Erwinia amylovora
ਬੈਕਟੀਰਿਆ
ਫਾਇਅਰ-ਬਲਾਈਟ ਨੂੰ ਪੱਤੀ, ਫੁੱਲ, ਫਲਾਂ ਅਤੇ ਕਮਤਲਾਂ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ ਲੜੀ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਫੁੱਲ ਸੁੱਕਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਛੇਟੀ ਹੀ ਹਰੇ-ਗ੍ਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਭੂਰੇ ਜਾਂ ਕਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੂਰੇ ਸੀਜ਼ਨ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਵਧਦੀ ਹੋਈ ਕਮਲਤਾਵਾਂ ਵੀ ਹਰੇ-ਗ੍ਰੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਕੁਮਲਹਾ ਜਾਂਦੀਆਂ ਅਤੇ 'ਸੇਪਰਡ'ਸ ਕ੍ਰੋਕ' ਵਰਗੀ ਦਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਝੁਕ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਬਿਮਾਰੀ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਸਾਖਾਵਾਂ ਸੁੰਗੜਦੀਆਂ ਅਤੇ ਮਰ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਗੰਭੀਰ ਸੰਕਰਮਣ ਵਿੱਚ, ਰੁੱਖ ਅੱਗ ਲੱਗਣ ਨਾਲ ਝੁਲਸੇ ਹੋਏ ਜਿਹੇ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਹ ਨਾਮ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਛਾਲੇ ਟਾਹਣੀਆਂ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗਹਿਰਾ ਰੰਗ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਛਿੱਲਕੇ ਨੂੰ ਧਮਾਕੇਦਾਰ ਅਤੇ ਤਰੇੜ ਵਾਲੀ ਦਿੱਖ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮਰੀ ਹੋਏ ਛਿੱਲ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਲੱਕੜ ਦਾ ਰੰਗ ਲਾਲ ਧੱਬੇਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਗਰਮ, ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਗੰਦਾਲਾ ਚਿੱਟਾ ਤਰਲ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਇਲਾਜ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਰੋਗ ਜੜ੍ਹ ਨੂੰ ਘੇਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਰੁੱਖ ਮਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।।
ਬਾਰਡਿਓਕਸ ਮਿਸ਼ਰਣ ਜਾਂ ਹੋਰ ਤਾਂਬਾ ਉਤਪਾਦ (ਲਗਪਗ 0.5%) ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨਾਲ ਕਈ ਵਾਰ ਫੁਲ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਵਾਰ ਨਵੇਂ ਹੋਂਣ ਵਾਲੇ ਸੰਕਰਮਣ ਨੂੰ ਘਟਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੌਸਮ ਦੌਰਾਨ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਤੇ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉੱਚ ਨਮੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਚਾਰ ਤੋਂ ਪੰਜ ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਤਰਾਲ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰੋ। ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ ਕਿ ਕੁਝ ਤਾਂਬਾ ਉਤਪਾਦਾਂ ਫਲ ਦੀ ਸਤਹ 'ਤੇ ਜਲਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸਟ੍ਰੈਪਟੋਮਾਸੀਸ ਲਿਡਿਕਸ ਵਾਲੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਵੀ ਜਿਵਾਣੂਆਂ ਦੇ ਫੈਲਾਅ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਇਕ ਵਿਆਪਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਅੱਗ ਵਾਲੀ ਝੁਲਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਫੁਲ ਨਿਕਲਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਕਾਪਰ ਵਾਲੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਈ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਨਿਯੰਤਰਣ ਨਹੀਂ ਵੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਛੰਟਾਈ ਵੇਲੇ, ਟੂਲਸ ਨੂੰ 10% ਬਲੀਚ ਦੇ ਹੱਲ ਜਾਂ ਇਕ ਬੈਕਟੀਰਿਆ-ਵਿਰੋਧੀ ਕਲੀਨਰ ਨਾਲ ਰੋਗਾਣੂ-ਮੁਕਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਫਾਇਰ ਬਲਾਈਟ ਇਕ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਆਰਵਿਨਿਆ ਏਮਿਲੋਵੋਰਾ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸੇਬ, ਨਾਸ਼ਪਾਤੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕੋ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਜਾਵਟੀ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਟੋਨਾਂ ਦੇ ਫਲਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਲੱਮ, ਚੈਰੀ, ਪੀਚ ਅਤੇ ਨੈਕਟੇਰਿਨ, ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਨੁਕਸਾਨ ਬਸੰਤ ਤੋਂ ਪਤਝੜ ਤੱਕ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਟੁੰਡਾਂ 'ਤੇ ਕੈਂਕਰਾਂ ਵਿਚ, ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਜਾਂ ਸਾਰੇ ਤਣੇ 'ਚ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਸੰਤ ਦੌਰਾਨ ਚੰਗੇ ਹਾਲਤਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਇਹ ਅੰਦਰੂਨੀ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਚਾਲੂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੂਰਾ ਰੰਗ ਦੇਣ ਲਈ। ਇਹ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜਾਈ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਟਾਹਣੀ ਨੌਕਾਂ ਵੱਲ ਤੋਂ ਵਿਗੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਮੁੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਾਰਿਸ਼ ਦੀ ਛਿੱਟੇ ਜਾਂ ਕੀੜੇ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਦੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਫੁਲਾਂ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਫੈਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਮਲਤਾ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਉੱਚ ਉਪਜਾਊ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਨਮੀ ਨਾਲ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਵੀ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਗਰਮੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਜਾਂ ਸੱਟਾਂ ਲਾਗ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।