Stagonosporopsis cucurbitacearum
ਉੱਲੀ
ਅੰਕੂਰਾਂ ਤੇ, ਗੋਲਾਕਾਰ, ਪਾਣੀ-ਭਰੇ, ਕਾਲੇ ਜਾਂ ਹਲਕੇ ਭੂਰੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬੀਜਾਂ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਅਤੇ ਤਣਿਆਂ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਪੌਦਿਆਂ ਤੇ, ਗੋਲਾਕਾਰ ਤੋਂ ਅਨਿਯਮਿਤ ਹਲਕੇ ਭੂਰੇ ਤੋਂ ਗੂੜੇ ਭੂਰੇ ਧੱਬੇ ਪੱਤਿਆਂ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਕਸਰ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਜਾਂ ਨੇੜੇ। ਇਹ ਧੱਬੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵੱਧਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੱਦ ਤੱਕ ਸਾਰਾ ਪੱਤਾ ਬਲਾਇਟ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਭਰ ਜਾਂਦਾ। ਕੈਂਕਰ ਤਣੇ ਦੇ ਨਾੜੀ ਉੱਤਕਾਂ ਵਿਚ ਵੱਧਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਭੂਰਾ, ਚਿਪਚਿਪਾ ਰਿਸਾਵ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸਤਹ ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਾਲੇ ਧੱਬੇ ਅਕਸਰ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਉੱਲੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਜਿੱਥੇ ਬੀਜਾਣੂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਤਣੇ ਘਿਰੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਕੂਰ ਜਾਂ ਛੋਟੇ ਪੌਦੇ ਮਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਸੰਕਰਮਣ ਪੁਰਾਣੇ ਪੌਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਉੱਤਕਾਂ ਦੀ ਸੋਜ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤਣੇ ਉੱਤੇ ਹੋਰ ਹੋਲੀ ਵੱਧਦੇ ਹਨ। ਕੈਂਕਰਾ ਨਾਲ ਭਰੇ ਤਣੇ ਮੁੜ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵੱਖ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਆਮ ਕਰਕੇ ਮੱਧ-ਮੌਸਮ ਦੇ ਬਾਅਦ। ਛੋਟੇ, ਪਾਣੀ ਭਰੇ ਧੱਬੇ ਸੰਕਰਮਿਤ ਫ਼ੱਲ ਤੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਆਕਾਰ ਤੱਕ ਵੱਧਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਚਿਪਚਿਪੇ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਛੱਡਦੇ ਹਨ।
ਰੇਨੋਊਟਰੀਆ ਸਚਾਲਿਨੇਂਨਸਿਸ ਦਾ ਅੱਰਕ ਜੈਵਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪੌਦੇ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬੇਸਿਲਸ ਸਬਟਿਲਿਸ ਸਟਰੇਨ QST 713 ਦੇ ਯੋਗਿਕ ਵੀ ਰੋਗ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਸਰਦਾਰ ਸਿੱਧ ਹੋਏ ਹਨ।
ਜੇਕਰ ਉਪਲੱਬਧ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਉਪਾਵਾਂ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਸੰਪਰਕ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਕਲੋਰੋਥਾਲੋਨਿਲ, ਮੈਨਕੋਜ਼ੇਬ, ਮੈਨਬ, ਥਾਈਓਫਨੇਟ-ਮਿਥਾਇਲ ਅਤੇ ਟਿਬੁਕੋਨਾਜ਼ੋਲ ਵਾਲੇ ਯੋਗਿਕ ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਸਰਦਾਰ ਹਨ।
ਲੱਛਣ ਸਟੈਗੋਨੋਸਪੋਰੋਪਸਿਸ ਕੁਕਰਬਿਟਐਸਿਰੁਮ ਉੱਲੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਇਸ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਰੋਗਜਨਕ ਸੰਕਰਮਿਤ ਬੀਜ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਬੀਜਾਂ ਉੱਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਮੇਜਬਾਨ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸੰਕਰਮਿਤ ਫੱਸਲਾਂ ਦੀ ਰਹਿੰਦ-ਖੂੰਹਦ ਤੇ ਇਕ ਸਾਲ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੇ ਸਮੇ ਲਈ ਜਾੜਾ ਬਿਤਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਹਾਲਾਤ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਬੀਜਾਣੂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਸੰਕਰਮਣ ਦੇ ਪ੍ਰਾਥਮਿਕ ਸਰੋਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਨਮੀ, 85 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਦੀ ਸਾਪੇਕਸ਼ਿਤ ਆਦ੍ਰਤਾ, ਬਾਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਪੱਤਾ ਦੇ ਗਿੱਲੇਪਣ ਦੀ ਮਿਆਦ (1 ਤੋਂ 10 ਘੰਟਿਆਂ ਤੱਕ) ਇੱਕ ਸਫਲ ਸੰਕਰਮਣ ਅਤੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਨਿਰਧਾਰਤ ਹੈ। ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਤਾਪਮਾਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤਰਬੂਜ ਅਤੇ ਖੀਰੇ ਵਿੱਚ ਲੱਗਭਗ 24 ਡਿਗਰੀ ਸੈਂਟੀਗਰੇਡ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 18 ਡਿਗਰੀ ਤਕ ਤਾਪਮਾਨ ਤਰਬੂਜ਼ ਵਿੱਚ। ਬੀਜਾਣੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਾਖ਼ਲ ਹੋਣਾ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਏਪੀਡਰਮਿਸ ਰਾਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸਟੋਮੇਟਾ ਜਾਂ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵਾਪਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਜ਼ਖ਼ਮ, ਸੰਕਰਮਣ ਰੇਖਾਦਾਰ ਖੀਰੇ ਦੇ ਮੋਗਰੀ ਕੀਟ, ਅਤੇ ਅਫਿਡ ਦੇ ਖਾਣ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪੋਡਰ ਵਰਗੀ ਸੰਕਰਮਿਤ ਉੱਲੀ ਨਾਲ, ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਕਰਮਣ ਹੌਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।