Pleospora herbarum
ਉੱਲੀ
ਸਟੈਮਫਿਲਿਅਮ ਝੁਲਸ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਪੱਤਿਆਂ ਜਾਂ ਲੀਫਲੈਟਸ 'ਤੇ ਛੋਟੇ, ਹਲਕੇ ਰੰਗ ਦੇ ਬੇਜ ਚਟਾਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਲੱਛਣ ਬੋਟਰੀਟਸ ਝੁਲਸ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਜੁਲਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਆਖਰਕਾਰ, ਇਹ ਜਖਮ ਵੱਡੇ, ਅਨਿਯਮਿਤ ਆਕਾਰ ਦੇ ਜਖਮਾਂ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸਾਰੀ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਨੂੰ ਘੇਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕਲੋਰੋਟਿਕ ਤੋਂ ਟੈਨ ਪੱਤੇ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਛੱਤਰੀ ਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹਨ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ, ਤਣਿਆਂ ਹਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਿਮਾਰੀ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਵੱਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅੰਤ ਵਿਚ ਉਹ ਪੀਲੇ ਭੂਰੇੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਭੂਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉੱਚ ਅਨੁਪਾਤਕ ਨਮੀ 'ਤੇ, ਬੀਮਾਰ ਪੱਤੇ ਸਲੇਟੀ ਤੋਂ ਕਾਲੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸੰਕਰਮਣਾਂ ਲਾਗਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਵਾਧਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਕਸਰ, ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਵਿਚ ਪੌਦੇ ਸਿਰਫ ਟਰਮੀਨਲ ਪੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਦੂਰੀ ਤੋਂ, ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨਿਯਮਤ ਭੂਰੇ ਪੈਚ ਵੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਅਜ਼ੀਦਿਰਛਟਾ ਇੰਡੀਕਾ (ਨੀਮ) ਅਤੇ ਡੈਟੂਰਾ ਸਟ੍ਰੋਮੋਨੀਅਮ (ਜਿਮਸਨਵੀਡ) ਦੇ ਜਲ ਵਾਲੇ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਰਵਾਇਤੀ ਫੰਜਾਈਡਾਈਡਜ਼ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਿਹੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਟੈਮਫਿਲਿਅਮ ਪੱਤਾ ਝੁਲਸ ਰੋਗ ਦੇ ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਗ੍ਰੀਨਹਾਉਸ ਹਾਲਤਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਟ੍ਰਾਈਚੋਡਰਮਾ ਹਰਜਿਆਨਮ ਅਤੇ ਸਟੈਚੀਬੋਟਰੀਜ਼ ਚਾਰਟਰਮ 'ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਰੋਕਥਾਮ ਜਾਂ ਉਪਚਾਰਕ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਉਪਯੋਗਤਾ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਘਟਨਾ ਅਤੇ ਗੰਭੀਰਤਾ (ਦੋਵਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 70%) ਘਟਦੀ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਲਾਜ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਉਪਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਉਪਚਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਦਾਲ ਦੇ ਸਟੈਮਫਿਲਿਅਮ ਝੁਲਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੋਣ ਲਈ, ਉੱਲੀ ਰੋਗ ਦੇ ਵੱਧ ਰਹੇ ਮੌਸਮ ਦੇ ਆਖਰੀ ਤੀਜੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਰੋਕਥਾਮ ਲਾਗੂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਬੇਅਸਰ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਤੱਤਾਂ ਐਜ਼ੋਕਸਾਈਸਟ੍ਰੋਬਿਨ + ਡਿਫੇਨੋਕਾੱਨਜ਼ੋਲ, ਬੋਸਕਾਲਿਡ + ਪਾਈਰੇਕਲੋਸਟ੍ਰੋਬਿਨ, ਕਲੋਰੋਥਾਲੋਨੀਲ, ਆਈਪ੍ਰੋਡੀਓਨ, ਮੈਨਕੋਜ਼ੇਬ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਕਲੋਰਾਜ਼ ਦੇ ਹੱਲ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇਲਾਜ ਉੱਲੀ (ਠੰਢੇ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਕ ਮੌਸਮ) ਲਈ ਪ੍ਰਤੀਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਲਾਜ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੇ ਬਦਲਣ ਨਾਲ ਫੰਜਾਈਗਾਈਡਜ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ੀਲਤਾ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦਾਲ ਦੀ ਸਟੈਮਫਿਲਿਮ ਬਲਾਇਟ, ਪਲੇਓਸਪੋਰਾ ਹਰਬਰਿਅਮ ਉੱਲੀ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਸਟੈਮਫਿਲਿਅਮ ਹਰਬਰੈਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਹ ਨਾਮ। ਇਹ ਖੇਤ ਵਿਚ ਬੀਜਾਂ ਜਾਂ ਸੰਕਰਮਿਤ ਮਰੇ ਹੋਏ ਪੌਦੇ ਦੇ ਮਲਬੇ ਤੇ ਜੀਵਿਤ ਰਹਿਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ। ਦਾਲ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ, ਇਹ ਉੱਲੀ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਵਿਆਪਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਰੋਗ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਮੌਸਮ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿਚ ਪੱਤੇ ਗਿੱਲੇ ਹੋਣ ਦਾ ਇਕ ਵਧਿਆ ਸਮਾਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੱਛਣਾਂ ਦੀ ਘਟਨਾ ਅਤੇ ਗੰਭੀਰਤਾ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਵੀ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, 22 -30 ° C ਸੀਮਾ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਪੱਤੇ ਦੀ ਨਮੀ ਦੇ 8 ਤੋਂ 12 ਘੰਟੇ ਉਲੀ ਨੂੰ ਚਾਲੂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਉਚੀਤ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ 15 ਤੋਂ 20 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਦੀ ਹਵਾ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਨਾਲ, ਨਮੀ ਦੀ ਮਿਆਦ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਵਾਧਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ (24 ਘੰਟੇ ਜਾਂ ਵੱਧ)। ਪੁਰਾਣੇ ਪੌਦੇ ਛੋਟੇ ਪੋਦਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਦੇ ਤਣਾਅ ਵਿਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।