Pseudoperonospora cubensis
ਉੱਲੀ
ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਫਰਕ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਕੱਦੂ ਜਾਤੀ ਦੀ ਰੂੰਈਦਾਰ ਉੱਲੀ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਤੇ ਪੀਲੇ, ਕੋਣੀ ਪੱਤੀ ਦੇ ਧੱਬਿਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੁਆਰਾ ਪਛਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੁੱਖ ਨਾੜੀਆਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਵੱਧਦੀ ਹੈ। ਨਾੜੀਆਂ ਵਿਚਲਾ ਇਹ ਕਲੋਰੋਸਿਸ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪੀਲੇ ਤੋਂ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬਿੰਦੂਦਾਰ ਆਕ੍ਰਿਤੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਣੂ ਸੰਕਰਮਨ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਹੇਠਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਵੱਲ, ਪਾਣੀ ਭਰੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਜੋ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਧੱਬਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਠੰਢੇ ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ ਉੱਚ, ਲੰਮੀ ਨਮੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਹਲਕੇ-ਸਲੇਟੀ, ਮਖਮਲੀ ਅਤੇ ਧੁੰਦਲੀ ਦਿੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਲੀ ਪੌਦਿਆਂ ਤੋਂ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤ ਕੱਢਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਨਾਲ ਛੋਟੀ ਕਲੀਆਂ, ਫੁੱਲ ਜਾਂ ਫ਼ਲ ਛੋਟੇ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਮਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਰੁਕੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਘੱਟ ਪੈਦਾਵਾਰ ਵੱਲ ਵੱਧਦੇ ਹਨ। ਪੋਡਰ ਵਰਗੀ ਉੱਲੀ ਦੇ ਉਲਟ, ਪਰਤ ਪੱਤੇ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਵਿਕਾਸ ਮੁੱਖ ਨਾੜੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸੀਮਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਇਸ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹਟਾਇਆ ਨਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਰੂੰਈਦਾਰ ਉੱਲੀ ਨਾਲ ਲੜਨ ਲਈ ਵਿਵਸਾਇਕ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਉਪਲੱਬਧ ਹਨ। ਮਾਮੂਲੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਕੁੱਝ ਨਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਹੋਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਅਕਸਰ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਸੰਕਰਮਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਜੈਵਿਕ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਦੂਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤਾਂਬੇ ਅਧਾਰਿਤ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ, ਜਿਵੇਂ ਬੋਰਡਿਅਕਸ ਮਿਸ਼ਰਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਸੰਰਕਸ਼ਕ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਦੂਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਪਰੰਤੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ ਤੇ ਠੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਛਿੜਕਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਮੈਨਕੋਜ਼ੇਬ, ਕਲੋਰੌਥੈਲੋਨਿਲ ਜਾਂ ਤਾਂਬਾ-ਅਧਾਰਿਤ ਤੱਤਾਂ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਮਿਸ਼ਰਣ ਵਰਤੇ ਜਾਂ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸੰਕਰਮਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਲੱਛਣ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੁਰੰਤ ਲਾਗੂ ਕਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸੰਕਰਮਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਾਲੇ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਫਿਨੌਕਸਾਮ, ਸਟਰੋਬਿਲੁਰਿਨਸ, ਫਲੂਔਪਿਕੋਲਾਈਡ, ਫੈਮੋਕਸਾਡੋਨ + ਸਿਮੌਕਸੀਨਿਲ, ਸਾਈਜ਼ੋਫਾਮਿਡ, ਅਤੇ ਜ਼ੌਕਸਾਮਾਈਡ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤਿਰੋਧ ਦੇਖਿਆਂ ਗਿਆ ਹੈ।
ਲੱਛਣ ਪਾਣੀ ਦੀ ਉੱਲੀ ਦੇ ਸਮੂਹ ਦੀ ਉੱਲੀ ਕਰਕੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਿਉਡੋਪ੍ਰੋਨੋਸਪੋਰਾ ਕਿਊਬਨਸਿਸ। ਇਹ ਇੱਕ ਲਾਚਾਰ ਪਰਜੀਵੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਹਰੇ ਪੌਦੇ ਦੇ ਉੱਤਕ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਠੰਢੀ, ਗਿੱਲੀ ਅਤੇ ਨਮੀ ਵਾਲੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ (ਭਾਰੀ ਔਸ, ਧੁੰਦ, ਮੀਂਹ) ਅਤੇ ਤਾਪਮਾਨ 15-23 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਲਸਿਅਸ ਦੇ ਨਾਲ ਛਾਇਆਂ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੈ। ਉੱਲੀ ਸੰਕਰਮਿਤ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਮਲਬੇ ਜਾਂ ਕਲੀਆਂ ਜਾਂ ਵਿਕਲਪਕ ਮੇਜਬਾਨ (ਫਸਲਾਂ ਅਤੇ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀਆਂ) ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਬਿਤਾਉਦੀ ਹੈ। ਹਵਾ, ਪੋਣਾਂ ਅਤੇ ਬਾਰਿਸ਼ ਦੇ ਛਿਟੇ ਚੰਗੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਬੀਜਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਤੰਦਰੁਸਤ ਬੂਟੇ ਦੇ ਉੱਤਕਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਾਉਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਮੇਜਬਾਨਾਂ ਤੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਬੀਜਾਣੂ ਅੰਕੁਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪਾਸੇ ਵਾਲੇ ਕੁੱਦਰਤੀ ਸੁਖਮ ਛੇਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੌਦੇ ਦੇ ਉੱਤਕਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਇਹ ਫੈਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰੂਨੀ ਉੱਤਕ ਤੇ ਵਿਕਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਪਛਾਣਯੋਗ ਉੱਲੀ ਦੀ ਪਰਤ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉੱਥੇ, ਬੀਜਾਣੂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਬੀਮਾਰੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਫੈਲਾਉਦੇ ਹਨ।