Xanthomonas axonopodis pv. glycines
ਬੈਕਟੀਰਿਆ
ਨਵੇਂ ਪੱਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋਵਾਂ ਪਾਸੇ ਛੋਟੇ, ਹਲਕੇ ਹਰੇ ਧੱਬੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਚਟਾਕ ਮੱਧ ਤੱਕ ਉਭਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ੀਰਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਛੋਟੇ ਹਲਕੇ ਰੰਗ ਦੇ ਛੱਲੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਰੋਗ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗਲ ਕੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਅਸਾਧਾਰਨ ਜ਼ਖਮ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹਵਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੱਟ ਕੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਤੀ ਨੂੰ ਖੁਰਦੁਰਾ ਰੂਪ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਛੋਟੇ ਉਭਰੇ ਹੋਏ ਧੱਬੇ ਫਲੀਆਂ ਉੱਤੇ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਰੋਗ ਦੇ ਕਾਰਣ ਅਸਮੇਂ ਪੱਤੇ ਝੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਅਤੇ ਗਿਣਤੀ ਘੱਟ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਮੁਆਫ ਕਰਨਾ, ਅਸੀਂ ਜ਼ੈਨਥੋਮੋਨਸ ਐਕਸਨੋਪੋਡਿਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵਿਕਲਪਿਕ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਪਤਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ। ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੇਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਲੋੜੀਦੇ ਨਤੀਜੇ ਦੇ ਲਈ, ਪਿੱਤਲ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦੀ ਵਰਤੋ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਜਿਵਾਣੂ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਜਾਂ ਮਿੱਟੀ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿਚ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹਵਾ, ਪਾਣੀ ਦੇ ਤੁਪਕੇ ਅਤੇ ਕੀੜੇ ਦੁਆਰਾ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਪੋਦੇ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਸਥਾਨਾਂ ਜਾਂ ਮਕੈਨੀਕਲ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ, ਲਗਾਤਾਰ ਬਾਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਗਿੱਲੇ ਪੱਤੇ ਵਿੱਚ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਤਾਪਮਾਨ 30-33 ਡਿਗਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੋਟਾਸ਼ਿਅਮ ਅਤੇ ਫਾਸਫੋਰਸ ਦੀ ਇਸ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਹੈ।