Aspergillus spp.
ਉੱਲੀ
ਜੇਕਰ ਫਲ ਦੀ ਮਿਆਦ ਪੂਰੀ ਹੋਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਨਮੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਚੱਲਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉੱਲੀ ਵਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿਸਤਾਸੀਓ ਦੇ ਫਲ ਸੜ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਛਿੱਲੜ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਉੱਡਣ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਈ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁਗੰਧਹੀਣ ਅਤੇ ਰੰਗਹੀਣ ਐਫਲਾਟੌਕਸਿਨ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਦੇ ਵਸਣ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਜਾਂ ਓਹਦੀ ਕਿਸਮ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਰੰਗਹੀਣ ਅਤੇ ਸੜਨ ਨੂੰ ਵੱਧ ਜਾਂ ਘੱਟ ਉਚਾਰਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਛਿੱਲ ਹਲਕੇ ਬੀਜ ਰੰਗ ਤੋਂ ਪੀਲਾ ਜਾਂ ਭੂਰਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਛਿੱਲ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਉੱਲੀ ਦੇ ਵਾਧੇ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਸ਼ੈੱਲਾਂ 'ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਦਾਗੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਛਿੱਲ ਜਿਆਦਾਤਰ ਸ਼ੈੱਲ ਨਾਲ ਚਿਪਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਖਿੜੇ ਹੋਏ ਫਲ ਅਤੇ ਜਿਹਨਾਂ ਤੇ ਕੀੜੇ ਦੁਆਰਾ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਬਹੁਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਜਦਕਿ, ਕਾਪਰ ਆਧਾਰਤ ਜੈਵਿਕ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਨੇ ਸਵਿਕਾਰੀਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤੇ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਨੁਕੂਲ ਮੌਸਮ ਅਧੀਨ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੀ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕ ਨਾਲ ਮੇਗਸਟਿਗਮਸ ਪਿਸਟੀਸੀਏ ਅਤੇ ਈਯੁਰੀਤੋਮਾ ਪਲੋਤਨਿਕੋਵੀ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਦਮ ਚੁੱਕੋ। ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਦਰੱਖਤਾਂ ਦਾ ਕਲੋਰੋਥੋਨੀਓਲ (200 ਮਿਲੀ / 100 ਲਿਟਰ) ਜਾਂ ਪਿੱਤਲ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨਾਲ ਬਚਾਅ ਕਰੋ। ਵਾਢੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਉਹ ਫਲਾਂ 'ਤੇ ਠੰਡ ਵੇਲੇ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦੇ ਹਨ। ਇਲਾਜ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਐਟੋਮਾਇਜ਼ਰ ਦੀ ਗਤੀ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਪਿਸਤਾਸੀਓ ਵਿੱਚ ਫਲ਼ਾਂ ਦਾ ਸੜਨਾ ਅਸਪਰਗਿਲੁਸ ਦੀਆਂ ਕਈ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਪਨੀਸੀਲਿਅਮ, ਸਟੈਮਫੀਲੀਆ ਜਾਂ ਫੁਸਰਿਅਮ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵੀ। ਇਹ ਰੋਗ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਕੀੜੇ-ਮਕੌੜਿਆਂ ਦੇ ਸੰਕਰਮਣ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਪਿਸਤਾਚੀਓ ਬੀਜ ਚਲਸਿਡ (ਮੈਗਸਟਿਜੀਮਸ ਪਿਸਟੀਸੀਏ) ਅਤੇ ਪਿਸਤਾਸੀਓ ਸੀਡ ਵੈਸਪ (ਈਯੁਰੀਤੋਮਾ ਪਲੋਤਨਿਕੋਵੀ )। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੀੜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਛੇਕਾਂ ਕਰਕੇ ਉੱਲੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰਿਪੱਕਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਜਿਆਦਾ ਤਾਪਮਾਨ , ਗਿੱਲੇ ਅਤੇ ਨਮੀ ਵਾਲੇ ਹਾਲਾਤ ਬੀਮਾਰੀ ਨੂੰ ਭਾਉਂਦੇ ਹਨ , ਜਦ ਕਿ ਅਸਪਰਗਿਲਸ ਐਸਪੀਪੀ ਦੁਆਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਲਾਗ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਖੁਸ਼ਕ ਵਾਲੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹਨੇਰੇ ਅਤੇ ਹਵਾ ਦੀ ਘਾਟ ਵੀ ਬਿਮਾਰੀ ਫੈਲਣ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਛੇਤਾ ਬਸੰਤ ਅਤੇ ਅਗੇਤਾ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੀ ਘਾਟ ਖਿੜਨ ਵਾਲੇ ਫੱਲਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਵਧਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਚੱਕਰ ਲਈ ਲਾਹੇਵੰਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।