ਜਿਵਾਣੂਵਿਕ ਕੈਂਕਰ

ਲੱਛਣ

ਪੱਤੇ ਦਾ ਸੰਕਰਮਣ ਛੋਟੇ, ਗੋਲ, ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰੇ 1-3 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਵਿਆਸ ਦੇ ਚਟਾਕਾਂ, ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਪੱਤੇ ਪੱਕਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਚਟਾਕ ਭੂਰੇ, ਸੁੱਕੇ ਜਿਹੇ ਅਤੇ ਭੁਰਭੁਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੱਤੇ 'ਸੂਟ ਹੌਲ' ਜਾਂ ਫਟਕੇ ਹੋਏ ਦਿੱਸਦੇ ਹਨ। ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਫ਼ਲ 'ਤੇ ਫਲੈਟ, ਸਤਹੀ, ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਭੂਰੇ ਚਟਾਕ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬੁਨਿਆਦੀ ਟਿਸ਼ੂ ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਭੂਰੇ-ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਫੁਲੇ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੰਕਰਮਿਤ ਫੁੱਲ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਿੱਜਦੇ ਹੋਏ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਣ ਜਾਂਦੇ, ਝੁਕ ਜਾਂਦੇ, ਅਤੇ ਟੁੰਡ 'ਤੇ ਲਟਕਿਆ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੈਂਕਰ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਸਪਾਰ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੇ, ਚਿਪਚਿਪੀ ਤਰੇਲ ਕਰਕੇ ਜੁੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੰਕਰਮਿਤ ਖੇਤਰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸੁੰਗੜੇ ਅਤੇ ਗੂੜੇ ਭੂਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾਂ ਸਰਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਜਾਂ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ ਕੈਂਕਰ ਦੇਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਸੰਤ ਰੁੱਤੇ, ਕੈਂਕਰਾਂ ਵਿਚ ਗੂੰਦ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸੱਕ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲਦੀ ਹੈ। ਸਰਦੀ ਵੇਲੇ ਦੇ ਕੈਂਕਰ ਵੀ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਲੇਕਿਨ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਰਮ, ਨਮ, ਸੁੰਗੜੇ, ਅਤੇ ਗੰਦੀ ਬਦਬੂ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਇਹ ਸਾਰਾ ਸੰਕਰਮਣ ਬ੍ਰਾਂਚ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਫੈਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਖਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮਰ ਜਾਵੇਗੀ।