ਪਿਸਤਾ
ਪਿਸਤੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਦਾ ਚਟਾਕ
Pseudocercospora pistacina
ਉੱਲੀ
ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ
- ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਸੁੱਕੇ ਭੂਰੇ ਧੱਬੇ। ਬਲੇਡਾਂ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪੈਣਾ ਜਾਂ ਭੂਰਾ ਹੋਣਾ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਮੱਧ ਵੱਲ ਵਧਣਾ। ਪੱਤਿਆਂ ਦਾ ਮੁਰਝਾ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡਿੱਗਣਾ।.
ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਪਿਸਤਾ
ਲੱਛਣ
ਬਿਮਾਰੀ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਗੋਲਾਕਾਰ ਤੋਂ ਅਨਿਯਮਿਤ ਨੈਕਰੋਟਿਕ ਧੱਬੇ, ਭੂਰੇ ਤੋਂ ਗੂੜ੍ਹੇ ਭੂਰੇ ਰੰਗ ਦੇ ਚਟਾਕਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ, ਇਹ ਧੱਬੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਆਸ ਵਿੱਚ 1 ਤੋਂ 2 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਪੱਤੇ ਦਾ ਬਲੇਡ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਫ਼ਿੱਕੇ ਹਰੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਭੂਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਸ਼ੀਏ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਮੱਧ ਤੱਕ ਫੈਲਦਾ ਹੈ। ਭਾਰੀ ਸੰਕਰਮਣ ਕਾਰਨ ਪੱਤੇ ਮੁਰਝਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡਿੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਫ਼ਲਾਂ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਧੱਬੇ ਵੀ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਗੰਭੀਰ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੱਤਝੜ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹਮਲਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੇ ਕੂੜੇ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਇਨੋਕੁਲਮ ਤੋਂ ਅਪ੍ਰੈਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਸਿਫਾਰਸ਼ਾਂ
ਜੈਵਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ
ਪਹਿਲੇ ਲੱਛਣਾਂ 'ਤੇ, ਤਾਂਬੇ ਜਾਂ ਗੰਧਕ-ਅਧਾਰਿਤ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨਾਲ ਛਿੜਕਾਅ ਕਰੋ। ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਫ਼ਲਾਂ ਨੂੰ ਸਾਈਟੋਟੌਕਸਿਕ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਫ਼ਲਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਲਗਭਗ 1 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਾਗੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।
ਰਸਾਇਣਕ ਨਿਯੰਤਰਣ
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਰੋਕਥਾਮ ਉਪਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਵਾਲੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਰਾਹੀਂ ਕੀਟ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਨ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਪਹਿਲੇ ਚਟਾਕ ਦੀ ਦਿੱਖ ਤੋਂ, ਸਰਗਰਮ ਸਾਮੱਗਰੀ ਥਿਓਫੈਨੇਟ-ਮਿਥਾਇਲ ਵਾਲੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨਾਲ 2 ਜਾਂ 3 ਵਾਰ ਛਿੜਕਾਅ ਕਰੋ। ਜ਼ੀਨੇਬ, ਮੈਨਕੋਜ਼ੇਬ, ਕਲੋਰੋਥਾਲੋਨਿਲ ਜਾਂ ਤਾਂਬੇ ਦੇ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ 'ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਫ਼ਲਾਂ ਨੂੰ ਸਾਈਟੋਟੌਕਸਿਕ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਫਲ ਦੇ 1 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਦੇ ਆਕਾਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਰੋਧਕਤਾ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਤੱਤਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲੋ। ਮੁਕੁਲ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਰੋਕਥਾਮ ਵਾਲੇ ਇਲਾਜ ਵੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਇਸਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਸੀ
ਲੱਛਣ ਮਾਈਕੋਸਫੇਰੇਲਾ ਜੀਨਸ ਦੀਆਂ ਕਈ ਉੱਲੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਮੈਡੀਟੇਰਨੀਅਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਐਮ. ਪਿਸਟਾਸੀਨਾ ਕਾਰਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਕੂੜੇ 'ਤੇ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਪੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਸਤੀਵਾਦ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਮੌਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਖ 'ਤੇ ਹੋਣ ਵੇਲੇ ਸੰਕਰਮਿਤ ਹੋਏ ਸਨ। ਮੁੱਢਲਾ ਸੰਕਰਮਣ ਇਹਨਾਂ ਪੱਤਿਆਂ ਤੋਂ ਫੰਗਲ ਇਨੋਕੁਲਮ ਦੁਆਰਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੀਂਹ ਦੇ ਛਿੱਟੇ ਬੀਜਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਫੈਲਣ ਵਿੱਚ ਮੱਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸੈਕੰਡਰੀ ਸੰਕਰਮਣ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਬੀਜਾਣੂਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਦੇਰ ਤੱਕ ਮੀਂਹ ਜਾਂ ਛਿੜਕਾਅ ਦੇ ਪਾਣੀ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਫੈਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। 20 ਅਤੇ 24 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਉੱਚ ਤਾਪਮਾਨ, ਨਮੀ ਵਾਲਾ ਮਾਹੌਲ ਅਤੇ ਧੁੰਦ ਬਿਜਾਣੂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਅਤੇ ਵੱਧਣ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਹਾਲਾਤ ਹਨ।
ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਅ
- ਪਹਿਲੇ ਧੱਬਿਆਂ ਦੀ ਦਿੱਖ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਂਚ ਕਰੋ। ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਪੱਤੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿਓ। ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਰੋਧ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਰੁੱਖ਼ਾਂ ਨੂੰ ਖਾਦ ਦਿਓ ਜਾਂ ਜੈਵਿਕ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ ਭਰਪੂਰ ਬਣਾਓ। ਛੱਤਰੀ ਚੰਗੀ ਹਵਾਦਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਲਾਗ ਦੇ ਜੋਖ਼ਮ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਸਾਲ ਸੁਸਤ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਨਿਯਮਿਤ ਛੰਟਾਈ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਓ। ਬਦਲਵੇਂ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਪੌਦਿਆਂ ਅਤੇ ਨਦੀਨਾਂ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਅਤੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰੋ। ਰੋਗਾਣੂ ਦੇ ਫੈਲਣ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਗਿੱਲੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਛੂਹੋ। ਸਪ੍ਰਿੰਕਲਰ ਸਿੰਚਾਈ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾ ਕਰੋ। ਪੱਤਝੜ ਦੇ ਅਖ਼ੀਰ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੀ ਹਲ ਵਾਹੁਣ ਦੁਆਰਾ ਮਰੇ ਹੋਏ ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।.
ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ
ਪਲਾਂਟਿਕਸ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰੋ
