ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦਕਿ ਦੂਜਾ ਫੈਲਾਓ ਮਿੱਟੀ, ਮੀਂਹ ਅਤੇ ਹਵਾ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।