MSV
ਰੋਗਾਣੂ
ਲੱਛਣ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਲਾਗ ਦੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ, ਛੋਟੇ, ਕਲਰੋਟਿਕ, ਚੱਕਰੀ ਵਾਲੇ ਧੱਬੇ ਛੋਟੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਬਿਮਾਰੀ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਚਟਾਕਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕਠੇ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਪੋਦੇ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਤੰਗ, ਚਿੱਟੇ ਤੋਂ ਪੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਧਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਪੱਤੇ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਦੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਬਣੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਪੋਦੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਪੜਾਅ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਸੰਕਰਮਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਧਾਰੀਆਂ ਸਾਰੇ ਪੱਤੇ ਨੂੰ ਢੱਕ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਪੌਦੇ ਦੇ ਰੁਕ ਜਾਣ, ਗੁੱਲ ਦੇ ਅੱਧੇ-ਅਧੁਰੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਅਨਾਜ ਭਰਨ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅਫਸੋਸ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਐਮ.ਐਸ.ਵੀ. ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਕਲਪਕ ਇਲਾਜ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ। ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜੋ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਲੋਂ ਸੁਣਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ।
ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਜੇ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਦੇ ਉਪਾਅ ਇਕੱਠੇ ਕਰੋ। ਵਿਸ਼ਾਣੂ ਰੋਗਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਕੈਮੀਕਲ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਰੋਗਾਣੂ-ਵਾਹਕਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦੀ ਕਮੀ ਹੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਸੰਚਾਰ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਡਾਇਮੇਥੋਏਟ ਜਾਂ ਮੇਲੇਥਿਓਨ 'ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਪੱਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਉਪਾਅ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਸੰਭਾਵੀ ਉਪਜ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਮੁੱਲ ਵਿਰੁੱਧ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਤੋਲ-ਮੋਲ ਕੇ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਗਾੜ ਬਾਰੇ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤਤਾ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਮੱਕੀ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਧਾਰੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਸ਼ਾਣੂ ਵਾਲਾ ਰੋਗ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਕ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਰੋਗ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਸ਼ਾਣੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਕਾਡੁਲੀਨਾ ਟਿੱਡੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਫੈਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ (ਟਿੱਡਾ) ਵਧ ਰਹੇ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਖੁਰਾਕ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਇਹ ਵਿਸ਼ਾਣੂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮੌਸਮ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਇਸ ਕੀੜੇ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਚੱਕਰ 22 ਤੋਂ 45 ਦਿਨ ਤੱਕ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। 20 ਤੋਂ 35 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਤਾਪਮਾਨ ਉਸ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਉਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਫਸਲਾਂ ਲਈ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦਾ ਖਤਰਾ ਵਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਨਾਜ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਮੂਹ ਵਿਸ਼ਾਣੂ ਦੇ ਲਈ ਇਕ ਵਿਕਲਪਕ ਮੇਜ਼ਬਾਨ (ਕਣਕ, ਜਈ, ਰਾਈ, ਜੌਂ, ਜਵਾਰ ... ਆਦਿ) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।