CLCuV
ਰੋਗਾਣੂ
ਕਪਾਹ ਦੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਮੁੜਨ ਵਾਲੇ ਵਾਇਰਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਲੱਛਣ ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਉਪਰ ਵੱਲ ਮੁੱੜਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਪੱਤੇ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਮੌਟੀ ਅਤੇ ਗੂੜ੍ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਪੱਤੀਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾ ਢਾਚੇ(ਐਨਐਕਸ਼ਨ) ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਵਿਚ। ਫੁੱਲ ਬੰਦ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਾੱਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਗਿਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਪੌਦਿਆ ਨੂੰ ਸੀਜ਼ਨ ਵਿੱਚ ਜਲਦੀ ਹੀ ਲਾਗ ਲੱਗ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਾਧਾ ਰੁੱਕ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਪਜ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਘੱਟ ਜਾਵੇਗੀ।
ਸਫੈਦ ਮੱਖੀ ਦੀ ਜਨਸੰਖਿਆ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਦੁਸ਼ਮਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਲੇਸਵਿੰਗਜ਼, ਬਿਲੀਏਡ ਬਗਸ, ਮਿੰਟ ਪਾਈਰੇਟ ਬਗਸ), ਇਸ ਲਈ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਸਾਇਣਕ ਕੀੜੇਮਾਰ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਸਪਰੇਅ ਨਾਲ ਨਾ ਮਾਰਿਆ ਜਾਵੇ। ਨਿੰਮ ਤੇਲ ਜਾਂ ਪੈਟਰੋਲੀਅਮ ਆਧਾਰਿਤ ਤੇਲ ਵਰਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੌਦਿਆਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਪੱਤੀਆਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਹਿੱਸਿਆ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਵਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਹਾਲ ਹੀ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਵਾਇਰਸ ਦੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਾਭਕਾਰੀ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤ੍ਰਨ ਘਟਕ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਾਹੇਵੰਦ ਜੀਵਾਣੂ ਤਣਾਅ (ਬੇਸੀਲਸ, ਸੂਡੋਮੋਨਸ ਅਤੇ ਬੋਰਖੋਲੇਡਰਿਆ) ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਬਾਰੇ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਵਿਆਪਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕਪਾਹ ਦੇ ਪੱਤੇ ਵਿੱਚ ਮੁੜਨ ਵਾਲੇ ਵਾਇਰਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਜਾਂ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਕੋਈ ਜਾਣੂ ਢੰਗ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤ੍ਰਣ ਨੂੰ ਚਿੱਟੀਮੱਖੀ ਦੀ ਆਬਾਦੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ (ਇਮਦਾਕਾਲੋਪ੍ਰਿਡ ਜਾਂ ਡਾਇਨੋਟਫੁਰਨ) ਨੂੰ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਕਿ ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਨੇ ਚਿੱਟੀ ਮੱਖੀ ਦੀ ਕਈ ਕਿਸਮਾ ਨੂੰ ਉਸ ਪ੍ਰਤਿ ਰੌਧਕ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਇੰਝ ਵਾਪਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ, ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾ ਦਾ ਚੱਕਰੀਕਰਨ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ।
ਲੱਛਣ ਕਪਾਹ ਦੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਕਰਲ ਵਾਇਰਸ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਚਿੱਟੀਆ ਮੱਖੀਆ ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਫੈਲਣ ਦਾ ਪੱਧਰ ਹਵਾ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤਾ ਜਾਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਇਹ ਦਰਸਾਏਗਾ ਕਿ ਚਿੱਟੀਆ ਮੱਖੀਆ ਕਿੰਨੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰ ਸਕਣ ਗੀਆ। ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਮੱਧ ਦੇ ਸੀਜ਼ਨ ਵਿਚ ਚਿੱਟੀਆ ਮੱਖੀਆ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਰਗਰਮ ਹੁੰਦੀਆ ਹਨ। ਰੋਗ ਆਸਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਰੁੱਖ। ਕਿਉਂਕਿ ਬੀਮਾਰੀ ਬੀਜਾਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਵਾਇਰਸ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਹੋਸਟਾਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੰਬਾਕੂ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ) ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਧਰਤੀ ਵਿਚ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਵਾਧੂ ਕਾਰਕ ਜੋ ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਹਾਲ ਹੀ ਦੀ ਵਰਖਾ, ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ। ਵਾਇਰਸ ਦੀ 25-30 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਦਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਫੈਲਣ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਨਰਸਰੀਆਂ ਵਿਚ, ਕਪਾਹ ਦੇ ਪੌਦੇ ਨੂੰ ਅੰਕੂਰ ਵਨਸਪਤਿਕ ਪੜਾਵਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲਾਗ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖਤਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।