BCMV
ਰੋਗਾਣੂ
ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ, ਟ੍ਰਾਈਫੋਲੀਏਟ ਪੱਤੇ ਰੰਗ ਦੇ ਹਲਕੇ ਜਿਹੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ, ਪੱਤਾ ਬਲੇਡਾਂ (ਹਰੇ-ਹਰੇ-ਹਰੇ ਮੋਜ਼ੇਕ) 'ਤੇ ਇੱਕ ਹਲਕਾ ਅਤੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦਾ ਮੋਜ਼ੇਕ ਪੈਟਰਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਨਾੜੀਆਂ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਕਲੋਰੋਸਿਸ (ਪੀਲਾ ਹੋਣਾ) ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਬਿਮਾਰੀ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਸੂੰਗੜੇ, ਧੱਬੇਦਾਰ ਜਾਂ ਖਰਾਬ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕੱਟੇ ਜਾਂ ਘੁੰਮੇ ਹੋਏ ਪੱਤੇ ਜਿਆਦਾ ਦੇਰੀ ਵਾਲੇ ਲੱਛਣ ਹਨ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਪੜਾਅ ਦੌਰਾਨ ਜੋ ਪੌਦੇ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੋਏ ਸਨ ਉਹ ਗੰਭੀਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਰੋਕ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਉਪਜਾਉ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪ੍ਰਤੀ ਪੌਡ ਘੱਟ ਪੌਦੇ ਅਤੇ ਘੱਟ ਬੀਜ ਪ੍ਰਤੀ ਫ਼ਲੀ ਦੇ ਨਾਲ। ਕੁਝ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿਚ, ਵਾਇਰਸ ਜੜ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਾਲੇਪਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਇਕ ਲੱਛਣ ਹੈ ਜੋ ਸਿਰਫ 30 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਤੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਾਇਰਸ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਇਲਾਜ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਤਰਲ ਖਣਿਜ ਤੇਲ ਚੇਪੇ ਦੁਆਰਾ ਵਾਇਰਸ ਦੇ ਸੰਚਾਰ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉੱਚ ਸੰਘਣੇਪਣ ਵਿਚ ਇਹ ਤੇਲ ਪੌਦਿਆਂ ਲਈ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਇਲਾਜ ਵੇਲੇ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਉਪਾਵਾਂ ਦੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਵਾਇਰਸ ਦੀ ਲਾਗ ਦਾ ਰਸਾਇਣਕ ਇਲਾਜ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਚੇਪੇ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਦਾ ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਅਕਸਰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਇਨੋਕੁਲਮ ਦਾ ਮੁਖ ਸਰੋਤ ਸੰਕਰਮਿਤ ਬੀਜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੌਦੇ ਤੋਂ ਪੌਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸੰਚਾਰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਬੂਰ, ਰੋਗਾਣੂ ਕੀੜਿਆਂ (ਜਿਆਦਾਤਰ ਚੇਪੇ ) ਦੁਆਰਾ ਜਾਂ ਖੇਤ ਦੇ ਕੰਮ ਦੌਰਾਨ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚੀਆਂ ਮਕੈਨੀਕਲ ਸੱਟ ਦੁਆਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਪਜ ਉੱਤੇ ਲੱਛਣ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੌਦੇ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ, ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ (ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ ਨਮੀ) ਅਤੇ ਲਾਗ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਨਨਰ ਬੀਨਜ਼ ਵਿਸ਼ਾਣੂ ਪ੍ਰਤੀ ਰੋਧਕ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਪੋਲ ਬੀਨਸ ਅਤੇ ਬੂਸ਼ ਬੀਨਸ ਵਧੇਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। 100% ਤੱਕ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਵਿਸ਼ਾਣੂ (ਬੀਜ-ਸੰਚਾਰਿਤ ਸੰਕਰਮਣ) ਵਾਲੇ ਬੀਜਾਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਪੌਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਦੀ ਐਫੀਡਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਲਾਗ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘੱਟ ਗੰਭੀਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। 30 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਟੀਗਰੇਡ ਤੋਂ ਉਪਰ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਲੱਛਣ ਵਿਗੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।